Pjesa 27

713 42 1
                                    

Mengjesi po vinte ,akrepat e ores po dukej sikur nxitonin ne fushen e tyre te vrapit per te arritur nje tjeter numer.Carfaci i bardhe ishte rrudhosur teksa ai e puthte ngadal.
Ai e puthi,qeshi e vazhdoi ta eksploroj pa u lodhur.
-Nuk e kam ber kurr kete! -u perpoq ajo te fliste  duke u shkeputur nga buzet e tij.
-Seriozisht? -pyeti ai i habitur,skishte takuar ndonje te tille deri ate dite.
Ndaloi per pak sekonda e kjo gje e vuri disi ne siklet Saren.Mendoi se ndoshta do ndalonte nje here e mire kur ai nderpreu mendimet e saj:
-Mos ki frike! -premtoi serish ,cdo here qe i pati thene e kishte mbrojtur vertet ,por nga vetja se kishte menduar kurr.
  Pasi hoqi bluzen e tij dhe e verviti ne toke ajo u perball me trupin e tij te damkosur,njollat vjollce kishin zaptuar lekuren e tij ndaj ajo me doren e saj te vogel i preku ngadale e dhimbja per Brajan sikur u shua.
   Trupi saj i vogel posht tij kerkonte qe kjo gje te mbaronte sa me pare,ndersa ai kerkonte te vazhdonte gjithe mengjesin.
Pasi trupat e tyre te zhveshur u takuan tanime cdo gje i ngelej ne dore atij.Lotet e saj shkriheshin mbi lekure e deri ne jastek ndersa duart e tij shkriheshin ne belin e saj .
Ai u fut lehte brenda saj ,buzeqeshi e mori fryme thelle.Ia arriti tashme pa i bere keq asaj.Ja arriti ta bej tijen.
  Brajan u shtri pran saj.
-Vendose koken ketu.-i tregoi ai te mbeshtetej ne kraharorin e tij.E ajo ashtu beri,pa folur aspak.Ndjeu nje qetesi te madhe shpirterore,mbushi mushkrit thelle me ajer e u mbeshtet pas tij deri sa gjumi e mori.
   
  ***
Sara hapi syt e u mblodh ne shtratin e ngroht ,ktheu koken por ai nuk gjendej aty.Donte me doemos ate mengjes te zgjoheshin bashk dhe pse ora kishte shkuar 11.
Veshi fustanin ,lau fytyren e u ul te priste ate.Ndihej cuditshem, se kuptonte cfare lidhje kishin te dy.Miq? E pamundur. Te dashur? Ai as qe ja kerkoi kete gje.Kaq shume mendime verdalliseshin ne mendjen e saj derisa dera u hap.Ishte ai dhe aspak i lumtur.
-Cfare ka ndodhur? Nuk me dukesh mire.-u perpoq ajo te merte vesh ndonje gje.
-Mos e vrit mendjen,gjera pa rendesi.- u mundua ai te devijonte biseden.
-Fol! -kembnguli ajo.
- Klein ka vdekur!

Votoni pasi ta keni lexuar!
♥♥

Hakmarrje Where stories live. Discover now