Stay with me

Kabanata 26

I know masyadong matatagal ang pagitan ng mga updates ko. Madalas gusto kong mag update lalo na kapag uwi ko from school kaya lang pagod na pagod na ako at nakatulog na agad. Sorry sa late updates ko.

Happy reading!

Kabanata 26

Amina

"Thank you for saving me from being a bad person. You gave me light nuong mga panahon na balak ko nang maghiganti sa mga taong nanakit sa akin. Sa atin. Sana lang nalaman ko agad ang tungkol sayo para nakabalik ako agad. I really thought I lost you ağabeyi."

I felt him kissed the side of my head. Until now I can't believe na buhay sya. I was there nuong nirerevive sya ng palace doctor mula sa pag inom nya ng maraming gamot habang naliligo sa sariling dugo from a deep cut on his wrist.

I really thought he's gone dahil sinabi na ng doctor na patay na sya at yuon ang naabutan ng baba. Kung alam ko lang na buhay sya bumalik sana ako. Sana di ako tumakbo ng tumakbo papalayo dahil alam kong may kakampi ako.

"With or without me, I know you will not do stupid things, Raja. Sa ating dalawa you are the reasonable one. Iniisip mo muna ang gagawin mo bago ka sumugod."

Napangiti ako ng marinig ko syang nag tatagalog. He still has accent at ang cute nyang pakingan. We always speak in tagalog kasi raw nakakaintindi masyado sa amin. We are free to talk anything ng walang iniisip na iba.

Imagine my shocked when I saw my ağabeyi. Pakiramdam ko ng panahon na yun ay nananaginip lang ako. I always wished to God to bring back my brother and he did! He gave me back my ağabeyi.

Flashback

"Please stay here, Raja. Stay with us. You don't need to go back to your Island."

My island...

"It is where I belong, Teyze. And I think it's for the better. I also need time alone." I said. We were having lunch.

Kahit maayos na kami ni Teyze ayaw ko pa ring tumira dito. Dahil dito sa lugar na ito naalala ko ang kapatid ko. Bumabalik sa akin ang ala-ala ng mga panahon na namatay sya.

"But this place is also yours. And we would love you here."

Wala pa akong isang araw dito sa bahay pero pakiramdam ko sinisilihan na ang pwet ko papaalis sa bahay. Kahit pala sabihin kong natatanggap ko ng wala na ang kapatid ko, ang hirap pa rin palang mag stay sa lugar kung saan sya namatay.

Tumigil ako sa pag subo at bumuntong hininga. Parang gusto kong maingit sa kanila ni baba kasi they finally moved on base sa reaction nila. Hindi na sila nalulungkot. How I wish ako din.

"I can't stay here. This place..." tumingin pa ako sa buong paligid. "It reminds me of ağabeyi."

Kumunot ang noo ni teyze. Tumingin sya kay baba.

"You didn't tell her?"

"How could I? She doesn't want to talk about it."

Tiningnan ng matalim ni Teyze si baba. They are whispering pero mababasa mo sa mukha nila na nagtatalo sila, i mean napapagalitan si Baba.