İMKANSIZ(Siyah Serisi ~2~)(TAMAMLANDI)

***FİNAL***

                                                                 *** 6 SENE SONRA***

''Alya seni kaç defa daha uyaracağım hızlı hareket etme diye''

''Deniz abartma istersen ölümcül hastalığa falan sahip değilim ben sadece hamileyim''

Lafımı söylemiş gidecekken Deniz dikkatli bir şekilde belimden tutup beni kendine doğru çevirdi.Bana doğru aramızda mesafe kalmayacak şekilde yaklaştı

''Konu sen olunca abartmadan duramıyorum.Sevmeyi abartıyorum,özlemeyi abartıyorum,düşünmeyi abartıyorum.Söz konusu sen olunca bende her şey değişiyor.Her şey herkes anlamını kaybediyor benim için en önemli sen oluyorsun''

Yıllar geçse de zaman her şeyi değiştirse de değişmeyen şeyler vardı.Mesela biz hiç değişmemiştik ve eminim ki değişmeyecektik.Deniz hep böyle beni etkileyen şeyler söyleyecek ve ben yine utanarak ona bakacaktım.Biz birbirimize hep böyle büyük bir aşkla bağlı kalacaktık.Her şey değişse de bu değişmezdi.

''O yüzden güzelim sana herkesden çok değer veren okyanus gözlü adamını dinliyorsun ve hızlı hareket etmekten vazgeçiyorsun.Anlaştık mı?''

''Anlaştık okyanus gözlü adamım.Hadi sende elinde ki tabakları bahçeye çıkar misafirlerimizi daha fazla bekletmeyelim''

Deniz söylediğimi yapıp mutfaktan çıktığında ben de çıkan bulaşıkları makineye yerleştirdim.Tam mutfaktan çıkacakken gözüm mutfağın camından bahçedekilere takıldı.Arya ve Andaç Abi Mina Abla ve Aras Abi ve kalbimin sahibi okyanus gözlü adamım.Hepsi o kadar mutlu gözüküyordu ki onlara bakınca gülümsememek elde değildi.Şimdi sahip olduğumuz bu mutluluğu kazanmak için çok fazla mücadele etmiştik.Çok fazla acı çekmiş birçok zorluğu atlatmıştık.Pes etmeyi bir an bile düşünmemiş birlikte kalmak için onca şeyle başa çıkmıştık.Ve şimdi şu manzara hayat savaşını bizim kazandığımızı gösteriyordu.Ben ailesini daha çocuk yaşta kaybetmiş oyun oynaması gereken yaşta hayat savaşını kazanmaya çalışan hüzünden ve acıdan başka hiçbir duyguyu bilmeyen kimsesiz ve duygusuz biriydim.Hayata dair her şeyden vazgeçeli bu savaşı kazanacağıma dair olan inancımı kaybedeli uzun zaman olmuştu.Sonra o geldi.Okyanus gözleriyle öyle bir baktı ki gözlerime sanki ruhumun içini görüyor gibiydi.Bir sürü söz verdi bana.İyileşeceksin dedi ruhunu ben iyileştireceğim.Seni düştüğün karanlıktan ben çıkaracağım beraber ayağa kalkacağız ve mutlu olacağız dedi.Kimseye güvenmeyen ben ona güvendim.Çünkü öyle bir bakıyordu ki bu kadar güzel bakabilen aşkını sadece sözlerle değil bakışlarıyla bile anlatabilen bu adam beni üzmez ve ne söz verdiyse tutar dedim.Dediğim gibi de oldu.Çok fazla şey yaşadık ne zaman düşecek olsam o tuttu elimden.Üzülmeme hiç izin vermedi.Hayata dair tüm güzellikleri önüme sunup kötülüğün bizden uzak olması için elinden geleni yaptı.Ve verdiği tüm sözleri tuttu.Ben onun sayesinde ruhumla bütünleşen o karanlıktan kurtuldum.Kimsesiz olduğumu zannederken harika bir aileye sahip oldum.Ve şimdi geçmişe dönüp baktığımda tek bir şey söyleyebiliyorum;Kaderimiz imkansız kelimesi adında birleşmiş olsa da biz tüm engelleri aşıp birlikte olarak imkansız kelimesini anlamsız hale getirdik.İkimiz de siyahtık.Ve birbirimize karıştığımız da beyaz olmaktan başka çaremiz yoktu.Ve bu imkansız gibi gözükse de biz bunu başardık.İki siyahı birbirine katıp beyazı ortaya çıkardık...

Sanırım bölüm yazmaktan daha fazla zorlandığım bir şey varsa o da bu veda kısmı.Gerçekten yazdığım her kurguyu o kadar fazla benimsiyorum ki veda etmek benim için çok zor oluyor.O yüzden izniniz olursa bu kısımda biraz gevezelik yapacağım çünkü söyleyecek ve sizlerle konuşacak çok fazla şeyim var.ZOR adlı kitabımla başlayan siyah serisi İMKANSIZLA devam etti.Ve beni en başından beri takip edenler bilir bu seri benim için fazlasıyla özeldi.O yüzden seri son bulurken bir hüzün kaplasa da içimi bir yandan da mutluyum.Çünkü size söz verdiğim gibi onları mutlu sona kavuşturdum.Ve bildiğiniz üzere burada kağıt üstünde son bulsa da onlar bir yerlerde hep mutlu olmaya devam edecek.Bunu en iyi sizler biliyorsunuz.Ayrıca bu zamana kadar bu seriyi ve diğer kitaplarımı okuduğunuz oy verdiğiniz yorum yaptığınız için yazdığım karakterleri bu kadar benimseyip onları bu kadar içten hissettiğiniz için en büyük teşekkürü size ediyorum.Böyle güzel kalpli okuyuculara sahip olduğum için çok mutluyum.Sizin desteğiniz olduğu sürece ben burada olacak yazmaya devam edecek ve size hep daha güzelini sunmaya çalışacağım.Ayrıca İmkansız burada son bulmuş olsa da bildiğiniz üzere yazmaya devam ettiğim iki kurgum daha var.Sizleri onları da okurken görmek ve desteklerinizi hissetmek beni mutlu eder.O yüzden İmkansıza burada veda etsek de diğer kurgularım profilimde sizi bekliyor olacak.Hem kim bilir belki yakın zamanda yeni bir kurgu daha eklenir.Bilemeyiz değil mi :) Sevgili okuyucularım bu seri boyunca beni hiç yalnız bırakmadınız.Desteklerinizle beni çok mutlu ettiniz.Sizleri çok seviyorum.Kendinize çok iyi bakın.Diğer kurgularda görüşmek üzere:)