Sonraki bölüme kadar hoşçakalın ve öpüldünüz 😘💜——————————————————————
İyi okumalar ✨
Dün geceyi hatırladıkça yüzümü kapatma isteğiyle dolsam da bu ilk kez yapmadığımızı hatırlayınca vazgeçiyordum. Kocam o benim, niye utanayım ki? Değil mi?
İlk tanıştığımız geceden sonra ilk kezdi bu.
Yatakta sırtüstü yatmış ellerimi karnımda birleştirmiş bir şekilde Jungkook'un uyanmasını bekliyordum.
Kollarını yastığın altına koymuş, dağınık saçları ve çıplak sırtıyla dehşet yakışıklı görünüyordu. Dudakları her zamanki gibi aralıktı.
İşaret parmağımla omuzuna hayali daireler çizerek aynı zamanda seslenerek onu uyandırmaya çalıştım.
"Jungkook~ uyan artık." Tahmin ettiğimden daha kolay olmuştu uyanması. Çünkü uykusu ağırdı ve zor uyanırdı genelde.
İlk başta irkilse de yavaş yavaş araladı gözlerini.
"Günaydın sevgilim." Diyerek kollarımı ona doladım. O da aynı şekilde kollarını belime dolayarak karnımı okşamaya başladı. Arada da uyku sersemliğiyle bir şeyler mırıldanıyordu.
"Acıktık." Dediğim zaman kıkırdadığında tamamen uyandığını anlamıştım artık.
Kafasını kaldırıp bana baktı.
"Birazdan ineriz. Ama önce..." dedikten sonra dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Bende keyifle karşılık verdim.
Yaklaşık bir saat sonra kahvaltıya indik. Birlikte gülüşüp konuşarak kahvaltımızı yaparken her şey güzeldi. Ama daha sonra gözüm bize oldukça uzakta olan ve bizi izleyen kadına takıldı. Başlarda denk gelmiştir belki diyerek pek umursamasam da ilerleyen dakikalarda da doğrudan bize bakıyordu.
Hoş bir kadına benziyordu. Güzeldi. Ama ben iyice rahatsız olmaya başlamıştım.
"Nereye bakıyorsun?" Jungkook'un sorusuyla kendime geldiğimde sorduğu soruya 'hiç' diyecekken vazgeçtim.
"Bir kadın sürekli bize bakıyor. Belki seni tanıyordur o yüzden bakıyordur." Söylediklerime karşılık kaşları çatıldı.
"Hangi kadın?" Diyerek başını o tarafa doğru çevirdi ve kadını görür görmez sinirlendiğini çenesinin kasılmasından anladım. Kadının dudakları ise Jungkook'un ona baktığını farkedince sinir bozucu bir şekilde yukarı kıvrıldı.
Gerçekten neler oluyor?
Jungkook bir şey söylemeden önüne dönüp tekrar yemeğini yemeye koyuldu.
"Tanıyor musun?" Merakıma yenik düşerek sorduğum soruya yüzüme bile bakmadan cevap verdi.
"Hayır,tanımıyorum." Tanıyorsun.
Uzunca bir süre sadece onu izledim. Benden sakladığı bir şeyler vardı. Ve ben bunun o kadınla ilgili olduğuna adım kadar eminim.
"Doyduysan kalkalım mı? Randevuya geç kalacağız yoksa." Söyledikleriyle aklıma doktor randevumuz geldiğinde onu onayladım ve aynı anda ayağa kalktık.
Yanıma gelip elimi tuttuktan sonra elimin üzerine küçük bir öpücük kondurmasına karşılık bende ona gülümsedim. Huzursuz hissettiğimi anlamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Our Baby ❥ 𝓙𝓙𝓚
Fanfic"𝑩𝒊𝒓 𝒃𝒂𝒃𝒂𝒏ı𝒏 ç𝒐𝒄𝒖ğ𝒖𝒏𝒂 𝒗𝒆𝒓𝒆𝒄𝒆ğ𝒊 𝒆𝒏 𝒈𝒖̈𝒛𝒆𝒍 𝒉𝒆𝒅𝒊𝒚𝒆, 𝒂𝒏𝒏𝒆𝒔𝒊𝒏𝒊 𝒔𝒆𝒗𝒎𝒆𝒌𝒕𝒊𝒓. 𝑽𝒆 𝒃𝒆𝒏 𝒔𝒆𝒏𝒊 ç𝒐𝒌 𝒔𝒆𝒗𝒊𝒚𝒐𝒓𝒖𝒎." •Tüm Hakları Saklıdır