Last Breath || h.s.

Prolog.

Kiedy twoje życie przebiega stałym, niczym niezakłóconym rytmem, nie zastanawiasz się nad jutrem. Żyjesz chwilą, cieszysz się wolnością.

Kiedy twoje życie z góry skazane jest na szybki finał, chcesz jego ostatnie momenty przeżyć jak najlepiej. Chcesz skorzystać z tego, co Ci pozostało. Nie myślisz nad konsekwencjami. Robisz. Nie żałujesz.

Kiedy twoje życie dobiega końca, cieszysz się z chwil spędzonych z rodziną. Cieszysz się, ponieważ mogłeś przeżyć je przynajmniej w niewielkiej części, którą sobie zaplanowałeś.

Kiedy twoje życie się kończy, pozostawiasz po sobie pustkę i cierpienie, skazując na nie swoich najbliższych i tego jedynego człowieka, którego pokochałeś całym sobą.