*BitterSweet*
"ကိုကို ...အခုတေလာ ခ်စ္တို႔ေတြ႕ဖို႔ေတာင္ ဖုန္းမဆက္ႏိုင္ရေအာင္..အလုပ္႐ႉပ္ေနခဲ့တာလား "
၁၁ဒီဂရီစင္တီဂရိတ္ကိုေရာက္ေနေသာ ရာသီဥတုေၾကာင့္..ခ်န္းေယာလ္နဲ႔ သူ႕ရည္းစား..ဘယ္မွသြားမေနေတာ့ပဲ ဘိြဳင္လာဖြင့္ထားလို႔ ေႏြးေနတဲ့ ကားေပၚမွာပဲထိုင္ေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
အခုလည္း သူမက ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း မေတြ႕ရသည္ကို စကားေတြနဲ႔ထိုးႏွက္ကာ ရစ္ေနေလ၏။
သူကလည္း သူပဲ။..အခုတေလာ..ဘတ္ခ္ဟြန္းနဲ႔ ဆက္ဆံေရးေျပလည္ေနတဲ့ေနာက္ပိုင္း...အတူသြား အတူလာကမ်ားေနခဲ့သည္ေလ။
"ကိုကို..နံရံတိုင္းမွာ. နားေတြရိွေနတတ္တယ္ေနာ္..."
"ခ်စ္ကဘာကိုဆိုလိုတာလဲ?"
သူမစကားကိုၾကားေတာ့ ခ်န္းေယာ္လ္ဟာ သူမဘက္သို႔မ်က္နွာလွည့္ကာ ေမးလာခဲ့သည္။
"ေတာ္ေသးတာေပါ့ ကိုကို ခ်စ္ဘက္ကို ဒီေန႔မ်က္ႏွာလွည့္လာေသးလို႔...
ခ်စ္တို႔က ေက်ာင္းသာ မတူတာ ကိုကို႔သတင္းေတြေတာ့ အၿမဲတမ္းၾကားေနရတယ္ကိုကို..
ဥပမာ..ေဘာလံုးကြင္းထဲက ကိုကိုတို႔ပံုေတြရယ္...ေနာက္ၿပီး. ကိုကိုရယ္ အဲ့ေကာင္ေလးရယ္..အခုတေလာ တြဲသြားတြဲလာရိွေနတာရယ္.အကုန္ျပန္ၾကားေနရတယ္ကိုကို"
"ဒီကိစၥက ကိုယ္တို႔၂ေယာက္ၾကား..ကေတာက္ကဆျဖစ္ရေလာက္ေအာင္ထိႀကီးလား ခ်စ္... "
သူမက မာနႀကီးၿပီးေမာက္မာပင္မယ့္..ခ်န္းေယာ္လ္အေပၚဆို..ကေလးေလးလိုျဖစ္ေနတတ္ၿပီး..ျဖဴစင္ေနတတ္သူ။ခ်န္းေယာ္လ္ဘာျဖစ္ျဖစ္..နားလည္ေပးတဲ့သူ။..အခု ဘတ္ခ္ဟြန္းနဲ႔ၾကမွ သူမဘာလို႔ဒီေလာက္ျဖစ္ပ်က္ေနလည္းဆိုတာ စဥ္းစားမရ။
"မဟုတ္ဘူး.ကိုကို..အရင္က ဘတ္ခ္ဟြန္း ကိုကို႔ကို ခ်စ္ေနတာသိရတုန္းက ကိုကိုအရမ္းရြံ႕မုန္းသြားတယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္ေလ။..ခ်စ္နဲ႔တူတူ ေကာ္ဖီဆိုင္မွာထိ ကိုကိုခါးခါးသီးသီးျဖစ္ေနတုန္းပဲေလ။..ဘာလို႔..အခုမွ... ခ်စ္နဲ႔တစ္ပတ္ေလာက္ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားတဲ့အခ်ိန္ၾကမွ..အရမ္းေတြအဆင္ေျပေနရတာလဲ ...အဲ့ေကာင္ေလးက ကိုကို႔ကို ဘယ္လိုမ်ား ၾကာပစ္လိုက္လို႔လဲ"
