From sweet to bitter

39// persoonlijke business

Pov Fay Caldwell

'Meneer?' Luna klopt op de deur. 'Ja dames, kom binnen.' zegt hij. We lopen binnen en sluiten de deur. 'Waar kan ik jullie mee helpen?' 'Ik zit met iets en ik wist niet wat ik er mee aan moest dus ik had het aan Fay verteld en Fay zei dat het het beste was dat ik gewoon eerlijk was en het u vertelde, maar ik durfde niet zo goed dus ze is met me mee gelopen.' ratelt Luna aan een stuk door.

'Luna vertel rustig wat er aan de hand is.' zegt meneer Hernandez. 'Oké, ik kreeg dus via via een foto doorgestuurd, en in die foto staat dus dat Harlow de antwoorden van het tentamen heeft gejat. Ik moest dan twintig euro betalen en dan kreeg ik de antwoorden toegestuurd.' zegt ze en draait haar telefoon. Meneer Hernandez zet zijn bril op en leest zorgvuldig de berichten. 'Ik heb de antwoorden gewoon hier.' zegt hij en haalt de zwarte map uit zijn tas. Hij slaat hem open en rommelt tussen de papieren. 'Maar dat kan niet. Ze zijn weg.' roept hij. 'Bedankt voor jullie eerlijkheid meiden.' zegt hij.

Hij staat op en loopt weg. Ik geef Luna een high five. We lopen gauw naar de aula. Meneer Hernandez beent samen met de rector door de aula heen, rechtstreeks naar het kluisje van Harlow. We blijven met z'n vieren staan en lachen even. De rector en meneer Hernandez komen al snel weer voorbij en niet later wordt er omgeroepen dan Harlow zich moet melden bij de rector. Ik lach even. 'Die krijgt haar verdiende loon.' Ik geef de meiden een dikke knuffel.

Ik kijk even om en zie Calvin met Alan en Flynn aan zijn zeide, onze kant op lopen. Hij duwt een brugpieper aan de kant die bang weg rent. Ik lach er even om. 'Wat voor een duivels plan heb jij uitgevoerd?' zegt hij en lacht even ze tanden bloot. 'Wie zegt dat ik het was?' Ik kijk hem aan. 'Kom op Fay, iedereen weet dat jij en Harlow een hekel aan elkaar hebben. Daarnaast, die ruzie blijkt een grote misverstand. Al moeten wij wel nablijven door jullie. Ik snap niet waarom je me dit niet vertelde. Ik had graag geholpen.' zegt hij. Hij trekt zijn leren jasje goed. Ik geef hem een kus. 'Persoonlijke business.' zeg ik.

'Zullen we naar kleine hal lopen? Ik wil dat gezicht van Harlow zien als ze dat kantoor uitkomt.' Ik zet een gemene lach op. 'Ja dat wil ik niet missen.' zegt Jordynn. We lopen met z'n zevenen naar de kleine hal waar het kantoor van de rector goed zichtbaar is. Het duurt even maar dan slaat de deur open. Harlow komt samen met haar moeder naar buiten gelopen. Haar ogen dik en rood. Onze blikken kruisen even als ze richting de uitgang van de school loopt. Ze draait gauw haar hoofd weg en loopt door.

Ik ga op een stoel zitten en zwaai mijn benen op de tafel. Calvin komt naast me zitten. 'Maar jongens even serieus, Fay is dus zwanger?' vraagt Flynn. 'Nee er groeit een aardappel in mij.' flap ik eruit. 'Ja, Fay is zwanger.' zegt Calvin om mijn sarcastische grap duidelijk te maken aan een domoor zoals Flynn. 'Gaan jullie het kindje houden?' vraagt Luna. Ik knik kort even. 'Ja we willen het kindje houden. 'Tante Harper klinkt leuk.' lacht Harper en we schieten allemaal even in de lach. 'Ja dat klinkt het zeker.' zeg ik. Ik leg kort even mijn hand op mijn buik.

Ik denk dat ik mijn meisje een goede toekomst kan geven. Een toekomst vol liefde en verzorging. Ik ben gelukkig, niet perfect maar gelukkig. Dat is wat telt. Niemand kan doen alsof hij of zij perfect is want dat is niet zo. Ik weet dat ik niet perfect ben en nooit perfect zal zijn, maar met de mensen om me heen waar ik van hou kan het dicht bij perfect komen. Ik weet dat mijn kindje niet het perfecte leventje zal krijgen, maar ik zal haar alles geven wat ik in me heb om het zo mooi mogelijk te maken voor haar en ik weet dat ik dat samen met Calvin kan want...

Ik hou van hem.