Bölümü dün atacaktım ama evde değildim :(
Ayrıca bu bölümde böyle bir şey yapmak gibi bir planım yoktu, nasıl oldu bende bilmiyorum kgşdlglf
Sakın bana sövmeyin tamam mı kşdlfkf
1 hafta sonra 🍀
"Yemek yiyelim mi?" Işıklarda durduğumuzda Jungkook un sorduğu soruya hafifçe başımı sallayarak cevap verdim. O da gülümseyip aynı şekilde başını salladı ve önüne döndü.
Evlenmemizin üzerinden yaklaşık bir hafta geçmişti. Bu bir hafta içinde pek bir şey olmamıştı. Bütün bu hafta boyunca Min Ji denen kadını düşünmüştüm.
Nikah gününe kadar her şey güzeldi. Nikahtan sonra ise Jungkook a bir telefon gelmiş ve bu telefon Jungkook u sinirlendirmeye yetmişti. Telefonla konuşup geldikten sonra yüzündeki o mutlu ifadeden eser kalmamıştı. Çoğu gece eve hep geç gelmişti. Hatta koltukta yatmıştı.
Telefondaki kişi ona ne dedi bilmiyordum. Ama Jungkook u fazla sinirledirmişti. Başlarda o kadınla ilgisi olmadığını düşünsem de, günler geçtikçe bana soğuk davranmaya başlayınca emin olmuştum. O telefon konuşmasının Min Ji denen kadınla bir ilgisi vardı.
Ta ki bugüne kadar. Bana tuhaf bir şekilde yakın davranmaya başlamıştı bugün. Belki de pişman olmuştu. Ya da kafasına saksı falan düşmüştü.
"Senin canın bir şeyler çekmiyor mu? Benden hiç bir şeyler istemedin." Cama yasladığım kafamı ona çevirdim.
Haklıydı, ondan bir şeyler istememiştim. Ama her hamile kadın aşerecek diye bir şey yoktu ya. Canım pek bir şey çekmiyordu. Ki öyle olsa bile bunlar evde bulunan şeyler oluyordu. Yani Jungkook a söylememe gerek kalmıyordu bu yüzden. Ama bugün, midye yemek istiyordum. Sanırım Jungkook sorduğuna göre ona bunu söylemeliyim
"Normalde canım pek bir şey çekmiyor, ama bugün midye yemek istiyorum. Yani, yesek güzel olur bence." Dediğimde Jungkook güldü. Gülmesine karşılık veremedim, çünkü kendimi gülemeyecek kadar yorgun hissediyordum.
"O zaman sizi, bildiğim en iyi midyeciye götüreceğim." Yine sadece başımı sallamakla yetindim. Dışarıda yiyecek olmamız iyi olmuştu. Yemek yapmaya halim yoktu.
Jungkook iyi görünmediğimi farketmiş olmalıydı ki "İyi olduğuna emin misin?" Diye sordu.
Onu endişelendirmemek adına başımı salladım "Sadece biraz yorgunum." Bir süre iyi olup olmadığımı anlamak için yüzüme baktı ve daha sonda önüne döndü.
Yol boyunca da tek konuşmamız bu olmuştu.
Yaklaşık on beş dakika sonra şirketin önüne gelmiştik. Sekreteri bir sorun olduğunu söyleyerek Jungkook u çağırmıştı. Bende temiz havanın bana iyi geleceğini düşünerek arabadan inmiş ve Jungkook u takip etmiştim.
Yaklaşık bir saat kadar da burada oyalandıktan sonra otoparktaki arabanın yanına giderken telefonumun çalmasıyla durdum ve çantamdaki telefonumu çıkarmaya çalıştım. O sırada son hızla çalışan araba motorunun sesini duyduğumda başımı kaldırıp baktım ve bana doğru hızla gelen arabayı gördüm. Neden üzerime geliyordu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Our Baby ❥ 𝓙𝓙𝓚
Fanfic"𝑩𝒊𝒓 𝒃𝒂𝒃𝒂𝒏ı𝒏 ç𝒐𝒄𝒖ğ𝒖𝒏𝒂 𝒗𝒆𝒓𝒆𝒄𝒆ğ𝒊 𝒆𝒏 𝒈𝒖̈𝒛𝒆𝒍 𝒉𝒆𝒅𝒊𝒚𝒆, 𝒂𝒏𝒏𝒆𝒔𝒊𝒏𝒊 𝒔𝒆𝒗𝒎𝒆𝒌𝒕𝒊𝒓. 𝑽𝒆 𝒃𝒆𝒏 𝒔𝒆𝒏𝒊 ç𝒐𝒌 𝒔𝒆𝒗𝒊𝒚𝒐𝒓𝒖𝒎." •Tüm Hakları Saklıdır