என் அவள்

143 11 40
                                    

பொங்கும் மழைச்சாரலும்
பொதிகை மலை தென்றலும்
பொல்லாப்பு கொள்ளுதடி உன்
புன்னகை கண்டு....

உன் சங்கு கழுத்தின் சங்கீத சாரலிலே.... என் மாயவிழிகள்
மதிமயங்கி நாட்டிய கோலங்கள்
போடுதடி.....

உன் அங்கம் எனும் அரவணைப்பில் என்னை
ஆயுட் கைதியாய் அடைத்துக்கொள்ள என் உதிரமும்
உருகி கசியுதடி.....

உன் மெல்லிடை அழகினிலே
நான் மெய்மறந்து நிற்கையிலே.
என் இதயமும் சல்லடையாய்
நொறுங்கி போனதடி.....

உன் மெத்தன அழகை கண்டு
பிரம்மனும் பித்தனாகி போனானடி
உன்னைப் படைக்கும் போது....

உன் மீன் விழி பார்வையிலே
வீழ்ந்து விட்டேன்
நான்  மீண்டுவரும் காலத்தை
கூறடி‌ என் கண்ணம்மா....😍😍😍😍😍

கானல் கவிதைகள்Where stories live. Discover now