İstenmemek nasıl bir duygu Hayat bunu dibine kadar tatmıştı, hiç tanımadığı annesi sevdiği adam kimse onu istememişti, bu dünya ya kendi istediğiyle gelmemişti belki ama onun varlığı hayatları değiştirmişti, tek suçu bir insanın doğmaksa çözümü ne o...
Bölüm için günün sözü;ilk hata saflığın, fakat sonrakiler suçun ürünleridir.
Kalktım ve kendimi cafeden dışarı attım nasıl yürüdüğümü fark etmedim bile kafamı kaldırdığımda sahile geldiğimi gördüm.
Vedat ellerimden kaymıştı bu dünyada bana sevgiyi tattıran tek insanda beni bırakmıştı. Ben bu kadar lanetli miydim sevdiğim beni seven herkes bir bir gitti.
Peki, ne yapacağım neden böyle oluyor sevdiğim adam gitti anne diye aradığım kadın hiç beklemediğim zamanda karşıma çıktı ve arkasına bakmadan çekti gitti.
Ama bundan sonra hiçbir şey aynısı gibi olmayacaktı benden ne aldılarsa neyi kaybettiysem hepsini geri alacaktım ve yaptıklarını yanlarına bırakmayacaktım. Elçin benim olan hiçbir şeyi alamayacaktı.
Ertesi gün erken kalktım hazırlandım ve Seval Hanım ile görüşemeye karar vermiştim, evlerine gittim yardımcıları kapıyı açtı;
Merhaba abla Seval teyzeyi ziyarette geldim,
Tamam, canım Seval Hanım büyük oturma odasında
Merdivenleri çıktım büyük oturma odasına doğru gittim içeri girdiğimde kahvesini alıp yudumluyordu beni karşısında görünce şaşırdı, surattı kireç gibi oldu, elindeki kahveyi masaya bıraktı ve ayağa kalktı,
Seval Hanım; Neden geldin ne söyleyeceksin,
Hayat; Neden şaşırdın anne gelemez miyim sen canın istediğinde gelebiliyorsun ben çat kapı gelince mi sıkıntı çıkıyor.
Seval Hanım; Benim bir evim bir kızım ve kocam var, düzenim var bunu dağıtmana izin veremem elçin olayını çözdüm çık git buradan, bir daha da gelme
Hayat; Anne panik yapma sakin ol lütfen merak etme kimseye bir şey anlatmayacağım ama bir şartla benimle ilgi bütün geçmişini anlatacaksın ve babamın kim olduğunu da söyleyeceksin
Seval Hanım; Anlatırım lakin sonrasında defolup gideceksin buraya kesinlikle gelmeyeceksin..
(Seval Hanımın ağzından)
Çok gençtim 18 yaşına yeni girmiştim lise de tanıştığım ve âşık olduğum bir çocuk vardı beraber zaman geçirirdik çok sevmiştim ona inanmıştım daha doğrusu kendine inandırmıştı...
Ailesi varlıklıydı belki de bu kadar kötü olmasının nedeni buydu önce kendine âşık etti sonra oyuncağı haline getirdi.
Mezuniyet Balosunun olduğu gece beni balodan erken çıkardı. Baş başa vakit geçirmek istediğini ve kimsenin bilmediği sadece onun gittiği bir sığınağı olduğunu söyledi
( Hayalimdeki göl evi)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arabasına bindik 1 saat kadar yol gittik ormanın içinde gölün kenarında ağaçtan çok güzel bir eve geldik Aras burası benim sığınağım ne zaman canım sıkılsa buraya gelirim ve ilk defa buraya kendim dışında birini getiriyorum dedi..
Önce güzel bir müzik açtı, kadehlerimize şarap doldurdu sohbet ettik biraz içtik.
Sonrasını hiç hatırlamıyorum üzerime bir ağırlık çökmüş sabah olup gözlerimi açtığımda yataktaydım ve üzerime hiçbir şey yoktu başta ne olduğunu anlamadım ama sonra başucumda bir not gördüm (Aras; Dün gece çok güzeldi başucunda biraz para var ve bir telefon numarası onu ara taksi gelip seni şehre götürür.)
Okuduklarımdan sonra başımdan kaynar sular döküldü gözyaşlarım akmayana kadar ağlamışım saatte baktım saat 11.00 gelmişti, telefon numarasını aradım evime gittim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Ne kadar ağlarsan ağla yapılan hatalar geri alınamaz. Gözyaşları eğer çare olsaydı. Herkes günahları için gözyaşı dökerdi. )
Evdekiler çok endişelenmişti, çok fazla kızmadılar hızla odama gittim ve ağlamaya devam ettim.
On gün boyunca hiç evden çıkmadım depresyondan çıkınca Aras'la yüzleşmeye karar verdim. Hazırlandım evden çıktım ve onun oturduğu yere gittim evden çıkmasını bekledim evden çıkınca karşına dikildim.
Ve hesap sordum yüzüme baktı ve sadece güldü çekil karşımdan seninle işim bitti bir daha karşıma çıkarsan seni rezil ederim insan içine çıkacak yüzün kalmaz. Şimdi yıkıl karşımdan.
Bir daha Arasın karşısına çıkmadım olayın üzerinden tam bir ay geçti ne kadar unutmaya çalışsam da aklımdan çıkmadı.
Ama bir süredir de kendimi iyi hissetmiyordum midem bulanıyordu galiba depresyondan'dır. Akşam yemeği için çağırdıklarında odamda baygın buldular acilen hastaneye götürdüler..
Not; Seval Hanım neden bayıldı? Kendi kızından nasıl bu kadar kolay vazgeçti? Hangi neden evladını bırakmayı açıklayabilir?
