ჩვენი მეორე შეხვედრა
იმ ამბის შემდეგ ერთი კვირა გავიდა, დრო ქალებთან ,ალკოჰოლთან და თამბაქოსთან გავატარე. სამსახური ვერ ვიშოვე და რა უნდა გავაკეთო?
-ჰეი ჰოსოკ- შუგას ხმამ გამაღვიძა, ფარდები გადაწია და სინათლე შემოვიდა
-ჰეი გაიღვიძეთ -უკანალზე დავარტყი გოგოებს და ხელი სახესთან მივიტანე
-რა? რა ხდება ჰოსოკ? -მითხრა ერთმა და შიშველი სხეულით ზემოდან დამაწვა
-წადით დროზე -დავიღრინე ,რაზეც ყველამ თავისი ტანსაცმელი აიღო და გაიქცნენ
-არ გრცხვენია? -მკითხა შუგამ და ძირს დავარდნილი ჩემი ტრუსიკი აიღო, შემდეგ კი სახეში მესროლა
-აბა რა უნდა გავაკეთო? -უცებ ჩავიცვი და სააბაზანოში შევედი
-რაღაც ვიპოვე -დამიყვირა
-რა? -კბილს ვიხეხავდი და ისე გავეცი პასუხი
-რადა შენი ნაბოზარი ყ*ე
-რა?
-შენ შიგ ხომ არ გაქვს, რა უნდა მომეძებნა სამსახური გიპოვე -ეს მითხრა და გარეთ გამოვედი
-მადლობა ძმაო- გადახვევა ვცადე მაგრამ ხელებით მანიშნა რომ არ მივკარებოდი -სად?
-ლიტერატურის მასწავლებლობა არ გინდოდა?
-სერიოზულად? აუ ძმაო მაგარი ხარ
-ვიცი
-სად ან როდის უნდა მივიდე?
-ხვალ, კერძო სკოლაა და იქ სჭირდებოდათ კარგი სპეციალისტი, როგორც შენ. მიხვალ, გაესაუბრები , ნუ ფორმალურად თორემ უკვე მიღებული ხარ
-მადლობა ძმა
-კარგი ახლა წავედი და შენ კიდევ -ხელი ნაგლურად დამიქნია -ჯობს მოწესირგდე და ალკოჰოლს არ გაეკარო თორემ ლოთი მასწავლებელი არავის სჭირდება
-ხო კარგი
time skip
სკოლის წინ ვიდექი, ზარის დარეკვას ველოდებოდი სანამ ყველა შენობაში შევიდოდა. მალევე ნაცნობი სხეული დავლანდე, უკან გავყევი მაგრამ კვალი ამერია. ამიტომ ისევ დირექტორის ოთახში შევედი. რატომღაც ყველა მაშტედებოდა.
YOU ARE READING
წვიმა შენს თვალებში
Fanfictionყველზე ტკბილი იყავი, ვისაც კი ვიცნობდი. ყველას აბედნიერებდი ვინც შენს ირგვლივ იყო. ტკივილს გარეთ არ უშვებდი და ამას ისევ სხვების გამო აკეთებდი. უცნაური ადამიანი იყავი , მაგრამ სწორედ ეს მომწონდა შენში. მუდამ იღიმოდი და სხვის თვალწინ არ ტიროდი. სულ...