Κοιτούσα το ρολόι κάθε λίγα δευτερόλεπτα. Δεν περνούσε με τίποτα η ώρα.
"Πότε θα φτάσει επιτέλους η ώρα..."
Κυλούσε πιο αργά από ποτέ.
Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και παρατηρούσα το ταβάνι μετροντας τα λεπτά. Ώσπου με πήρε ο ύπνος.
Σε μια στιγμή ξύπνησα από έναν δυνατό θόρυβο από έξω. Κοίταξα κατευθείαν την ώρα.
"Γαμωτο άργησα."
Ντύθηκα γρήγορα και άρπαξα την τσάντα μου. Άρχισα να τρέχω.
Όπως πλησίαζα τον είδα από μακριά να μάθετε σκιφτος.
"Gerard!" φώναξα βγάζοντας μια ανακούφιση από μέσα μου. Ουφ, δεν έφυγε και με περίμενε.
"Συγγνώμη. Με πήρε ο ύπνος..."
"Δεν πειράζει. Πως εισαι;"
"Καλά λένε οι άνθρωποι..."
"Τι;"
"Τίποτα. Εσύ τι κάνεις;"
"Καλά. Τι λες να κάνουμε σήμερα;"
"Ξέρω ένα ωραίο μαγαζί. Έχει merch και φαγητό."
"Τέλεια"
Και ξεκινήσαμε να περπατάμε. Δεν ήταν μακριά οπότε φτάσαμε γρήγορα. Καθησαμε πρωτα να φάμε.
Εγώ πήρα μια σαλάτα και ο Gerard ένα burger.
"Θες λίγο;" με ρώτησε.
"Όχι ευχαριστώ." είπα χωρίς να σηκώσω τα μάτια μου να τον κοιτάξω. Δεν τολμούσα.
"Δεν σου αρέσει;"
"Είμαι χορτοφάγος."
"ΤΙ;" φώναξε και γύρισε και μας κοίταξε όλο το μαγαζί.
Κοκκινησαμε και οι δύο και εγώ κοίταξα ντροπαλά το φαγητό μου.
"Είμαι χορτοφάγος." του είπα σχεδόν ψιθυρίζοντας.
"Μάλιστα... Πες μου κι άλλα πράγματα για εσένα"
"Δεν μου αρέσει να ανοίγομαι σε άτομα που ξέρω μόνο λίγες μέρες." του είπα ειλικρινά.
"Τότε... Τι θες να συζητήσουμε;"
"Πες μου εσύ πράγματα για εσένα."
"Εμ, ξέρω να παίζω λίγο κιθάρα αλλά κάτι λίγα. Μου αρέσει επίσης να τραγουδάω αλλά δεν είμαι καθόλου καλος, προτιμώ την ζωγραφική"
Δεν ήξερα τι να απαντήσω...
Μετά από λίγα δευτερόλεπτα σιωπής συνέχισε...
"Πριν μετακομίσω ζούσα σε ένα μικρό σπίτι με την οικογένειά μου. Δεν είχα φίλους αλλά δεν με πείραζε, μου άρεσε να κάθομαι μόνος μου. Δεν με συμπαθούσε και κανένας για να έρθει να μου μιλήσει. Με κορόιδευαν λίγο κάτι παιδιά αλλά τίποτα το σοβαρό, απλά με έβριζαν και μου βγάζανε παρατσούκλια. Επίσης έχω έναν αδερφό τον mikey, παίζει μπάσο. Δεν μοιάζουμε καθόλου, αυτός κοινωνικός, εγώ όχι, αυτός έχει φίλους, εγώ όχι, αυτός έχει κοπέλα, εγώ οχι, αυτός είναι straight, εγώ ο-"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Let's Be Alone Together // Frerard ° Frank's Pov
Hayran KurguFrank Iero, ένα 17χρονο αγόρι που κατοικεί με τη μητέρα του στο New Jersey. Το μόνο πράγμα που έχει ανοιχτεί ειναι η μουσική γράφοντας στοιχους. Μοναχικός τύπος που δεν μιλάει σε κανέναν, για κανένα λόγο και για κανένα θέμα. Δεκαπέντε χρόνια μετά απ...