Chapter 28

136 11 1
                                    

C  H  A  P  T  E  R    2 8:

[FLASHBACK'S CONTINUATION]

***Aliyah's POV***

TULAD ng mga nagdaang araw, nakakulong lang ako sa kwarto at nakatanaw sa bintana. Si Manang Tere ang nagdadala ng pagkain sa akin tinatapon ko lang rin naman iyon.

"Ali, parang awa mo naman na hija,  kumain ka na. Kailangan mo ng lakas."

Hindi niyon inalis ang atensyon ko sa bintana habang pinagmamasdan ang pagbuhos ng ulan.

"Ali, hindi to magugustuhan ng anak mo pag nakita niyang ganito ang ginagawa mo sa sarili mo." Bumagsak na naman ang luha sa mga mata ko.

I HAD A MISCARRIAGE. I LOST MY DAUGHTER.

WALA NA ANG ANAK KO.

I bit my lips as my tears just drop same with the rain.

"Kumain ka naman na, lumaban ka, para pag balik ni Marcus..." The name brought me additional ton of pain.

"Wala akong kilalang ganong pangalan." I said sternly. He's not here.  He left me.  Totoo nga,  he abandon me.  He has no balls to stand by my side.

Baka nga kung nalaman niya na nabuntis ako ay siya pa itong unang nagdasal na makunan ako!

I don't want to see nor remember that name. I clenched my hand into a fist.

"A-Ali...Ali baka may rason."

I harshly turn my head to her. "ANONG RASON!?"

Galit na galit ako.

"Walang rason ang sasapat! I go to his house everyday! I begged in all the guards in that house! I begged even on the maids! Paulit ulit, tinatakasan ko sarili kong body guards! Pati ang buhay ng anak ko nawala na.  Pero wala pa ring Marcus na nagpakita!

And then you're gonna tell me, may rason!!?! WALANG RASON PARA GANITUHIN NIYA KO! MINAHAL KO SIYA, PERO WALA SIYANG TINIRA SA'KIN! KINAMUMUHIAN KO SIYA AT AYOKO NA SIYANG MAKITA MULI KAHIT KAILAN!" I shouted and threw the glass on the floor. It shattered.

PUTANGINA MARCUS! YOU DIDN'T DESERVE TO BE THE FATHER OF MY CHILD!

INIWAN MO KO! NAGPAKA SASA KA SA AMERIKA HABANG NAGDUDURUSA KAMI NG ANAK MO!!!

"HAAAAA!!!" I threw all the stuff I could grab on my side table.

Niyakap ako ni Manang as I cry my heart out.

I cry everyday.

I cry every moment I remember him and my daughter.

"ANG BABY KO!!!" Umiyak ako ng umiyak hanggang maubusan ako ng lakas.

She cupped my face and looked right through my eyes.

"Patawarin mo ko." Tumulo ang mga luha niya. "Patawarin mo ko, Hija."

I shook my head. It's not her that should be apologizing.

Hindi sya ang dapat humingi ng tawad.

Pagkatapos ng araw na iyon ay bigla na lamang tinanggal ng dad sa trabaho si Manang Tere. Hindi ko iyon matanggap. Simula pagkadalaga ni Mommy ay sya na ang katiwala niyon. Simula pagkabata ko ay siya na rin ang nagaasikaso sakin.

She Was The Punisher (UNDER EDITING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon