Complete Opposite✔

Chapter 15

Pagkasabi niya nun ay nag-umpisa ulit siyang maglakad. Agad kong hinawakan ang kamay niya upang mapigilan siya sa pag-alis.

"My mistake? Yurenzo para yun lang? Ikakatampo mo na? Di na ako nakapagpaalam sayo kasi nahihiya talaga ako sa mga pinsan mo" sabi ko sakanya. Binawi niya ang braso niya sakin at muling naglakad. Sinabayan ko na rin siya sa paglakad.

"Kung yun ang ikinakagalit mo, then fine. I'm sorry. Sorry for leaving without you knowing it" sabi ko sakanya. Tumigil siya sa paglakad at tinignan ako.

"Do you know what I hate the most?" Lumapit siya sakin kaya umatras ako.

"Leaving me without any reason, and you ask what's wrong with me?" Nagsalubong ang kilay niya. Patuloy pa rin siya sa paglapit sakin. Ako naman ay umaatras palayo sakanya. Hanggang sa matapakan ko na ang border ng kalsada. Sa gulat ay di na agad ako nakareact at bigla na lang niyang hinapit ang bewang ko palapit sakanya.

"I cooked your favorite meal because I know you're very hungry but you left without even saying good bye"

Nanikip ang dibdib ko sa klase ng pagtingin niya sakin. Sheeps di ko kaya to. Kaya naman agad akong nag-iwas ng tingin.

"And do you know what hurts me the most?" Muli ay binalik ko sakanya ang tingin ko.

"Seeing you with Ravie happily eating in a f****** fast food chain instead of eating with me at my unit" binitawan niya ang pagkakahapit niya sa bewang ko at tumalikod sakin. I saw how his shoulder went up and down

"I just feel so unimportant"

~•~

Di pa rin mawala sa isip ko ang naging usapan namin kanina. Is that really it? He just feel unimportant for what I've done and start avoiding me? What a childish act, Yurenzo.

Pero di ko rin maitatangging may kasalanan rin ako. He's right. Pero wag naman sanang humantong sa mag-aaway talaga kami dahil lang dun. Paano na lang yung plano? Wait--- speaking of, tutulungan ko pa ba siya? Alam ni Ravie na gusto ko si Yurenzo. While Moe, I think, nagkakamabutihan na silang dalawa. Magpaparaya ba ako? Or not? Well, maybe, hayaan ko na lang siguro ang tadhana. Balasiyadiyan. Trabaho niya yun bat ko pinoproblema?

Nilingon ko ang bintana sa side ko. Ano kayang ginagawa niya? Bati na kaya kami dahil nagsorry na ako sakanya? Pfft. Mabuksan na nga lang.

Naglakad ako palapit dun at binuksan ang bintana. Nagulat ako ng makita siyang nakahalumbaba sa bintana niya at biglang napatingin sakin. Sa gulat ay naisara ko na lang ang bintana ng malakas. Napasandal ako sa bintana at pinakiramdaman ang puso ko. Haharapin ko ba siya? Pfft. Baka galit pa rin yun. Kausapin ko na lang ulit siya.

Muli kong binuksan ang bintana ngunit nadismaya ako nang makitang nakasara na yung sakanya. Nanghinayang naman ako. Tsk. Bat ko pa kasi sinara. Yan tuloy. Wala na.

Dahil sa boredom ay nag-online na lang ako.

Squad

Hara: walang hiya eh!
hahahahaha

Hei: awwstu, sana maging
kayo na Jee hahaha

Hara: mukha mo. Di ako
pumapatol sa mga kalahi
ni unnie at baby Kin no

Ji: waaaaa ambad mo unnie

Hara: oh ngayon?

Ji: ambad mo pa rin⊙︿⊙

Hara: k

seen by Ji, Hei, and Yra

Hara: bahala nga kayo diyan