Hakmarrje

Pjesa 9

  Mengjesi tjeter e gjeti Saren serish ne nje shtrat te rehatshem gje qe e friksoi qe ne perplasjen e pare te qepallave pas zgjimit.Ngriti lehtas carcafin e holl dhe e pa veten te zhveshur.
Mendoi se mos ishte serish ne shtepin e Klein.Se mos ndoshta ai kishte perfituar prej saj por ajo nuk mbante mend asgje.
Hodhi edhe kete here carcafi  rreth vetes e iu drejtua deres duke vrapur.Nis te zbres shkallet e u perpoq tja mbath prej aty.Se dinte se ku ndodhej aspak.Nuk mbante mend asgje.Dera ishte e kycur e ajo perpiqej ta shkulte nga vendi vetem per tu larguar qe aty.Derisa nje dor e kap nga krahu dhe e drejton nga vetja.
Nje tjeter mashkull i panjohur per te por Sara nuk e mbajti aspak veten.Dhe nje ulerim therese u perplas ne muret e asaj shtepie.
Aq sa edhe Brajan u tremb sa e leshoi doren nga krahu i saj.

-Te dija te urte! Se mbrem rrije si e pafajshme! - ironizoi Brajan duke e pare drejt ne cdo detaj fytyren e tmerruar te vajzes qe kishte perball.
Por ajo nuk foli aspak.U gjend serish e burgosur ne duart e nje burri tjeter me pamje serioze.
    U kthye nga porta dhe iu afrua per ta hapur ate por Brajan i shkeli me kembe nje pjese qe carcafit qe ajo terhiqte zvarre kurjoz per te pare me teper.
Sara e friksuar dhe e trembur nga ky veprim
ulet direkt ne gjunje vetem per mos te nxjer asnje pjes te trupit te saj burrave te panjohur e lotet i nisen udhetimin ne faqet e saj e saj te njoma.

***

   Ulur ne njerin prej divaneve te sallonit qendrote kemba mbi kembe Brajan dhe veshtronte i vetkenaqur dhe dyshues silueten e femres qe kishte perball.
-Pra nga erdhe? Kush te dergoi? Cfare qellimi ke?
- Erdha gabimisht por tani dua te largohem dhe nuk kam asnje qellim ndaj jush- foli Sara me nje ze te plogesht qe mezi degjohej ne ate dhome gjigande.
-Gabimisht vini gjithmone ju! Foli ai e u ngrit ngadale duke iu drejtuar deres per ta len te shkoj.Fundja nuk e ndjente veten si bisha e te burgoste aty nje te bukur si ajo.

Votoni pasi ta keni lexuar!
♥♥