ကြၽန္ေတာ္ ဦးတည္ရာမရွိေျပးလာခဲ့တယ္.....အဖ်ားရွိန္ေၾကာင့္ တကိုယ္လံုးႏႈံးခ်ိၿပီး ေျခေထာက္ေတြ မသယ္ခ်င္ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ဆက္ေျပးေနတုန္းပဲ......ေစာေစာက လဲက်တဲ့ ဒူးေခါင္းက ဒဏ္ရာက တစစ္စစ္နာက်င္ေနတာထက္ ရင္ဘတ္ထဲက ပိုနာသည္.....Sehunnie က ကြၽန္ေတာ့္ကိုခ်စ္ေနတယ္တဲ့လား? ကြၽန္ေတာ္ မိုက္ရူးရဲ အေတြးနဲ႔ ထင္ျမင္ေနခဲ့တာ....အခုေတာ့.....တကယ္တမ္းက....!! ေဝ့တက္လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြေၾကာင့္ အျမင္အာရံုေတြေတာင္ေဝးဝါးလာၿပီ.....တဒဂၤ စိတ္ယိုင္တာ ျဖစ္ပံုရတဲ့ အနမ္းတစ္ခုကို ကြၽန္ေတာ္ ရူးသြပ္ခဲ့တာေလ.......
"အ"
မခိုင္ခ်င္ေတာ့တဲ့ ေျခေထာက္က ဆႏၵျပပံုပါပဲ ! ေခြလဲက်သြားေပမယ့္ .... ကြၽန္ေတာ္ ရယ္ေမာမိသည္!
"အဟက္...ဟက္"
ပါးေပၚလိမ့္ဆင္းလာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကို မသုတ္မိဘူး! ကြၽန္ေတာ္ မ်က္ႏွာေပၚမွာ နာက်င္ေျခာက္ကပ္တဲ့အၿပံဳးတစ္ခုရွိေနတယ္! ေဘးက ျဖတ္သြားတဲ့ သူေတြရဲ႕ စူးစမ္းၾကည့္ကို ဂရုမစိုက္မိဘူး! တေလာကလံုးက လူေတြေလွာင္ေျပာင္ခ်င္လည္း ေလွာင္ေျပာင္ၾကပါေစေတာ့ တကယ္က ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္က ရူးသြပ္မိုက္မဲတာေလ!
"arrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr"
Baekhyun နာက်င္လြန္းတ့ဲ ရင္ဘတ္ကို တင္းတင္းဆုတ္ရင္း ေအာ္ဟစ္ပစ္လိုက္မိသည္!
😈 Love Bird 😈
တံခါးပိတ္သံန႔ဲ အတူ ကြၽန္ေတာ္ ၾကမ္းျပင္ေပၚထိုင္က်သြားတယ္! သန္မာႀက့ံခိုင္ပါတယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္ဆိုတာေတြကို အေလးမထားတတ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ Luhan.....အခု မတ္မတ္ေတာင္ မရပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလား? ဒါကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ လူ႔ျပည္နဲ႔ မတည့္ဘူးဆိုတာေသခ်ာတယ္ေလ! အခ်စ္တဲ့ ေပးဆပ္တာတဲ့ အရူးအလုပ္ေတြ ..... ဒါေတြကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အံမဝင္ပါဘူး.....ဒါေတာင္မွ.......ဒါေတာင္မွ....
