I'm Gay but...

Gay: Thirty

"If you've never found love, if you've never been loved, how can anyone expect you to live a life of love?" - Erwin Raphael McManus

♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-♥-

"If you had the chance to erase all the memories of your greatest love, would you?" napaisip ako at isang salita lang ang naisip kong pwedeng isagot sa kanya.

"No"

"Even to be free of the pain of losing it?" napaisip ulit ako. Kung bibigyan nga ba ako ng pagkakataon para maalis lahat ng alaala niya, eh kakayanin ko ba? Ay oo nga pala, hindi ko na to maaalala. Pero hindi ko siguro kakayanin. Dahil kahit ilang beses akong masaktan, kahit ilang beses niya pa akong iwan, hindi pa rin 'yon sapat para kalimutan siya.

"I wouldn't" bigla siyang ngumiti.

"That's the thing called love"

"Huh?"

"I don't think many of us would that such things, I mean if ever had a chance"

"Why is that like that? Given all the problems love can create, why do we keep longing for it? Sometimes it's hard to understand why love hurt so much"

"Because were so addicted to love. Na kahit ilang beses na tayong masaktan at maiwanan, kahit sabihin mong ayaw mo na, hindi mo maitatanggi sa sarili mong ito ang pinakakailangan mo. Ito ang gusto mo. At dito ka mabubuhay"

"Love? You can't live on love. Hindi ka niyan pakakainin"

"But you can't live without it" napatigil at napaisip ako saglit.

"Mali ka. Maaari kang mabuhay ng walang pagmamahal"

"King hindi, kung walang pagmamahal, kung hindi ka nagmamahal, marahil siguro hindi ka na nabubuhay sa mundo"

"Pakshet Rocky! Nabuhay nga ako ng ilang taong walang nagmamahal sa akin, tapos sasabihin mo sa akin ngayon hindi pwede?"

"Kasi nagbulag-bulagan ka King, kaya naman hindi mo na nakikita at napapansin yung mga taong nagmamahal sayo at gusto kang mahalin. Hinayaan mo kasi ang sarili mong mabulag. Your retina may be necessary for sight, but your soul definetly shapes on what you see"

"Kung meron asan sila? Bakit hindi ko sila maramdaman? Huh?"