İMKANSIZ AŞK 👩‍❤️‍👨

Bölüm 7

Güzel'den Devam

İçeriye girdi ve Cenk'te bizimle birlikte oturdu. Ama sürekli bana bakıp duruyordu. Neden bana baktığına bir türlü anlam veremiyordum.

✓✓✓✓✓✓✓✓✓

Bir kaç saat öyle hem oturduk, hem de konuştuk. Sonra annemle beraber kalktık. Necla abla bana "Güzel yine gel tamam mı annenle birlikte." dedikten sonra, ben sadece gülümsemekle yetindim. Ve çıktık o evden. Eve girdikten sonra ben direct odama çıkmak istediğim için odama geçtim. Akşam olduğunda Ceyda benimle buluşmak istedi. Buluştukta. Dışarı da vakit geçirdik biraz. Benim bir anda az az başım dönmeye başladı. Ama Ceyda'ya belli etmemeye çalışıyordum. Fakat sanırım bunda başarısız oluyordum. Çünkü Ceyda sürekli bana iyi misin, iyi misin diye sorup duruyordu. Ben de iyiyim diye geçiştiriyordum. Ve baş dönmelerim çoğaldı. Bir anda yere düştüm. Sonrası zaten karanlık oldu her yer.

Gözlerimi bir an açtığımda kendimi bir hastane odasında buldum, yatıyordum. Ve başımda da Ceyda ve bir adam vardı. Başımda bekliyorlardı.  Ama o.ama o Cenk'ti.

Ama nasıl olur. Ben buraya nasıl geldim. Noldu bana. En son Ceyda'yla beraber dolaşıyordum. Hadi şu an bile yanımda Ceyda olsa neyse de, Cenk'in ne işi vardı burda. Ahhh evet, ben neden hastanedeydim. Nasıl gelmiştim ben buraya. En son Ceyda'yla dolaşırken bir anda yere düştüğümü ve istemsizce gözlerimi kapattığımı hatırlıyorum. Sanırım bayılmıştım. Neden bayılmıştım ki. Sonra Cenk birden bana "iyi misin??" diye sorunca, aynı soruyu Ceyda'da tekrarladı. Ben de kafamı salladım iyiyim dermiş gibi.

Cenk'in Ağzından

Akşam şirketten çıkmış arabayla eve doğru gidiyordum. Ama birden bir kız sesi duydum. Yardım edin!! Yardım edin!! diye bağırıyordu. Ben de o sese doğru ilerlediğimde yerde yatan bir kız gördüm. Ve başında da o kıza yardım edilmeyi bekleyen bir arkadaşı. Hemen yanlarına gittiğimde yerde yatan kızın Güzel olduğunu gördüm. Evet o kız Güzel'di, ve bayılmıştı. Başındaki de arkadaşı Ceyda'ydı. Ben hemen kızı kucağıma aldığım gibi arabaya götürdüm. Ve hemen hastaneye doğru sürmeye başladım. Ama birden içimi bir endişe kapladı. Onu öyle yerde ölü gibi görünce çok korkmuştum. Hem de çok...

Hastaneye geldiğimizde hemen arabadan aldım onu ve kucağımda hastaneye girdim. Arkadaşı Ceyda'da gelmişti bizimle. Ve o da çok korkmuştu. Ama ben neden bu kadar korktum ki. Ceyda onun arkadaşı. Korkması çok normal. Ama ben neden bu kadar çok korktum. Hastaneye girdiğimizde "doktor. Doktor yok mu? Nolur yardım edin!" diye bağırmaya başladım. Hemen bir hemşire geldi sedyeyle. Ben de o sedyeye yatırdım Güzel'i. Onu bir odaya aldılar. Doktor da girdi ve muayene ettiler onu. Ben ve arkadaşı da içeri girdik ve beklemeye başladık. Hem Güzel'in uyanmasını hem de doktorum yaptığı tahlil sonuçlarını bekliyorduk. Biraz bekledikten sonra gözlerini açmıştı. Ve benim ona ilk sorduğum şey iyi misin? olmuştu.

Güzel'den Devam

Ben iyiyim dermiş gibi kafamı olumlu anlamda salladıktan sonra hemen onlara "noldu bana?" diye sormam oldu. Sonra da "en son seninle dolaşıyorduk. Ama sonrasını hatırlamıyorum." diye ekledim.

"Evet dolaşıyorduk ama sen bir anda bayıldın. Sağolsun Cenk'te oralardaymışta görür görmez hemen seni hastaneye getirdi." ben de Cenk'e bakarak

"Teşekkür ederim Cenk."

"Rica ederim. Ama sen gerçekten iyisin dimi."

"Evet, iyiyim."

Sonra da doktor odaya girer girmez Cenk hemen

"Durumu nasıl doktor bey???" diye sordu. Ama bu Cenk benim için neden bu kadar endişeleniyordu ki. Sesinden de anlaşıldığı gibi baya telaşlıydı. Ama neden.

"Merak etmeyin Cenk bey. Tahlillerinde hiç bir sorun gözükmüyor. Sadece tansiyonu düşmüş. Endişelenmeyin. Eşiniz çok iyi." diyince, biz şöyle bakakaldık Doktora. Hem birbirimize hem de doktora bakıyorduk. Sonra ben hemen atladım lafa.

"O benim eşim falan değil. O hiç bir şeyim değil benim."

"Aaaaaaa öyle mi. Kusura bakmayın. Cenk bey sizi hastaneye getirdiğinde çok endişeliydi de. Ve hâlâ endişeli gibi duruyor. Ben de sizi karı-koca sandım."

"Benim biri için endişelenme demek illa ki aramızda özel bir ilişki olması demek mii???"

"Hayır tabiki de. Öyle demek değil. Ama sizin aranızda hiç bir şey yoksa bile bu kadar fazla da endişelenilmez yine de."

✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓

Ben artık hastaneden taburcu olmak istedim. Onun için Cenk'te işlemleri halletmeye gitti. Artık taburcu olduğum için de gidecebilecektim hastaneden. Ceyda bana yardım etti kalkmam için. Ben dengemi koruyamayıp tam düşecekken, hemen Cenk beni tuttu ve düşmemi engelledi. Düşmemi engellemek için bir elini benim sırtıma koydu, diğer eliyle de benim elimi tuttu. Bir süredir öylece birbirimize bakakaldık. Sonra Ceyda biz artık dünyaya geri dönelim diye yalandan öksürünce ben de hemen kendime geldim. Sağ tarafımda Ceyda ve sol tarafımda da Cenk vardı. İkisi de beni tutuyorlardı düşmeyim diye. Hastanenin önüne geldiğimizde Cenk

"Seni eve ben bırakacağım."

"Aslında gerek yok. Biz şuradan bir taksiye bineriz."

"Hayır seni bu halde bırakmayacağımı bilmelisin bence."

"Şeyyy amaaa."

"Güzel. Cenk haklı bence. Seni o bıraksın." diyince ben de binmekten başka çarem olmadığını düşünerekten bindim Cenk'in arabasına. Ama Ceyda'yı da yanımda getirdim tabii. Ben hiç onun arabasına yalnız biner miyim? Deli miyim ben yaaa? Tabiki de binmem... Ama ben yanımda Ceyda'yı da çağırınca, Cenk'in de yüzünde pis bir sırıtış beliriverdi. Ne yani yanımda arkadaşımı da getirmek istemem suç mu yaaaa. Bunun nesini gülüyordu kii. Arabaya bindikten sonra ben hemen Ceyda'ya

"Ceydaaa, annem hastanede olduğumu bilmiyor dimi. Söylemedin onaa."

"Hayır merak etme. Sen olsan eğer, sırf telaşlandırmamak için söylemeyeceğini düşünerek ben de söylemedim."

"Ohhhh tamam. Ama bunu hiç bilmesin tamam mııı??" dedim arada Cenk'e imalı imalı bakarak. Hani o da söylemesin diye. Cenk'te anlamış olmalı ki, gülümsemekle yetindi.

Cenk beni eve bıraktığında ben de yüzüne bile bakmadan teşekkür edip arabadan indik Ceyda'yla. Ama daha Cenk gitmemişti. Ben hemen o sırada aklıma geldiği için hemen Ceyda'ya

"Haaaa Ceyda, Orçun ve Sarp'ta bilmesin bunu tamam mı. Onlara söylemeyelim." diyiverdim. Fakat ben böyle diyince birden Cenk'in yüzüne bir sinir geldiğini farkettim. Ve o sinirle hızlıca, son sürat sürmeye başladı. Ben de anlamadım. Kendi kendime bir anda noldu buna şimdi yaaa demeye başladım. Sonrada Ceyda'yla birlikte bizim eve girdik. Annem de bizi görür görmez

"Kızlar neredeydiniz siz?? Saat kaç oldu. Merak ettim sizi."

"Anne merak etme. Birazda Ceyda'nın evindeydikte. Annee acaba bu gece Ceyda burda kalabilir miii??"

"Tabiki kalabilir. Ama evde bir terslik yok dimi???"

"Aaaaa hayır Canan teyzecim. Sadece bu gece de beraber kalalım dedikte."

"Haaaa tamam. Tabiki de kalabilirsin canım." diyince annem, bizde Ceyda'yla hemen ikimiz büyük bir sevinçle teşekkür ederiz dedik ve benim odama çıktık.