თავი 3
ჰანა რომ საპირფარეშოდან გამოვიდა გაურკვირდა ტაი თავის ადგილას რომ არ დახვდა, მიხვდა არლბათ სუფთა ჰაერზე გავიდოდაო და ქუქთან ერთად რომ დაინახა ისევ მდინვანზე დაბრუნდა. ხალხის თვალიერებაში დრო გაყავდა და ფიქრობდა ეხლა დიჯეის უცებ რომ მივუვარდე და რაიმე ნორმალური სიმღერა რომ ჩავრთო ხალხი თუ ამიჯანყდებაო.
–შეიძლება შენი მიწისთხილი ავიღო? – ჰანამ მაღლა აიხედა და ის ბიჭი დაინახა დღეს ლექციაზე რომ საყვედურობდა.
–არა.–ბიჭმა გაიცინა და მაინც ამოიღო ერთი მუჭა მიწისთხილი ჰანას კი სულ რაღაც კაკლები დაუტოვა. შეწითლებულ , ნასვამ ჰანას კი მეტი რაუნდოდა იფიქრა ეს ეხლა მიწვევსო და აგრესიით უპასუხა:
–შენ რაგინდა რასგადამეკიდე?– ბიჭს შეუბღვირა ბიჭი კი ისევ ღიმილს აგრძელებდა რაც უკვე ნერვებზე მოქმედებდა.
– ისე მე ნამჯუნი მქვია, კიმ ნამჯუნი, სასიამოვნოა.–და ხელი გაუწოდა. ჰანა დაფიქრდა , იქნებ მასთან დაახლოება ქონდა ჩაფიქრებული რომ შემდეგში შური ეძია? ბიჭს გოგონას მოჭუტულ თვალებზე ეცინებოდა და სავარაუდოდ ხვდებოდა რასაც ფიქრობდა, უნდოდა მასთან ისე შესულიყო კონდაქტში რომ არ დაეფრთხო ამიტომ გაცლა ამჯობინა.
– ნახვამდის ჰანა სასიამოვნო იყო შენი გაცნობა ლექციებზე შევხვდებით.– ჰანა ვერ გააცნობიერა იმ მონეტში საიდან შეიძლებოდა ბიჭს მისი სახელი სცოდნოდა,მაგრამ ეს ბიჭი თვალში ნამდვილად ცუდად ხვდებოდა.
დილით ორვემ საშინელი თავის ტკივილით გავიღვიძეთ, ბევრი ვიწყევლეთ, ჩვენი თავი გავკიცხეთ , რეალურად ორივემ ვიცოდით როგორი მსელებიც ვიყავით მაგრამ მაინც არ დავიშალეთ.
–მეტის ღირსი ვარ,რატო თავი არ გამისკდება,– გაზირებული სასმელი ისე მინდოდა როგორც უდობნოში დაკარგულ კაცს წყალი მაგრამ თავის აწევაც მეზარებოდა.
