#Hemily

#9-Μισιον κομπλιτ

Την επομενη μερα σηκωθηκα γεματος ενεργεια και ετρεξα στο δωματιο της αδερφης μου.

Το χαμογελο δεν εφευγε απο τα χειλη μου, κυριως επειδη ηταν ξεχωριστη μερα σημερα.

"Αδερφουλααα, ξυπνααα" τραγουδησα, ομως αυτη δεν μου απαντησε, αντιθετα, δυσανασχετησε και γυρισε πλευρο.

"Ξυπνα ειπα αχαΐρευτη, ξερεις τι εχουμε σημερα;" της ειπα καθως ανοιγα την κουρτινα του παραθυρου της.

Δεν μου απαντησε για ακομη μια φορα, ετσι αποφασισα να παρω δραστικα μετρα. Πηρα φορα, ετρεξα και επεσα πανω της στο κρεβατι.

"Ξυπναααα!" φωναξα μεσα στο αυτι της.

"ΑΑΑΑ, ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ HUNTER, ΕΓΩ ΤΙ ΣΟΥ ΦΤΑΙΩ ΠΟΥ ΓΙΝΕΣΑΙ 18;" στριγγλισε απο κατω μου και γελασα ενω την αγκαλιασα σφιχτα.

"Θα ειναι τελεια μερα!" φωναξα χαρουμενος.

+

Καιιι βρεχει. Κι εγω φοραω πανινα παπουτσια και πρεπει να παω με τα ποδια στο σχολειο.

Καλυτερα δεν γινεται.

Ακουω το κουδουνι και κατεβαινω για να ανοιξω. Κλασικα ειναι ο Ryder.

"Θα σε σκοτωσω που με εβαλες να ερθω μεσα στη βροχη" γρυλισε και τιναξε τα μαλλια του για να φυγουν τα νερα.

"Ναι ναι, καταβαθος με αγαπας και με νοιαζεσαι" λεω και του κανω χωρο να περασει.

"Μα ναι βρε μωρο μου, ειπα εγω το αντιθετο;" με ειρωνευεται και γελαμε.

Εκεινη την ωρα κατεβαινει κι η αδερφη μου με μια ομπρελα.

"Γεια Ryder" χαμογελαει καθως μας πλησιαζει.

"Επ, μικρη" λεει κι αυτος και κανουν τη χειραψια τους.

"Αντε φευγουμε;" ρωταει και μας κοιταει.

"Αχ καλη μου αδερφουλα, ειδα εφερες και ομπρελα ε; Μπραβοοο, γι'αυτο σ'αγαπαω, ναι φευγουμε" λεω και της χαμογελαω με ολα μου τα δοντια.

"Ναι αχα, θα'θελες, να παρετε δικια σας αν θελετε, εγω δεν θα κατσω στριμωγμενη μαζι σας κατω απ'την ομπρελα" λεει και τιναζει τον καρπο της.

Την κοιταζω σοκαρισμενος. "Απο ποτε εγινες τοσο ντιβα εσυ;"

"Παντα ημουν γλυκε μου, απλα εσυ δεν το καταλαβαινες" απανταει με ενα ψωνιστικο υφος και ξανατιναζει τον καρπο της.

"Ναι, προσεχε ομως μη σου μεινει κανα τικ απ'το πολυ τιναγμα κι εχουμε αλλα" της λεω κι αυτη με κοιταζει αυστηρα, ομως γελαμε.