Stay with me

kabanata 9

Kabanata 9

Amina

Hindi mabawasan ang ngiti ko habang nag lalakad dahil ang Brayden my love ko hindi inaalis ang kamay ko sa pag kukulambit sa mga braso nya kaya mas feel na feel ko tuloy ang paglalakad.

Di na ako nagulat ng maraming mata ang nakatingin sa amin ni Brayden lalo na at naka angkla ako sa braso nya at hindi sinusungitan. This is the first and hopefully not the last. Kinindatan ko ang ibang kakilala ko na halos malaglag na ang panga habang nakatingin sa akin.

"Where do you want to eat?" he asked ng hindi ako tinitingnan.

"Aren't you supposed to be the one who will decide where we should eat? You are the man." Biro ko sa kanya.

"Amina. Look, I don't have time for this. I am a busy person at bawat oras ko mahalaga." May bahid ng irita ang boses ni Brayden.

Bahagya akong nakaramdam ng hiya dahil sa sinabi nya. Oo nga pala hindi naman pala ito date masyado lang akong nag assume. Napilitan nga lang pala sya. Nakalimutan kong pambawi nya lang ito sa nagawa nya sa akin.

"Dyaan na lang sa café sa harapan para makabalik ka agad." Bahagyan akong tumango para maitago ang pagkapahiya ko. Ramdam ko ang pagiinit ng pisngi ko at tenga. Pilit ko ring pinipigilan ang pamumuo ng luha sa mata ko.

"Damn." I heard him whispered kaya nag angat ako ng tingin.

"Okay lang ako promise." I said sabay taas ng kanang kamay at ngumiti. "Busy rin naman ako tumakas lang ako sa mga friends ko. We're polishing our last project and we need air to breathe kaya nag break kami sandali."

He sighed. Tiningnan nya ako ng seryoso sa mata at saka bumuntong hininga ulit. Those blue eyes. Pakiramdam ko hindi ako makahinga.

Hindi na sya umimik at nag lakad na kami ulit. Akala ko sa café kami pupunta kaya laking gulat ko ng mag derecho kami sa parking lot. Sa harap mismo ng sasakyan nya.

"Saan tayo pupunta?" takang tanong ko sa kanya.

Is this a date?

"Hanggang anong oras ka available?" Kunot na kunot pa rin ang noo nya.

"Huh?"

"You heard me Amina." May halong iritasyon nyang sabi.

Lumabi ako. Nagsusungit na naman sya. "Nagtatanong lang naman eh." Aalamin ko talaga kung pinaglihi ba sya sa sama ng loob.

"You're not cute. Stop pouting your lips."

"Hmp sungit!"

Umangat ang gilid ng labi ni Brayden at umiling. I gasped. That's the first again. He opens the door for me. Ang haba ng hair ko.

Natutuyo na ata ang lalamunan ko sa at nabibingi na ako sa sobrang tahimik naming dalawa sa loob. Hindi pa naman ako sanay na tahimik ang paligid but I am afraid to open my mouth at baka may masabi pa akong hindi nya magustuhan.

"Stop pouting your lips. Nagmumukha kang baboy."

"What the?! I'm not a pig and it's not pig, I think its duck." Naiinis na sabi ko sa kanya. I don't look like a pig. I ate a lot pero kahit anong kain ko hindi naman ako tumataba.