From sweet to bitter

18// zand erover?

Pov Fay Caldwell

Het weekend is helaas voorbij, wat betekend dat ik Luna, Noah en Calvin weer onder ogen moet zien. Ik loop de school binnen. Het is rustig. Behoorlijk rustig. Ik kijk rond en spot Jordynn en Harper. Ik loop op ze af en word vrolijk begroet. 'Hey.' zeg ik. 'Hoi.' zegt Jordynn opgewekt. 'Waarom zo blij?' mompel ik.

'Kijk maar.' zegt Harper en wijst naar de rectors kantoor waar zojuist Noah naar buiten komt lopen met zijn ouders. 'Hij is geschorst voor onbepaalde tijd omdat ze er inderdaad zijn achter gekomen dat hij iemand heeft gedrogeerd op het feestje van Harlow.' Hij is behoorlijk bont en blauw geslagen. 'Luna.' zeg ik zacht. Ik moet haar vinden.

'Ik ga Luna zoeken.' 'Geen moeite doen, ze is thuis.' zegt Harper. 'Dan skip ik de les wel.' zeg ik. Zo snel als ik de school binnen kwam, loop ik hem ook weer uit. Met een snel tempo haast ik me naar het huis van Luna.

Ik bel aan en mevrouw Flores doet open. 'Hoi mevrouw Flores, is Luna thuis.' Ze knikt en laat me binnen. 'Ze is boven.' zegt ze en ik knik. Ik loop naar boven en klop op haar deur. 'Binnen.' snikt ze. Ik open de deur en loop naar binnen. 'Luna.' zeg ik zacht. 'Het spijt me zo.' zegt ze. 'Lu stop, ik weet wat Noah bij je heeft gedaan.' zeg ik. 'Maar ik was alsnog zo stom om een drankje van hem aan te nemen.' zegt ze.

Ik ga naast haar op het bed zitten. 'Het spijt me Lun. Ik had niet zo snel mogen oordelen.' zeg ik. 'Ik begrijp het wel, je zag mij opeens met Noah en ik weet hoe hard dat aankwam. Maar ik deed het niet bewust. Nadat ik weg fietste ben ik na een tijdje weer omgedraaid. Noah zag dat en bood me een glaasje drinken aan, en aangezien ik al wat op had nam ik het maar aan.' zegt ze en slikt even.

'Vanaf daar wordt alles wazig en het enige dat ik me echt goed kan herinneren is jij die wegreed op je scooter.' zegt ze. 'Noah is geschorst.' zeg ik zacht. Ik kijk even naar de grond. 'Het spijt me zo erg.' zeg ik. 'Fay je hoeft geen sorry te zeggen. Als ik niet zo bot was geweest tegen je en gewoon weer mee terug was gegaan, was dit niet gebeurd.' 'Zand erover dan maar?' zeg ik. Ze knikt en we geven elkaar een lange knuffel.

'Moet jij trouwens niet op school zijn?' 'Ja maar ik vond dit net ietsje belangrijker.' zeg ik. 'Hoe was je weekend?' vraagt ze. Ik kijk haar strak aan. 'Ik heb misschien een soort van seks gehad met Calvin.' 'Je hebt wat?' Luna springt overeind. 'Ja, ik wist niet waar ik naar toe moest en dus toen eindigde ik bij hem en toen is het gebeurd.' zeg ik snel achter elkaar. 'Oh Fay wat heb je gedaan?' jammert ze. 'Weet ik veel. Het boeit me ook niet zoveel meer. Pap en mam zijn boos, Carter bemoeit zich constant met me, ik word er gewoon gek van Lun. Ik kan het gewoon niet meer aan. Snap dat.'

'Ik snap het heel goed Fay, maar je ouders bedoelen het alleen maar goed. Ik zeg niet dat het goed is wat ze doen, maar ze willen alleen het beste voor jou, en wat Carter betreft. Hij wil ook alleen maar zijn kleine zusje beschermen.' Luna heeft gelijk. Vanaf het moment dat ik geboren werd, heeft Carter altijd voor me gezorgd, me beschermd en ervoor gezorgd dat ik gelukkig was.

'Ik weet het gewoon even niet meer. Ik ben gewoon klaar met het meisje met de perfecte cijfers te spelen. Ik kan dat gewoon niet meer.' We blijven even stil. 'Je hebt gelijk, we hebben ons veel te lang voor gedaan alsof we perfect waren maar dat zijn we niet. Jij hebt zo je problemen met je ouders en mijn vader is een alcoholist. We hebben onze problemen te lang weggedrukt.' zegt ze.

'Vanaf vandaag niet meer perfect en we zullen alles en iedereen vernederen die ons dwars zit. Om te beginnen met Noah. We pakken hem zo hard terug met het perfecte plan.'