#Hemily

#30- Μία μπλούζα

Hunter.

Η πόρτα του δωματίου μου χτυπάει και ανοίγει κατευθείαν πριν προλάβω να δώσω τη συγκατάθεσή μου. Ο Ryder μπαίνει μέσα και σηκώνω το βλέμμα μου να τον κοιτάξω μόνο για ένα δευτερόλεπτο προτού ρίξω και πάλι την προσοχή μου στο skateboard.

Εκείνος κάθεται δίπλα μου στο πάτωμα και με κοιτάει. Όταν δεν λέω τίποτα με σπρώχνει με τον ώμο του. Τον σπρώχνω κι εγώ ενοχλημένος.

"Τι θες." λέω κοφτά.

"Δεν θες να συζητήσουμε αυτό που έγινε προχθές;" ρωτάει ήρεμα.

"Όχι." αποκρίνομαι απότομα και εκείνος αναστενάζει.

"Έλα τώρα, Hunter. Τουλάχιστον μην κλειστείς πάλι στον εαυτό σου." αγανακτεί.

Τρίβω με περισσότερη δύναμη τις ρόδες του skateboard με το πανί.

"Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς."

"Hunter." λέει αυστηρά και γυρίζω να τον κοιτάξω.

Μένουμε να κοιτάμε ο ένας τον άλλο για λίγο, μέχρι που υποχωρώ. Παρατάω το skate και πετάω το πανάκι στον απέναντι τοίχο. Ρίχνω προς τα πίσω το κεφάλι και ξεφυσάω.

"Μου είπε ότι λυπάται για όλα. Ότι εκείνη φταίει και ότι το κατάλαβε και θέλει να ξεκινήσουμε από την αρχή." μουρμουρίζω.

Ο Ryder με κοιτάει ξαφνιασμένος. "Και πού είναι το πρόβλημα;"

Του ρίχνω ένα απορημένο βλέμμα. "Πλάκα μου κάνεις; Δεν περιμένεις να την δεχτώ τόσο εύκολα πίσω μετά από αυτό που έκανε;" σηκώνω το φρύδι μου.

Εκείνος παίρνει μια βαθιά ανάσα και στρέφει το κεφάλι του ευθεία. Ύστερα χαμογελάει.

"Είστε τόσο ξεροκέφαλοι κι οι δύο." λέει και γελάει.

"Με ποιανού το μέρος είσαι ακριβώς, Ryder;" ρωτάω θυμωμένος. "Θυμάσαι ποσό με πλήγωσε αυτή η κοπέλα; Πώς έκανα εβδομάδες μέχρι να καταφέρω να την ξεχάσω, μα και πάλι ποτέ δεν έφυγε από το μυαλό μου; Και τώρα υπονοείς ότι κακώς που δεν την συγχώρεσα τόσο απλά;"

"Όχι, δεν το υπονοώ." αποκρίνεται. "Αυτό που λέω είναι ότι ξέρω τι πέρασες. Μπορεί να μη μου μιλούσες πολύ, αλλά, έλα τώρα, γνωριζόμαστε από μικροί." μου υπενθυμίζει και σφίγγω τα δόντια μου.

"Ξέρω επίσης ότι είναι πολύ δύσκολο να την συγχωρέσεις, πίστεψε με, το ξέρω. Και σε καταλαβαίνω. Έχεις απόλυτο δίκιο. Όμως βλέπω ότι ακόμα και τώρα σε πληγώνει. Και όχι τόσο οι πράξεις της, όσο ότι δεν βρίσκεται τώρα μαζί σου." λέει αδιάφορα και νιώθω την καρδιά μου να φουσκώνει στα λόγια του.