ტაის ოთახში ქუქი დაუკაკუნებლად შევიდა. - იცოდე ჰანა რომ მოვა ეგრე ფარფაში არ გაგივა. - და აკოცა,ბიჭმაც შეიფერა,ლოყები აუღაჟღაჟდა. - ბოლო კურსელებმა გამოსაშვებზე დამპატიჟეს და ვფიქრობ ვინ წავიყვანო, ალბათ ვინმე ლამაზ გოგოს მოვძებნი კოლეჯიდან,ნებისმიერი დამთანხმდება.- ქუქმა გოგონას გამომწვევი თვალებით გახედა. - კარგი კარგი ეგრე ნუ მიყურებ უბრალოდ ვხუმრობ, შენზე ლამაზს მაინც ვერავის ვიპოვი.-უთხრა გაღიმებულმა ბიჭმა და დაამატა:
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
ტაიმ და ქუქმა ბავშვობაში ფიცი დადეს რომ სკოლის დამთავრებისას გამოსაშვებზე ერთად წავიდოდნენ მაგრამ პირობა ვერ შეასრულეს. ეხლა მისი ასრულების დრო დადგა და გოგონა მაქსიმალურად ცდილობდა ბიჭისთვის იდეალური პარტნიორი ყოფილიყო. -ჰანა,როგორ ფიქრობ გაშლილი კაბა უფრო მომიხდება თუ აი ეს ტანზე მომდგარი? გოგონები მაღაზიიდან მაღაზიაში დადიოდნენ. - მე ვფიქრობ ნაკვთებს მომდგარი უფრო კარგად გამოკვეთს მაგრამ გაშლილში უფრო თავისუფლად იქნები. - ანუ? - მე რა ვიცი,კაბა ბოლოს როდის მეცვა აღარც მახსოვს. - ნამჯუნის სახლში რომ იყავით დაგავიწყდა? - მაგ დღეს ნუ გამახსენებ, მამამისი ძალიან საყვარელია,ეს ქალი კი ნამდვილი ალქაჯი. - ჰანა,გავიგე ნამჯუნიც ყოფილა დაპატიჟებული და...- ტაი გაჩერდა,ჰანას არაფერი უთქვამს ამიტომ ხვდებოდა ნამჯუნს გოგონა ჯერ არ დაეპატიჟებინა. - და მე რა შუაში ვარ? მე უბრალოდ ვთამაშობ მისი შეყვარებულის როლს დაგავიწყდა? - გასაგებია მაგრამ,მეგონა დაგპატიჟებდა. - და რატომ უნდა დავეპატიჟე?- ჰანას სხვისი გრძნობების დანახვა ყოველთვის უჭირდა. - გული არ დაგწყდა?-კითხა ტაიმ - რატომ? სხვა მიყავს ალბათ, ხოდა დედამისთანაც ეგ წაიყვანოს.- ჰანა გულის სიღრმეში განიცდიდა ბიჭმა რომ არაფერი უთხრა მაგრამ ამის აღიარების საშუალებას საკუთარ თავს არ აძლევდა. - შეხედე ეს კაბა მოგიხდება- ჰანამ თემის შესვლა სცადა. - ხო ძალიან ლამაზია. როგორც იქნა კაბა აარჩიეს, ოთახიდან გამოსულმა გოგონამ ბიჭს დაუძახა მზად ვარო,ქუქი ნელა შემოტრიალდა:
