Hakmarrje

Pjesa 21

Ne dere trokiti dikush.Brajan u ngrit menjehere dhe rrembeu pistoleten.Sara gjithashtu u ngrit ne kembe dhe ai vrullshem e fshehu pas vetes.Nuk mund te rrezikonte me teper.
Pas te trokitures se 3-te nje qetesi e frikshme mbuloi gjithe dhomen.Brajan iu afrua deres duke e hapur ngadal teksa tek kembet e tij ra nje kufome.E gjaku ikte si rreke nga shiu i rrembyeshem.Nje ulerim e mbytyr vjen nga Sara pasi kishte mbyllur gojen fort nga frika.
Brajan zmbrapset derisa trupi i pajete bie ne toke.Perpiqet ti shoh fytyren kur drita e vetetimes mbulon gjithe dhomen,fytyra e gjakosur e Xhejnit del ne drite.
Brajan ngelet i shtangur ,ngre pistoleten dhe gjuan jasht deres deri sa plumbat perfundojne dhe fort e perplas ne njeren nga dritaret aty afer.
-Ata e din qe jemi ketu! - foli ai teksa ulet dhe i mbyll syt turpit te te ndjeres.
Kur kthen koken Sara nuk ishte me aty.
***
Ajo nate dukej se do te ishte perfundimtare per te gjithe.Brajan ndodhej i tmerruar ne shtepin e erret,Klein tymoste per te pakten te 4-ten cigare.Kjo ishte nje rruge pa dalje edhe sikur cdo gje te shkonte ashtu sic Brajan kishte menduar ,cdo te ndodhte me pas? Klein do te rrinte duarkryq? Jo.Ky trekendesh urrejtje,hakmarrje dhe dashurie duhej te shperbehej tanime.
****
-Saraaa!!! - therriste Brajan ne shtepin e zymte por prej saj nuk dilte asnje tingull.
Brajan futet dhomen e gjumit,dhomen e tij por asnje shenje jete.
Sara qendroi fshehur per pak sekonda ne njeren prej dyerve te shtepise dhe sapo Brajan i humbet nga syt nis vrapin per ne deren kryesore.Kalon mbi trupin e Xhejnit e vrapon per ne rrugen e madhe dhe te erret.
Rrobat iu lagen dhe iu ngjiten me trupin,floku humbi volumin e syt i qen skuqur nga e qara.
-Ku dreqin po shkon? Nje dore e forte e terheq pas.Brajan ishte aty tashme e fryma po i merrej nga te vrapuarit.
  Shiu vazhdonte por kete here me i qet.Brajan qendronte perball saj me vetullat pak te rrudhura pasi shiu nk e lejonte ta shihte ne sy.Buzet i fshiu me njeren dore duke u perpjekur te largonte ujin qe kishte ne fytyre.
-Ju jeni te gjithe te cmendur! -ngriti zerin ajo
Por Brajan nuk iu pergjigj pasi ishte ne djeni per kete gje dhe e pranonte se keto gjera nuk ishin normale.
-Hajde ikim qe ketu,hidhi kembet! -urdheroi ai dhe e kapi fort nga te dyja duart.
-Nuk vij asgjekundi me ty!
-Hajde,mos ki frike!
-Nga kush mos te kem frike? Nga ty?
-Eja Sara largohemi sa me pare qe ketu! I foli ai kete here vertet i tensionuar pasi hidhte syt verdall as andej ketej , vdekja e Xhejnit nuk ishte thjesht rastesi,Klein e dinte mire se ku ishin ata dhe kjo ishte thjesht nje nxemje per te
***
Ne te dal nga dera pasi Brajan e largoi nga ajo shtepia,Xhejn telefonon Kleinin.Kerkoi me doemos te zhdukte Saren nga jeta e saj pasi e dinte qe kjo histori nuk do te perfundonte mire.Ajo ishte e dashuruar pas Brajan dhe ishte e gatshme te bente gjithcka per te.
Klein e vrau personalisht Xhejnin dhe e vendosi ne deren e shtepise pasi deshironte shume qe Brajan ta paguante gjithe kete.Dhe ashtu ndodhi.
***
-Sara mos u trego kokeforte!
-Ti je nje psikopat!
-Jam cfare te duash ti por mos kembngul kot.
-Gjithcka e ben per te apo jo? Kur e do kaq shume rrembe ate,prangos ate.Ti je thjesht nje i semure.
-Kush? Debora? Ah jo! Ajo eshte thjesht nje lavire e ndyre qe nuk meriton as ta vrasesh.
-Nuk me intereson ajo,dua te iki qe ketu! -perlotet tashme ajo duke iu ulur Brajanit ne gjunje.
Brajan e ngre serish ne kembe dhe me te dyja duart i prek fytyren,ia rregullon pak floket dhe e afron afer trupit te tij.
-Jam idiot , e di.Jam nje shk*** .-I berrtet ai Sares e ajo ngelet e shtangur perball tij.
-Nuk mundem te te bej gje,cfare dreq njeriu je? 

Votoni pasi ta keni lexuar!
♥♥