Chaper 8. I am four...in danger

28 1 0
                                    

Haaaay watta wonderful day! Kahit pangit ang gabi ko ok lang yun… start the day right… pagod lang si Kurt kaya niya nasabi ang mga yun… basta ako gusto ko pa din sya… lalalala…

Maaga ang pasok ko ngayon kaya nauna akong umalis ng bahay kay Kurt.

Kailangan ko magsanay na pumasok ng mag-isa ayoko na kasing maging pabigat pa ako kay Kurt tama na ang minsan na pagsama nya sa akin…

Kurt’s POV

Haaay… good thing its my free day makakapag pahinga din ako, ever since kasi naging president ako ng Student council lagi nalang akong busy… ang daming projects na kailangan kong gawin, may mga events din na kailangan i-organize… buti at wala pa akong gaanong competition na kailangan salihan ngayon… bumaba ako para doon maglibang...

“Bakit ngayon ka lang bumaba? Hindi ka na tuloy namin nakasalo sa breakfast..” sabi ni mama… tss. Kung di ko pa alam eh gusto lang ni mama na magkita kami ng babaeng na yun! Hindi ko na pinansin si mama at nagtungo naman ako sa may sala para manuod ng t.v… nailipat ko na sa lahat ng channel ang t.v pero wala pa di akong magustuhang panuorin…

Booooooooooorrrrrriiiiiinnnnngggg……

Pinatay ko na ang t.v at umakyat nalang ako sa kwarto ko para magbasa ng libro…

I really haven't had that exciting of a life. There are a lot of things I wish I would have done, instead of just sitting around and complaining about having a boring life. So I pretty much like to make it up. I'd rather tell a story about somebody else…

Napagod na ako sa pagbabasa at humiga nalang sa kama nang may bigla akong naalala…

------Flashback------

Bababa sana ako para kunin ang naiwan kong libro sa sala ng makasalubong ko siya…

“Ah… Kurt sorry pala ha ka—“  I cut her…

“Di ba sinabi ko na hindi mo kailangan ipaliwanag ang sarili mo kung wala kang ginagawa… instead na kausapin mo ko? Pwede bang tumahimik ka nalang? Mas nakakatulong ka pag yun ang ginawa mo…” nakaka-dismaya talaga ang babaeng ito…

“Kurt kasi ano eh—“ ayoko nang makinig sa kanya kaya hindi ko na siya pinatapos…

“For heaven’s sake! Shut up ok? Youre too annoying!...” hindi na siya sumagot at nakita kong tumulo ang luha sa mga mata niya… haay.. bakit ba nya kailangan umiyak? Hindi naman nakakaiyak yung sinabi ko ah?

------Flashback------

haay… hindi ko din naman maiwasan maguilty… perhaps aminado naman ako na hindi tama ang trato ko sa kanya… ayoko kasi sa mga babaeng papansin, yun bang tipong parang mauubusan ng lalaki, though parang hindi naman siya ganun pero, ayoko rin naman ng maingay, ayoko ng mahilig sa music, bakit? Simple lang dahil hindi rin ako mahilig dun kahit pa isang musikero ang papa ko, nakakadistract kasi ang music lalo pag may ginagawa ka na nangangailangan ng matinding concentration, na madalas ko naman ginagawa…most of all ayoko sautak ipis kahit naman sino siguro ayaw nun... makatulog na nga lang… kailangan kong sulitin ang araw na ito dahil bukas back to reality nanaman ako…pumikit ako pero…

------Flashback------

Kukuha sana ako ng inumin sa kusina ng marinig ko ang pag-uusap ni mama at ng babaeng yon…

“May gusto ka ba kay Kurt?” ano bang pinagsasa-sabi ni mama

Nakita kong namula ang mga mukha nya… ayokong marinig ang usapan nila pero hindi ko alam kung bakit hindi ako maka-alis sa kinatatayuan ko… a part of me wants to know her answer…

"you got me..." (ONGOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon