SİYAH KAR

Simsiyah gökyüzü… Karanlık bazıları için korkutucu olabilir. Benim için kaçış kapısı. Bu bazıları için matem rengi olan Siyahın benim kitabımda Sonsuzluk anlamına gelmesi gibi. Gecenin etkisiyle siyah gibi görünen denize bakarken aklıma anılarım doluyordu. Anıların altında ezilirken kalbim acıyla burkuluyordu. Nefeslerim kesikleşirken hayatıma bir kez daha lanet ettim. Geçmişin peşimi bırakmasını istiyordum. Güçlü gözüken ama aslında içi acıyla dolu, kalbi binlerce parçaya ayrılmış, ruhu yaralı biriyim ben. Acılara mesken olan ruhumum adım adım pişmanlık denizinde boğulmasını uzaktan izledim. Sanki bu hayatın başrolü değil de izleyicisi gibiydim. Keşke zamanı geriye alabilsek. Pişman olduğumuz hataları bir daha tekrarlamayız. Ama bunun olması imkansız. Aynı Siyah Karlar gibi …