It's Monday. Wala na naman akong kasama dito sa bahay. Anong gagawin kong mag-isa dito? Wala din ang bestfriend ko. Nasa trabaho nya. CEO ng company nila. At ako? Eto. Taong bahay. What else? Wala na. Dakilang tambay.
•It's going down
I'm yelling timber
You better move
You better dance
Let's make the night
You won't remember
I'll be the one
You won't forget•
My phone rang. Tinignan ko kung sino yun and it's unregistered number. Sinagot ko yun.
"Uh, hello?"
["Open the door. I need to pee."] Sabi sa kabilang linya. Kilala ko yung boses. Ibinaba ko ang tawag at binuksan ang pinto. Pagbukas ko ng pinto, may mga lalakeng naka-itim sa harapan ko. Nagulat na lang ako nang biglang takpan ng isa ang ilong at bibig ko. Isinakay nila ako sa sasakyan at nilagyan ng blindfold ang mata ko.
"ANO BA! SINO BA KAYO?! LET ME GO! SAN NYO KO DADALHIN? IBABA NYO AKO! STOP THE CAR! ANO BA!" Sigaw ko. Pero ni isa, walang pumapansin sakin.
"I SAID STOP THE CAR! IHINTO NYO 'TONG BULOK NYONG SASAKYAN!"
"Ikaw na lang nga nakikisakay, sasabihin mo pang bulok. Matibay ka a?"
"BAKET? GINUSTO KO BANG SUMAKAY DITO SA SASAKYAN NYONG MABAHO, WALANg KWENTA, BULOK AT LUMA? HA? GINUSTO KO BA? KAPAG TALGA NAKILALA KO KUNG SINO KAYO, IPAPAPATAY KO KAYO!" At kung ano ano pang sinabi ko.
"LECHE! MANAHIMIK KA! NAPAKA-INGAY MO!"
"Xian? Xian? Hey! Xianel!"
"Aaaaaaaaaaaaah!" Sigaw ko at tumakbo sa kusina.
"Hey! Anong nangyayare sayo? It's me. Jake. Bestfriend mo."
"Oh shucks! Akala ko totoo na. Panaginip lang pala. Wooh! Grabe!"
"Anong panaginip?"
"Na merong apat na lalakeng nang-kidnapped sakin."
"Then?"
"Then someone called me. Wait. Why are you here? Diba may work ka? But anw, I don't care. San punta mo?"
"Ako yun. Psh. Puro ka na naman kapilosopohan. Magbihis ka. Sasama ka sakin."
"Where? Why? When? How? What?"
"Xian." Sabi nya in his warning tone. Magagalit na sya. Magiging monster na sya.
"Ohfine. Eto na nga o. Maliligo at magbibihis na." Umakyat na ko sa kwarto ko at naligo.
Jake
Ang tagal maligo ni Xian. -.- hindi na nagbago yun pagdating sa pagligo. Aiiiish! Talaga naman! Umakyat na ko sa kwarto nya.
*tok tok tok*
"Xian? Matagal ka pa ba?"
"Just a minute. Wait lang."
"Tagal naman nyan."
"Bukas yang pinto. Pumasok ka na lang."
Tulad ng sabi nya, pumasok ako. I saw her with her white tshirt and a fitted jeans and her blue vans.
"Why you always wear that blue vans?"
"Sentimental value."
"And? Sino nagbigay?"
"Hindi sya bigay."
"E ano?"
"Ninakaw ko."
"HERMIONE!"
"I was just kidding. Chill. Binili ko kase sya sa States. Remember nung umalis kame ni Kuya Saviel? Ayun."
"Teka. Teka. Di ko nakikita si kuya Saviel. Nasaan?"
"Ah. Nasa trabaho. Busy. Si mama din. Ayun. Kaya laging ako lang mag-isa dito sa bahay. Buti nga dumating ka e. Kase kung di ka dumating, di ako makakagala. Tas nakakabagot dito." There she goes again. Dumaldal na naman ang bestfriend ko. Napakadaldal.
"Xianel, dalian mo dyan. Mag-suklay ka na. Pabango, pulb--"
"Hephephep! Di nga ako nagpupulbos. Ayoko nun. Masakit sa ilong! Ayaw! Ayaw! Ayaw!"
"Psh. Childish. Ona. Dalian mo na. Wag kang magpulbos. Baka mamaya kung anong mangyare sayo. Magpabango ka na. Tas suklay." Habang sinasabi ko yun, tinanggal na nya ang twalya sa ulo nya at nagsimula nang mag-suklay. Pagkatapos ay nagpabango na. Bumaba na kame at sumakay sa kotse.
