Hopeless Romantic (PUBLISHED UNDER POP FICTION)

CHAPTER 39 (I'm just hurt, that's all)

CHAPTER 39

It's Monday today! Naglalakad kami ngayon sa hallway. Alam niyo ba, sinundo ako ni Tyler kanina sa bahay namin. Hihihi. Kaso... Hindi ko pa din alam kung ano yung status namin until now. Ano ba kami? Friends with lesser benefits? Bestfriends? Exclusively dating? MU? Anooo? 

Prince Charming na nga lang :">

"What are you doing?" Hinawakan niya kamay ko. I lowered my head while flustering.

"I'm holding your pretty and tiny hand. Bakit? Masama?" He smirked.

"No but err, nakakahiya." Yumuko ulit ako.

"Okay, wag na." Binitawan niya kamay ko tapos naglakad na at iniwan ako kaya ang ginawa ko, I hugged him from his back. Pinagtitinginan na naman kami ng students. Siguro iniisip nila PDA kami. So whuuut? Tyler's mine, girlies! Muahaha!

"Kinakahiya mo ba ko?" Yumuko siya. Waaa! Umiling naman ako ng bonggang bongga at nag punta sa harap niya. Nakayuko pa din siya. He looks so sad. Oh myyy. Hinawakan ko mukha niya para tumingin siya sakin...

"Ano ka ba! Hindi no! Of course, NOT! Ano ka ba! Nahihiya lang ako. Wala pa kasing gumagawa nito sakin. Isa pa..." Laging ako yung nageeffort. Noong una, ang sweet sweet nila pero pag sinagot ko na sila, wala na. Sabagay, my ex-es never loved me. Lahat sila, niloko ako. Ang bilis bilis ko naman kasi mag tiwala... hanggang ngayon. 

 "Isa pa... Ano?" He asked.

"Isa pa uhmm, err. Ang taas taas kasi ng level mo. Hindi kita mareach! Tapos ako, wala. Don't feel bad. And... Tingnan mo nga sila oh. Nakatingin sila satin. Nahihiya ako sa sarili ko."

"Jamilah, you're beautiful, wonderful, and lovely. Bakit mo kasi iniisip yung sasabihin o sinasabi nila? They're worthless. They're nothing. And you, you're very important to me."

"Err.. Fine!" Hinawakan ko ng mahigpit kamay niya. Di naman niya kailangan mambola no! Excuse me?? In fairness, ang sweet ni Tyler. 

Tuluy tuloy na kaming naglakad ni Tyler at kahit pinagtitinginan na kami ng iba, I really don't mind. Mainggit sila hangga't gusto nila. Muahaha! I glanced at Tyler and saw him smirking. Sobrang moody naman ng lalaking 'to. Muahaha! Hindi ko tuloy mapigilan hindi ngumiti. Amp.

Pagpasok namin sa room...

"OH. MY. GOSH." Si Lynne. Hindi naman halatang nashock siya no? Natigilan yung mga tao nung nakita kami. Kanina, ang ingay ingay nila. May nakaupo pa sa teacher's table, sa desk nila, mga kanya kanyang groups pero ngayon... Parang huminto yung mundo -___-

Bigla naman akong tinulak ni Tyler. Tiningnan ko siya ng masama. Grabe! Siya kaya nagsabi na wag iisip yung ibang tao.

"Ay sorry." Mukhang nagulat din siya sa ginawa niya.

I rolled my eyes at him tapos nag lakad na papunta sa upuan ko sa tabi ni Aisha. Tumatawa pa sila Rhea! Tae. Ano ba ginawa ko sakanila? Wala naman diba? T______T

"Kayo na ba?" Lynne asked. Tahimik pa din yung klase. Yung iba, nagbubulungan. At sila Rhea, tumatawa. Si Selena naman, ang sama ng tingin.

"Sila na siguro. Sobrang sweet nila oh. Sinundo pa si Rylie sa bahay nila kanina tapos nag date sila nung Saturday." Siniko ko si Aisha. Ang daldal niyaaa! -________-

"Gusto ko kay Justin manggaling yung sagot para mas nakakakilig." Sabi ni Lynne. Hayayay. Bigla naman akong kinabahan. Croo croo. Awkward.

"Dali. Sagutin mo na! Kayo na ba?" Aisha asked. Nakatingin lang silang lahat kay Tyler. Ako naman, nakayuko. Oh myy. Gagawin ko lahat para lang makaalis lang ng room na 'to.

"Hindi." OUCH! Oo nga naman!

"PA!" He added.

Huh?

"Huh?" Sabay sabay yung mga kaklase ko.

"Pero nanliligaw ka?" Tanong na naman ni Lynne.

"Hindi... pa din." 

So hindi pa pala kami. Hindi rin siya nanliligaw. Okay. Hindi ko gets! Kung kayo nasa situation ko, hindi ba kayo maguguluhan? Bakit ba ako nagkagusto sa taong magulo? Sabagay, mas magulo pala ko. -_____-

Nahihiya ako na nasasaktan. 

My tears want to come out. Rylie please, wag OA.

"Galit ka?" Pag tingala ko, si Tyler nasa harap ko.

Siguro nga may mga bagay talaga na kahit alam mo na ang sagot, mas gugustuhin mo pa din malaman sakanya ang totoo. Yung kahit obvious na, magtatanong ka pa din.

I just shook my head kasi ayoko ng away. 

I'm just hurt, that's all.

Pero pakiramdam ko, nareject or nadeny ako... kahit hindi naman.