#Hemily

#19-ΜΗΝ ΠΗΓΕΣ ΣΑΝ ΓΥΦΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Καθαριζω τον λαιμο μου και παιζω με το φαγητο μου.

Το δειπνο με τους γονεις της Εμιλυ εχει αρχισει εδω και λιγη ωρα και δεν εχουμε πει τιποτα, παρα μονο τα τυπικα.

Ο πατερας της δεν φαινεται να με συμπαθησε και πολυ, γιατι ολη την ωρα με κοιταει με μισο ματι.

Να φοβαμαι;

"Πολυ ωραιο το φαγητο σας, κυρια Γκαρσια" λεω για να σπασω τον παγο, κι εκεινη μου χαμογελαει γλυκα.

"Ευχαριστω, παιδι μου. Απλα λεγε με, Αννα" λεει και της χαμογελαω.

"Ενταξει" απανταω απλα.

Η Εμιλυ με κοιταζει και καταλαβαινω οτι προσπαθει να συγκρατησει το γελιο της. Την κοιταω ερωτηματικα και κουναει το κεφαλι της.

Ξαφνικα, το κινητο μου φωτιζει και βλεπω οτι μου εστειλε μηνυμα η μανα μου.

"Με συγχωρειτε, πρεπει να το απαντησω αυτο" λεω ντροπαλα και αρπαζω το κινητο απο το τραπεζι.

"Βεβαια, μην ανησυχεις" λεει η κυρια Αννα.

Της χαμογελαω ξανα και στρεφω την προσοχη μου στο μηνυμα.

Μαμα:
"Ολα ενταξει;"

Εγω:
"Ναι μα, ολα ενταξει. Η Μαντ ειναι στο σπιτι με την Πεητον"

Μαμα:
"Εσυ που εισαι; Παλι βγηκες βολτα ρε παλιοπαιδο; Μου το παιζεις και αλανι, χλεχλε"

Δαγκωνω το κατω χειλος μου για να μη γελασω και πληκτρολογω ενα γρηγορο μηνυμα.

Εγω:
"Οχι, ειμαι στης Εμιλυ για δειπνο με τους γονεις της"

Μαμα:
"*παθαινει ενα γρηγορο εγκεφαλικο*"
"ΤΙ;;"
"ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΟ ΕΙΠΕΣ;"
"ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΣΟΥ ΛΕΩ ΟΜΩΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΠΕΛΑ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ ΝΑ ΤΗΝ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΘΕΣ"

Εγω:
"ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ ΠΕΡΙΕΡΓΟΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΚΑΝΕΤΕ ΡΕΖΙΛΙ"

Μαμα:
"ΑΛΛΟ ΑΥΤΟ"
"ΑΧ ΚΑΚΟΜΟΙΡΗ ΜΟΥ, ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΝΤΥΘΕΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΗΓΕΣ ΣΑΝ ΓΥΦΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ"
"ΜΗ ΜΑΣ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΜΕΤΑ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΠΟΥ ΒΑΡΑΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΑΠΛΥΤΑ ΚΑΙ ΒΡΩΜΙΚΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ"
"ΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΕ ΒΑΡΕΣΩ ΛΙΓΟ ΕΣΕΝΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ, ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΜΠΕΙ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΣΟΥ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ"

Και συνεχιζε να μου στελνει κι αλλα τετοια μηνυνατα, οποτε εβαλα το κινητο μου στη σιγαση και το τοποθετησα στην τσεπη του παντελονιου μου.