Bölüm sözü; Mükemmel bir hayatım yok belki ama gülen bir yüzüm var. Ve her gün şükreden bir kalbim.
Günler geçiyor, güzel karım hala gözünü açmadı. Başında bekliyorum o güzel gözlerini tekrar görmek için. Oğlumuz çok iyi bir kaç gün içinde eve bile çıkarabileceğimizi söylediler.
Oğlumu annesiyle eve götürmek istiyorum. Can parçalarım evimin neşeleri ikisi beraber o kapıdan içeri girsinler istiyorum. Hadi Hayatım canım aç gözlerini artık bekletme bizi.
Babam ve annem hiç yanımdan ayrılmadılar. Aras Baba da hiç Hayatın başından ayrılmıyor. Kızı için o kadar çok üzülüyor ki. Ara ara ağladığını bile gördüm. Geç buldum erken kaybetmeyeyim diye dualar ediyor.
Tabi bu süreçte Seval cadısı gelmek bile gelmedi. Aras Babayı aramış. Nasıl oldu diye. Birde bu durumdayken ilik nakli yapabilir miyiz diye sormuş.
Allah'tan Aras Baba kızmış bağırmış. Sen ne diyorsun diye terslemiş. İnsan böyle bir durum da bile bu şekilde mi hareket eder. Aklım mantığım almıyor. O kız onun evladı da Hayat onun değil mi ? Allah bunu ondan sorsun artık diyecek kelimelerim bitti.
Bu sabah doktorlar muayyene etti. Durumu daha iyiye gidiyormuş. Artık uyuması için verilen ilaçları kesmeye başlamış. Uyanması için bekleyeceğiz dedi.
Hadi zümrüt gözlüm aç o güzel gözlerini aç ki dünya tekrar dönmeye başlasın. Aç ki şu melek oğlumuz annesiyle tanışsın. Yaşamına yenik başlamasın. Seni sevgi dolu kollarına doysun.
Bütün gün bekledim, akşam da kalmak için ısrar etsem de zorla eve gönderdiler. Biraz dinlenmemi istediler. Yarın sabah afacan prensi eve getirebiliriz doktoru çok iyi olduğunu söyledi. Zavallı kuzum benim anne sütüyle beslenemedi bile. Annesinin durumundan ötürü hazır mama verdiler. Birde sağ olsun hastane de yeni doğum yapan bir kadının sütünü de verdiler. Biberondan içmeyi seviyor. Hazır ve kolay cok cok emiyor. Sağlıklı olsun da gerekirse tembel olsun. Babası olarak onun için elimden gelen ne varsa yaparım.
Sabah erkenden kalktım Hayatımı göreceğim sonra da oğlanı eve anneme getireceğim. Karım iyileşene kadar annem bakacak.
Hastaneye geldim. Önce karımı görmek istedim. Gerçi dün gece Aras Baba yanında kaldı. Yine de kendi gözlerimle kontrol etmek istedim.
Kerem; Baba niye odanın dışında duruyorsun
Aras Baba; Doktor muayene ediyor.
Kerem; Ne oldu kötü bir şey inşallah
Aras Bey; Yok oğlum biraz bekle beraber içeri girelim.
Kerem; Tamam
Tamam dedim ama içimde bir korku belirdi. Doktor dışarı çıktı. İçeriye girebilirsiniz dedi. Önden Aras Baba arkasından ben içeri girdim. Odaya girer girmez karşımda boncuk gözleriyle bana bakan bir güzellik gördüm.
Olduğum yerde dondum kaldım. Aras Baba omuzu sıvazlayıp hadi karının yanına git dedi.
Hayat; Aşkım dedi.
Kerem; Ömrüm birtanem
Dakikalarca karıma sarıldım. Erkekler ağlamaz derler ama bu sadece boş bir laf gözlerimden yaşlar süzüldü.
Dün gece yarısı uyanmış. Bizi aramamışlar sabah sürpriz olsun diye. Hem dinlenelim hem de güzel karım uyusun dinlensin istemişler.
Gece hemşiresi oğlumu annesinin yanına getirmiş. Anne oğul tanışmışlar. Ne kadar mutlu oldum. Anlatmak mümkün değil.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Hayat Hikayesi (FİNAL)
Romanceİstenmemek nasıl bir duygu Hayat bunu dibine kadar tatmıştı, hiç tanımadığı annesi sevdiği adam kimse onu istememişti, bu dünya ya kendi istediğiyle gelmemişti belki ama onun varlığı hayatları değiştirmişti, tek suçu bir insanın doğmaksa çözümü ne o...
