Ne nje lokal nate, Klein qendronte ulur ne njeren prej tavolinave.Kishte me 10-tra femra aty qe punonin per te por asnjera nuk arrinte te plotesonte boshllekun qe mbante ne vete.
-Serish ketu i menduar Klein? Une jam ketu ,bem kaq shume gjera per te qen sebashku dhe ti akoma nuk je i kenaqur.
-Debora ,me ler vetem!
-Po,patjeter! Ti mendon per nje tjeter dhe une te rri e qet?
-Mjaft moj!
-Une lendova njeriun qe me premtoi boten per ty!
-Ai eshte vetem nje shk***t qe kujton se mund te matet me mua,ndersa ti? Ti je nje lavire ndyr qe kerkon parat e mia!
-Klein?? - i kthehet Debora e zhgenjyer.
-Vazhdo kerce aty,justifiko veten me parat qe merr!.
"Ai se ka kuptuar akoma cfare do te thote te maresh dicka qe me perket vetem mua!" Mermeriti ai.
Klein ishte i shqetesuar.Ishte i gatshem ti rikthente Deboran Brajanit por ishte i friksuar se nuk do e pranonte kete shkembim.Ai kishte gjithcka donte ,njerzit,parat,femra e rehatin por serish i pakenaqur.Njerez te till nuk kenaqeshin kurr ,kerkojn gjithmone te pamunduren. Por ai nuk dorzohej ,kerkonte kaq shume ta zhdukte ate njeri. Por kete here kerkonte dicka me shume sesa ta vriste.Kerkonte ta torturonte nje here qe te ndihej i qet nje here e pergjithmone.
****
Sara e shtyn fort Brajan larg vetes e zhgenjyer nga ai por e detyruar qe te pranoj situaten ku ndodhej.Syt e saj nk kerkonin me dashuri por vetem pak meshire ,buzet e saj nuk ishin te harkuara me nga buzeqeshja por te kafshuara nga frika ,ndersa floket i qendronin para fytyres por kete here nuk e bezdisnin,kete here kerkonte te fshihej ne to.
Energjia elektrike u shkeput ,vetetimat here pas here ndriconin parketin e asaj dhome ku Sara e Brajan qendronin ulur ne gjunje perball njeri tjetrit.
Per here te par Brajan nuk dinte si te reagonte.Krenaria e tij here pas here ishte me e forte,kerkonte ta kapte fort e ti tregonte Kleinit se ajo ishte e tija.Donte kaq shume tja shkelte krenarin me kembe ashtu sic Klein beri me te.E urrente kaq shume.Por ajo? Ajo nuk kishte asnje faj ne kete mes e ndoshta mos te ishte per ata te dy do te ishte e lumtur tani.
-Do te bej cfare te duash por premtom qe do me largosh nga ketu! -Me nje ze te dridhur foli Sara.
-Akoma ke besim tek une? -Ja ktheu ai me moskokcarje.
-Nuk kam besim tek ty ,por mendoj se ne gjithe ate rremuj tenden ka nje vend ku ke ndjenja.
-Ti nuk di asgje! Foli ai dhe me te dyja duart ferkoi fort koken duke hedhur floket e shkurter pas.
Sara rregulloi pak floket ,fshiu lotet e duke u zvarritur iu afrua.Me dy duart e holla e preku ne fytyre dhe ai nuk e ndaloi por ja prekur duart butesisht.
Ajo i afroi buzet me ate naivitetin e saj,pasi nuk dinte te puthte, thjesht e preku ngadal.Ndersa ai dinte te puthte,e smundi ta refuzoj.
Ajo ngriti bluzen ngadal dhe iu afrua me shume.
-Bej cte duash tani!
-Ke cmendur gje? -i foli ai dhe vrullshem i uli bluzen.
-A nuk ishte kjo ajo qe kerkoje?
-Po por…
-Cfare?
-Dua te ndodhi cdo gje para tij, dua te te perdor per qellimet e mij perpara syve te tij.E kupton tani?? - i berrtet dhe e shtyn fort sa ajo rrezohet e gjitha ne toke e floket e gjate i perhapen ne dysheme.
Votoni pasi ta keni lexuar!
♥♥
YOU ARE READING
Hakmarrje
Romance~E Perfunduar~ Nje histori dashurie! ♡Urrejtie ♡Tradheti Ajo u be pjese e nje loje te panjohur. Lodra e dy meshkujve qe kishin nje urrejtje te hershme.Hakmarrja do te jet nje kurth ,e cila njerin do ta coj drejt nje dashurie te madhe ,ndersa per tj...
