SİYAH KAR

❄ 3.bölüm "Bul beni kaybolmuşum" ❄

Multimediadaki resim karaoke barın resmi ve medyadaki şarkı da bölümde geçen, çok sevdiğim şarkı. Keyifli dinlemeler ve okumalar ^.^

***********

Unutmak ...

Bize verilen en büyük nimetlerden biri. Ama insan hayatındaki en büyük yıkımı nasıl unutabilirdi ki? Alışırsın bir süre sonra ama unutamazsın işte. Bende yavaş yavaş alıştım ama unutamadım.

***********

Herkesin benden bir konuşma yapmamı beklediğini biliyordum. Bu yüzden ayağa kalktım ve nazikçe gülümseyerek sözlerime başladım:

" Merhaba arkadaşlar. Görüşmeyeli neredeyse bir sene oldu. Umarım hepiniz başarılı olursunuz. Ah Hayalciğim mankenlik zor iş sende bilirsin. Ayrıca bölümümün dans gösterisine hazırlanıyorum. Bu koşuşturmaca arasında kendime dikkat edememem gayet normal. Zayıfladığımı bende fark ettim ama kimseden olumsuz bir eleştiri almadım. Bu arada bana bir şey hatırlatmadın. Alıştım artık. Bu arada sende biraz kilo almış gibi görünüyorsun. Dikkat et de formdan düşme. Yerini başkaları alabilir."

Konuşmamın sonunda Hayal'e imalı bir alaylı gülüş sergiledim. Onun yerini alabileceğim mesajını üstü kapalı bir biçimde belirtmiştim ve gördüğüm kadarıyla mesaj yerine iletilmişti. Benimle uğraşmaması gerektiğini hala öğrenememişti.

Yemek boyunca masamızdan kahkahalar hiç kesik olmamıştı. Bende uzun zamandır gülmediğim kadar gülmüştüm. Ve itiraf ediyorum ki zorla getirildiğim bu gecede çok eğlenmiştim. Yemekten sonra karaoke bara gidilmesine karar verildi. Aslında gitmek istemiyordum ama yapılan yoğun ısrarları geri çevirememiş, kendimi İklim'in arabasında bulmuştum.

***************

Kötü sesleriyle şarkılara resmen acı çektiriyorlardı. Şarkıcı duysa intihara teşebbüs ederdi. Ama ben yine de eğleniyordum. Ben düşüncelere dalıp gitmişken elime mikrofonun tutuşturulmasıyla sıranın bana geldiğini anladım. Aslında hareketli bir şarkı söyleyip ortamı bozmamam gerekiyordu ama kendimi o kadar enerjik hissetmiyordum. Bu yüzden çok sevdiğim ve bendeki yeri ayrı olan şarkıyı söylemeye başladım.

♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬

Ne kağıt kalemsiz olmayı bilir ne de ben sensiz kalmayı

Neden bir dert biter diğeri gelir ateştir bu iyi bilir yakmayı

Kuşları anladım da senin kanatların yok nasıl uçtun da gittin

Kırık cam misali hatalarım acıtır seni böyle mi kaybettim

Bul beni kaybolmuşum izim silinmiş dilim suskun susmuşum

Bak bana mahvolmuşum senden kendimi almayı unutmuşum

Bul beni kaybolmuşum gecem günüme karışmış bir hoşum

Sanma ki sarhoşum ne var ne yoksa yıkıldı içimde bomboşum

Sensiz ben bomboşum

♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬

Şarkıya devam ederken anıların aklıma dolmasına izin verdim. Duyguyu tam hissedince dinleyenlerde hissediyordu. Bu yüzden duygularımla aramda kurduğum bariyeri birazcık indirdim ve şarkının sözlerinde sesiz çığlıklar atan duyguların içimde yeşermesine izin verdim.

Ona ilk şarkı söyleyişim, beraber yaptığımız düetler, sırf Onu delirtmek için karaoke barda şarkı söylerken ettiğim kışkırtıcı danslar, mutfakta yemek yaparken mırıldandığı şarkılar ...

Bir sürü güzel anımız gözlerimden film şeridi gibi geçti. Kalbimde gittikçe büyüyen bir oyuk vardı. Bunları bir daha Onunla yapamayacağımı bilmek ise beni öldürüyordu. Şarkının sonuna doğru gözümden bir gözyaşının yavaşça akmasına mani olamadım. Diğer gözyaşlarımı içime akıttım.

Yaramdaki canavarı hissediyordum. Biliyordum ki eve gidince zorlukla üstü kapanan yaramı parçalayacak ve beni acılar denizinde bir başıma bırakacaktı. Bu acı öldürmüyordu ama öldürmekten beter etkisi vardı.

Şarkı bitiminde herkesten büyük bir alkış koptu. Bu ortama daha fazla dayanamayacağımı biliyordum. İçimdeki acı beni boğmaya başlamıştı. Kontrolümü herkesin içinde kaybetmemeliydim. Bu yüzden kalan güç parçacıklarımı toplayarak gitmek için ayakladım ve herkesle vedalaştım. Nefes, İklim ve Ares bana büyük bir endişeyle bakıyorlardı. Beni benden daha iyi tanıyan insanlara ' iyiymişim rolü ' yapsam da gerçekte ne hissettiğimi anlıyorlardı. Onlara sahip olduğum için bir kez daha minnettar kaldım. Ne kadar gelmek için ısrar etseler de onlara burada kalmalarını söyledim ve bir taksiye atlayıp eve geldim.

****

Rahatlatıcı bir duşun ardından bir şort ve askılı tişört giyindim.Ama yatağa gitmedim. Acıyı hissetmeye henüz hazır değildim. Biliyordum ki yaramdaki canavar ve anılarım işbirliği yapmıştı, gözlerimi kapatınca beni esir alacaklardı. Sabaha kadar ağlamaktan uyuyamayacaktım. Bu yüzden bir kahve yapıp kupamla beraber terasa çıktım. Gecenin güzelliğini izlerken her zaman ki gibi Onu düşünüyordum.

****

Merhaba benim azıcık olan okuyucu kitlem ^^

Öncelikle bölümü geç yüklediğim için çok üzgünüm. Çok meşguldüm. Dershanem başladı, hiç özlememişim dersleri -.- Uzaktan misafirlerimizi falan gezdirirken bölüm yüklemeye zamanım olmadı. Kusura bakmayın. Umarım bölümü beğenmişsinizdir. İyiki varsınız *.*

Bu bölümü @-ShiningStar-'a ithaf ediyorum. Böyle bir dosta sahip olduğum için çok mutuyum. İyiki varsın kardeşim^.^

Gelecek bölüme kadar kendinize iyi bakın.

Not: Sevgili Kuzenim lütfen kızmayınız. Sizi seviyorum ^_^