Pas Sans Toi (Voltooid)

Hoofdstuk 18

PP Soufiane

Boos kijk ik naar mijn telefoon. Heb net app gekregen van Rayan (zijn baas op werk) die foto stuurde van Najda knuffelen met een jongen. Kanker hoertje tfoe ze is een schande voor ons Familie. Ik besloot selma maar te bellen

So: hey schat waar is Najda?
Se: ff ruiken man zegt ze droog
So: jatoch mhm weet je waar ze is?
Se: eh kanker jood je heb haar net uit huis gegooit en vraag je aan mij waar ze is kanker homo tfoe val dood wat voor broer ben jij? Een broer hoort zijn zusje te beschermen en wat doe jij?! Jij laat der niet eens uitpraten en je gooit haar gelijk uithuis je moet je schamen soufiane schamen vieze fucking kanker klootzak. psychopaat schreeuw ze woest aan de telefoon.
So: ze is en blijft een hoertje klaar! Schreeuw ik dit keer boos.
Se:bel mij en app mij niet vieze hond sist ze en hangt op. Dit ook nog kanker.

Heeft ze toch gelijk? Ze had zelf respect en al die shit. En nu ineens niet. Snel schud ik alle gedachte van me af ze is en blijft een kehba.

PP Najda

Met hoofdpijn word ik wakker. Rustig stond ik op en liep naar de badkamer waar ik een bad nam. Rustig kleed ik me uit en stap in het warme water. Met mijn nek bij de leuning geniet ik van het warme water. Alles schiet naar me. Hoe mijn leven is veranderd. Alles begon toen mijn vader weg was. Ik mis hem ontzettend elke vakantie komt hij langs. Laatste tijd niet. Hoe mijn moeder mij elke dag midhandelde. Hoe ik werd verkracht zonder enkel reden. Hoe mijn bloed eigen broer mij uit huis zet. Hoe ik zwanger ben. Tranen glijden naar beneden. Zuchtend aai ik over mijn buik. ''Mama houd van je'' zeg ik zacht. Geen tranen meer. Geen 1 moedig ik mezelf aan. Hun tijd is voorbij. Spijt komt achteraf.

~

Rustig stap ik uit bad en kleed me zelf aan. Het is nu zomer dus lekker warm ik besloot maar een licht roze addidas pak aan te trekken met mijn roze alexander mcqueen schoenen. Mijn natte krullen liet ik los en pakte mijn grijse hand tasje. Ik besloot maar boodschappen te doen. Ik heb me trouwens ziekgemeld op werk.

~

Snel liep ik langs de appie waar jongens stonden te roepen met mijn ogen op de grond gericht loop ik door. ''Is dat niet Najda die kehba die zwanger is'' hoor ik iemand roepen. Woedend  kijk ik die jongen aan. Wie is hij? ''Wat zei je'' sis ik boos en gaf hem een klap. ''Je hoort me goed eh goedkope hoer'' zei hij en keek me van top tot teen aan. Dit was de druppel. Ik sprong letterlijk op hen tranen vloeie naar beneden. Ik zag alleen zijn lelijke kop voor mij die verbouwd moest worden. Snel gaf ik hem wahed klap zijn hoofd draaide chi 360° hij kreunde van het pijn.

Alle woede die ik voelde de laatste tijd uite ik op hem. Uit het niets voelde ik 2 sterke arme om me heen en vsn hem af te trekken. ''Hij moet dood vieze klootzak'' schreeuw ik woest en probeer me los te rukken uit zijn greep. ''Doe rustig'' zegt hij hard en hou me stevig vast. Huilend kijk ik naar de grond. Vanuit schaamte. Iedereen weet dat ik zwanger ben. Hoofdschuddend kijk ik hem aan. Rayan. ''Laat me los alsjeblieft'' smeek ik huilend. Ik zag hoe hij mij medelijdend aan kijkt. Rustig trok hij mij in een knuffel. Dit is wat ik nodig had. Rustig sloeg ik mijn arme om zijn nek heen. ''Huil het uit najda'' zegt hij zacht. Weer schud ik me hoofd. ''Ssorry'' zeg ik zacht en laat hem los ''hier'' zei hij en gaf me een flesje water. In een keer pakte ik het uit zijn handen en drink er gleuzig uit. ''Dankjewel'' zeg ik zacht. We zaten ondertussen op de bank. ''Wat is er gebeurd eh badr hari'' zegt hij lachend. Een kleine glimlach sierde op mijn lippen. ''Zo wil ik je altijd zien'' lacht hij. Verlegen kijk ik weg. ''Dus wat is er gebeurd'' vroeg hij ongemakkelijk en bloosde. Ik zou liegen als dit niet schattig is. Een kleine glimlach sierte om mijn lippen heen. Kan ik hem vertrouwen? Ik bedoel hij ziet er uit alsof ij hem kan vertrouwen. Met een zucht liet ik een traan vallen. Snel veegde ik een traan weg en keek hem aan. ''Te veel om op te noemen'' zei ik zacht en keek naar de grond. ''We hebben tijd'' zei hij lief. Ik besloot maar alles van A tot Z te vertellen. Ik vertrouw hem.

-

PP Rayan

''Dit is de reden'' zegt ze zacht en neemt een slok van haar water. Met medelijde neem ik haar in een knuffel. Vooreven voelde ik niks maar later voel ik haar kleine armen om me heen. Gevoelloos kijk ik voor me uit. Wat nu? Ik bedoel ik moet van Soufiane alles regelen en al die shit een ''nep'' relatie aan gaan voor informatie. Je ziet duidelijk dat ze de waarheid spreekt. Ik ken der al jaren lang via Soufiane. Elke keer als ik der zie kijkt alsof mijn hart uit mijn ziel word getrokken. Ik hou van haar. Ik wil er voor haar zijn in de tijd waar er niemand meer voor der is. Dit is mijn taak. En die ''nep'' gedoe ga ik niet aan. Ik ga de ''echte'' aan. We gaan er samen voor strijden. Kosten wat het het kost. Na een tijdje laat ze me los. ''Gelukkig geloof jij mij wel'' zegt ze droog en staat op. Automatisch stond ik ook op. Gelijk ben ik 2 koppe langer dan haar. ''Najda je bent een sterke vrouw je kunt dit aan in die tijd zal ik je helpen. Ik ben er voor je'' zei ik en keek der diep in der ogen aan. Haar mooie grijse ogen wauw.

Lief keek ze me aan ''dankjewel'' zei ze en gaf me een knuffel. Lachend sloeg ik mijn arme om haar heen. ''We houden contact najda'' zei ik en vroeg haar nummer die ze vrij snel gaf. Ze sloeg zich zelf op als Najda snel veranderde ik het als Prinses♡
Snel name we afscheid en ging ieder zijn kant op.

.....

Najda&Rayan

Wat vinden jullie er van?

#teamAmine

#teamRayan