Victor's POV~
I heard her called my name. I wanna open the door but the guards are holding me down. They're keeping my mouth shut.
"Victor...please open the door."
Narinig kong sabi nito mula sa loob.
Wala na bang mas sasakit pa nito? Hindi ba pwedeng isahang bagsak nalang ang sakit?
Nasa loob ang babaeng minamahal ko. Nakikiusap na buksan ko ang pinto.
Kumakatok.
Umiiyak.
Nagmamakaawa.
I feel so helpless.
Nagpipilit akong kumawala sa mga ito ngunit napakahigpit ng hawak nila.
Narinig ko muling sumigaw si Martinni sa loob.
"N-no! Stop! Victor help! Noooo!!!"
Her call is desperate. Oh my God.
"Ka-kamahalan!" tawag sa akin ni Trist na kararating lang.
"Victor..." narinig kong muli ang boses ni Martinni sa loob.
Agad kinuha ni Trist ang espada at itinutok sa dalawang kawal.
"Pakawalan niyo ang Prinsepe!"
"Mariing ipinag-utos ng hari na huwag itong pakawalan hangga't hindi siya nakakalabas sa silid."
Tiningnan ko si Trist ngunit hindi ko magawang magsalita dahil may tinakip sila sa bibig ko.
Ngunit napakabilis ng nangyari ng biglang bumulagta sa sahig ang isang kawal na humahawak sa akin. Sumunod ang isa.
Agad akong napatingin kay Trist na hawak ang espada nitong may dugo.
"Hi-hindi ko na po kayang manahimik, kamahalan! Hindi ko na matiis ang ginagawang pagtrato sa inyo."
"Thank you for your loyalty. Give me your sword."
Agad naman nito itong inabot.
"I'm gonna kill Him!"
"Victor?" tinig ni Tito Fernan. Gulat na gulat itong napatingin sa wala nang buhay na mga kawal ng hari na nakabulagta. "W-what have you done!?"
BINABASA MO ANG
Loving His Highness - Victor (Completed)
FantasyI am bleeding but you cannot see the blood in my wound. I am in pain but you cannot see me agonizing. She is my Juliet and I was supposed to be her Romeo. But something unexpected came that leave me helpless. Powerless. Useless.
