ჩვენი პირველი შეხვედრა
-თქვენ დათხოვილიხართ!
-რაა? ჯანდაბა უკვე მერამდენედ
-თქვენ ვერაფერს ართმევთ თავს და აზრიც არ აქვს ფულის ფლანგვას
-რა? ფლანგვას?ისედაც ვაპირებდი წასვლას თქვენ რომ არა. ხელფასი არც მიმიღია ნორმალური, ტყუილად ვხარჯავ თქვენთან დროს.
-გაგიჟდით?
-ერთი დიდი ტრაკის ხვრელი ხართ თქვენც და თქვენი კომპანიაც . დიდი არც არაფერი დამაკლდება აქედან რომ წავიდე -ვთქვი და გამოვედი კაბინეტიდან.
ამის დედაც ყველაფერი მე რატო მომდის? -თავს ვუსმევდი კითხვებს და ჩემი ოთახისკენ წავედი . ნივთების ჩალაგება დავიწყე , რომ ლისა შემოვიდა. კოცნა დამიწყო
-ლისა ახლა არა
-რატო? არ გსიამოვნებს-სველი კოცნა დამიტოვა სახეზე და მეც გვერდით გავწიე
-მგონი გითხარი რომ ახლა არა -ხმას ავუწიე
-რატო? ხომ მოგწონდა? ან ნივთებს რატო ალაგებ? გაგაგდეს?
-ხო, შენმა არაჩვეულებრივმა ქმარმა გამაგდო
-რა? იქნებ ჩვენზე რამე გაიგო? -ხელი პირზე აიფარა
- ,, ჩვენ" მეღადავები? ჩვენ ვერთობოდით .მე შენ გიყენებდი და შენ მე -ნაგლურად ჩავიღიმე, რაზეც სილა გამაწნა
-ნაბიჭვალი ხარ ჰოსოკ
-შენც არ ხარ ნაკლები. იცოდი რაც მოხდებოდა. შენი ქმარი ვერ გაყმაყოფილებდა და ჩემთან გადმოხვედი სულელო ბოზო!- ბოლო სიტყვები განსაკუთრებით გამოვკვეთე
-ამას როგორ ამბობ?
-რა განა ეგრე არ იყო? შენ ტრაკს მეტი უნდოდა, ეტყობა შენი ქმრის ყ*ეც არ იყო ეგეთი რომ მოგნდომებოდა
-ვერ გიტან ჰოსოკ
-მე ვერა , მაგრამ მას ხომ იტან? -ხელით ჩემს ღირსებაზე მივანიშნე -პატარავ აღიარე, ხომ მოგწონდა?
YOU ARE READING
წვიმა შენს თვალებში
Fanfictionყველზე ტკბილი იყავი, ვისაც კი ვიცნობდი. ყველას აბედნიერებდი ვინც შენს ირგვლივ იყო. ტკივილს გარეთ არ უშვებდი და ამას ისევ სხვების გამო აკეთებდი. უცნაური ადამიანი იყავი , მაგრამ სწორედ ეს მომწონდა შენში. მუდამ იღიმოდი და სხვის თვალწინ არ ტიროდი. სულ...