-Me ler te iki! Dua te kthehem te familja ime! -flister nder lote Sara
-Mjaft tani! Mos na lodh koken me budalliqe!
-Per cfare ju duhem kaq shume nuk e kuptoj.
-Ti nuk kupton asgje ,je kaq naive sa vetem di te qurravitesh por ne fakt askujt nuk ibehet von vertet per ty.As familja jote ste do ,te shiten per nje grusht me para.Ndersa ai rrac*** te do per qef,per tu *** me ty.
-Po ti per cfare me do? - pyeti e zhgenjyer ajo teksa lotet i rridhnin te nxeht ne lekure.
- Ate e di une e ti nuk ke pune! - frenoi fort makinen ai .
-Dil e jeto jeten tende idiote se do ti vij ndonje keq per ty -foli i nevrikosur ai.
Nuk e kishte ajo plotesisht fajin,fliste ne ate menyr sepse nuk donte ta donte,donte ti vinte neveri prej saj por dukej se kjo gje skishte per te ndodhur.
Sara hap deren e makines e del prej aty,kembet po i ngaterroheshin ashtu si mendimet.Ndihej kaq vetem, ndihej e tepert ne ate bote te frikshme e te erret.Nuk e pranonte dot qe nuk gjente dashuri askund.E me plot bindje i urrente meshkujt.Babain e saj,Klein,Brajan e kedo.
Brajan del nga makina e perplas fort deren.Donte te fliste serish me te,ishte treguar shume i ashper por e dinte mire se asgje nga ato qe mund te thoshte nuk do ja zbusnin dhimbjen.I afrohet ngadale e rregullon mjekrren nga nervozizmi.
-Mos mu afro ! Mos guxo ! Mos me prek!-Berrtet ajo teksa perpiqet te largohet nga ai.
Rruga ishte bosh,pa drita ,vetem feneret emakines ndriconin nj pjese te rruges.
Brajan e dinte qe fjalet sdo zgjidhnin asgje ne ate rremuj qe ai kishte krijuar vet.
I afrohet Sares duke e ndaluar te ec.Te dyja.duart ja shtrengon fort te lidhura pas saj,e me tjetren e mbeshtet ne mur.
E Sara mbyll fort syt e friksuar nga ai.Kishte frik nga ai ,kishte filluar te kishte frik nga njeriu ku gjeti mbeshtetje ne nje kohe te veshtire per te.Kishte frik nga cdo burr qe i afrohej.
Ndersa Brajan i fshin lotet ne faqe,me kurrizin e doren i fshin lotet ne qafe duke e ulur lehtas doren e me poshte.Por ajo nuk reagoi aspak.
Brajan i afrohet e me shume teksa ndjen frymarjen e saj te shpesht e me nje qetsi te pashpjegueshme afrohet pran buzeve te saj te njoma.Me njeren dore e kap lehte nga qafa e buzet ja prek ngadal.
Ishte nje menyre e te kerkuarit falje ndoshta e skishte menyre me te mire.
Sara nuk levizi aspak ,as nuk e ndaloi as nuk e puthi mbrapsht.Ndihej cuditshem .
Votoni pasi ta keni lexuar!
♥♥
YOU ARE READING
Hakmarrje
Romance~E Perfunduar~ Nje histori dashurie! ♡Urrejtie ♡Tradheti Ajo u be pjese e nje loje te panjohur. Lodra e dy meshkujve qe kishin nje urrejtje te hershme.Hakmarrja do te jet nje kurth ,e cila njerin do ta coj drejt nje dashurie te madhe ,ndersa per tj...
