Hakmarrje

Pjesa 15

Sara ishte zgjuar nga gjumi e po ecte rreth e rrotull shtepis me mendjen tek Brajan.Nuk dinte cfare te bente e ku te shkonte.Dera nuk ishte e kycur keshtu qe edhe mund te largohej prej aty por ishte e lodhur duke ja mbathur prej ku do qe shkonte.Shiu nuk kishte te sosur ,ishte nje dimer i ftohte dhe i lagesht ,melankolik dhe i plogesht por per Saren kishte rezervuar dite te veshtira.
***
Brajan pasi kishte mbyllur zinxhirin e pantallonave po rregullonte rripin .Vajza qe njohu ne lokal gjendej e ulur ne toke mbeshtetur pas murit e lodhur ,me floket e shkaterruar.Ndihej e kenaqur por vetem kaq.Asgje me teper nuk ndodhi,madje as emrat nuk prezantuan sepse njohjet e tilla keshtu ishin.Njohje te tilla zgjasnin vetem disa minuta e nuk kishin rendesi per asnjerin nga ata te dy.
Brajan drejtohet per te makina duke u larguar nje here e mire prej aty.
***
Nje makine e zeze kishte ndaluar ne hyrje te pallatit.Dy burra te vrazhd ne pamje po ngjisnin duke nxituar shkallet e pallatit pasi ashensori duket se ishte i zene e smund te prisnin asnje minut me teper.
Klein kishte nisur dy nga njerzit e tij para se te mberrite vet qe te ishte me i sigurt qe Sara ishte vertet atje.
Pasi e kishin blere menaxherin e pallatit me nj shume te majme parash arriten ti mernin njerin nga celsat rezerve te apartamentit ku ndodhej Sara e te futeshin barbarisht atje.
Sigurisht qe nuk trokiten por perplasen deren me shkelm e cila nxori nje zhurme te forte e te frikshme.
Ne momentin qe u perball me ta Sara arriti te futej ne dhomen e gjumit e te kycej aty.U perpoq shume te mbyllte deren mire me cels pasi duart po i dridheshin.
-Dil prej aty ! Hape deren! Nuk te bejme gje se shefi te do te gjalle! - berrtiste njeri prej burrave i cili shkelmonte deren.
-Ku eshte ai **** - pyeste tjetri me nje ze te cjerre.
Por nga Sara nuk doli asnje tingull.Po mbytej ne lote e frika e beri qe te humbi vetdijen per pak sekonda.Ishte e tepert.Gjithe keto ishin te teperta per dike qe kishte nje jete monotone te mbyllur ne nje dhome te erret.U mbeshtet pas deres e cdo shkelm qe vinte nga burrat trondisnin trupin e saj.
Brajan mberriti e nuk mund te mos e vinte re makinen e zeze.Me nje vrull arriti per tek hyrja e apartamentit.Ishte i shqetsuar per Saren.Ndihej paksa fajtor qe e la vetem dhe argetohej lokaleve me femra.Por ishte vone qe te pendohej per kete gje.Hyri pa ber zhurme ne shtepi ,nxori armen dhe gjuan fort pas koke njerin nga burrat duke e lene pa ndjenja ,ndersa burrin tjeter e plagos ne krah e ne kembe,ja mer armen nga dora dhe e vendos pas vetes.
-Sara hape deren,eshte cdo gje ne rregull tani!- fliste ai me nje ze disi te trembur por ajo nga ana tjeter e deres qendronte e strukur duke mbyllur fort veshet me pellemben e duarve.
-Hape deren duhet te ikim qe ketu para se te vij ai **** -trokiti disa here ai.
-Ler te vij- foli ajo e fryma i merej here pas here.Hapi deren e Brajan u fut ne dhome i shqetesuar kur e pa ne ate gjendje.U ul ne gjunj pran saj e nuk e priste kurr qe ajo ta perqafonte e te qante pran tij.
U ndje i pafuqishem dhe i lumtur ne te njejten kohe.Nje perqafim i till e la pa fryme,nje emocion te vecant qe se kishte ndjer kurr.
-Ku ishe? Si na gjeten?- pyeste e hutuar ajo.
-Ngrihu tani te ikim sa me pare!
Kapi fort Saren prej dore dhe zbriten me nje vrap nga aty.Hipen ne makine e u larguan serish nga rrenojat qe Klein la.

Votoni pasi ta keni lexuar!
♥♥