,,ოცნება გაფერმკრთალდა... ისევ მომერია უშენობა და მწარედ ამეტირა.. ვიცი სულელური ახირებაა, მაგრამ არ მინდა შენს გარეშე... ჩემში ისევ არაფერი შეცვლილა, მხოლოდ სევდამ მოიკიდა ფეხი. მჯერა , რომ სულის ღრმა კუნჭულში ისევ ერთად ვართ... ვიბრძვი, მაგრამ უშენოდ, მაინც უძლური ვარ... ღამე ისე ნელა ცდილობს გაიპაროს, უკვე მიჭირს დაჯერება, რომ ოდესმე ისევ გათენდება.... "
-გპირდები გადაგარჩენ სანი- ვუთხარი, მაგრამ ჩემი სიტყვების მე მჯერა? თავს საშინლად ვგრძნობ, რა მოხდება ხვალ? შევასრულებ პირობას?
[time skip]
-გამარჯობათ ექიმი **** ხართ? ერთ გოგოს უნდა გაუკეთოთ ოპერაცია , რომელსაც გულზე აქვს კიბოს კერა...
-ჰეი ჰეი. არ გათიშოთ- დავიყვირე და ტელეფონი კედელს ვესროლე- ჯანდაბა უკვე მერამდენედ . ამის დედაც, რა ვქნა?
ფეხები მომეკეცა და თვალები დავხუჭე. შევძლებ ისევ იმ წუთების დაბრუნებას, როცა სანი გავიცანი?
-აღიარე ,რომ საუკეთესოები ვართ- კარი შემოამტვრია მონიმ და უკან შუგაც შემოყვა
-კარი ჩამოიღე და საუკეთესო ხარ?- ვკითხე, რადგან არავის თავი ამ მომენტში არ მქონდა
-გეყოფა და ნუ ჟმოტობ. ექიმი გიშოვეთ, რომელიც დათანხმდა ოპერაციას. თან ამბობენ თუ აიღო რომელიმე საქმე მას საუკეთესოდ ასრულებსო
-მართლა? სერიოზულად?- სიხარულით მონი ძლივს , დიდი ტანჯვით ავიტაცე ჰაერში, შემდეგ იგივეს განმეორება შუგაზე გადავწყვიტე, მაგრამ თვალებით ლამის მომკლა, ამიტომ გადავიფიქრე.
-ახლა რა ვქნათ?
-რას ქვია რა ვქნათ, იმ კაცთან უნდა მიხვიდე
-და სადაა?
-იაპონიაშია ახლა.
-კარგი დღესვე წავალ. მონი შენ ფულს გამოვიყენებ და მერე დაგიბრუნებ ნახევარს
YOU ARE READING
წვიმა შენს თვალებში
Fanfictionყველზე ტკბილი იყავი, ვისაც კი ვიცნობდი. ყველას აბედნიერებდი ვინც შენს ირგვლივ იყო. ტკივილს გარეთ არ უშვებდი და ამას ისევ სხვების გამო აკეთებდი. უცნაური ადამიანი იყავი , მაგრამ სწორედ ეს მომწონდა შენში. მუდამ იღიმოდი და სხვის თვალწინ არ ტიროდი. სულ...
