From sweet to bitter

20// waggelen als een pinguin

Pov Fay Caldwell

'Dus, jij en ik na school?' vraagt Flynn. 'Helaas Flynn, ik moet nablijven door die vriend van jou.' zeg ik met een gespeeld sip gezicht. 'Ga niet naar het nablijven en ga met mij mee. Ik weet dat er iets veel leukers is als nablijven en grijnst even waarna hij me een knipoog geef. Ik schud lachend mijn hoofd. 'Sorry Flynn.' Zijn gezicht betrekt even. Ik kijk even naar Calvin en dat blijft niet onopgemerkt bij Flynn.

'Laat maar, Calvin wordt dan woest. Dat is precies waar je op uit bent schatje.' zegt hij en leunt achterover. Ik zucht. 'Ik ben niet gek.' 'Maar wel dom.' mompel ik zacht. 'Fay en Flynn, mond dicht nu.' roept mevrouw Woods. Ik doe net alsof ik haar niet gehoord heb en ga door met het praten tegen Flynn.

'Oké genoeg, jullie twee eruit en ga je maar melden.' roept ze knalrood van de woede. Ik sta op en loop lachend met een boze Flynn achter me aan, het lokaal uit. 'Je wordt bedankt. Dit is de derde keer dat ik er wordt uitgestuurd in twee dagen. Nu krijg ik een blokweek en mag ik me de hele week om acht uur al melden.' bromt hij.

'Niet mijn fout babe.' zeg ik dan wat hem zo te zien nog pissiger maakt. 'Luister.' Hij sluit me op tussen hem en de muur. 'Ik weet niet wat je allemaal van plan bent, maar laat mij er buiten.' zegt hij boos. Hij stapt opzij. Ik loop zonder iets te zeggen de aula in.

Hij volgt me en komt bij me zitten. 'Maar nu Calvin er niet is, kunnen we wel wat regelen.' fluistert hij. Hij brengt zijn hoofd dichter bij die van mij. 'Dus jij bent er zo eentje.' lach ik. Ik deins iets achteruit. 'Laat me met rust Flynn.' Hij pakt mijn polsen vast. 'Laat me los.' sis ik. Ik wil mezelf lostrekken maar Flynn versterkt zijn greep.

Angstig kijk ik hem aan. 'Nu heb je in een keer niet zo'n grote mond meer prinses.' lacht hij. Ik beweeg mijn armen heen en weer maar er gebeurd niks. Ik krijg mezelf niet los. 'Waarom doe je dit?' vraag ik met een trilling in mijn stem. 'Je bent het meisje waar iedereen opeens over praat, je hebt het jezelf aangedaan. Zie je nou wel dat je hulpeloos bent.' zegt hij en grijnst.

'Calvin.' Flynn lijkt er in te trappen en kijkt even om. Ik gebruik het moment om mezelf los te trekken. Met alle kracht die ik heb, schop ik vol in Flynns noten. 'Ik ben geen hulpeloos meisje, en dat zal ik ook nooit zijn.' lach ik en kijk naar Flynn die op de grond crepeert van de pijn. 'Je moet me niet onderschatten.' Ik loop van hem weg en besluit me toch maar te melden bij de conciërge. Ik haal een briefje en kan dan weer terug naar de aula. Flynn is gelukkig nergens te bekennen. Ik pak mijn oortjes en telefoon en besluit maar Netflix te gaan kijken tot de bel gaat.

Als de bel is gegaan, ruim ik mijn spul op. Ik sta op en loop dan daarna naar de volgende les. Luna komt naast me lopen. 'Morgen is er cheerleader training, wel op tijd komen he.' zegt ze. 'Ja ja.' zeg ik. 'En wat heb je Flynn aan gedaan?' zegt ze lachend en wijst naar Flynn die als een pinguïn de gang door waggelt. 'Een schop in zijn noten gegeven. Ik denk dat hij nog wel even zo blijft lopen, het ging behoorlijk hard als je het mij vraagt.' lach ik.

We lopen ondertussen het volgende lokaal in. 'Allemaal je lab partner opzoeken.' buldert de leraars stem. Ik zucht en verhuis mijn spullen naar het tafeltje naast Calvin. 'Hey babe.' Ik doe alsof ik hem niet gehoord heb en sla mijn boek open. 'Ik heb wat gehoord. Iets wat Harlow van plan is.' Ik kijk opzij. 'Kijk nu heb ik je aandacht.' lacht hij. 'Zeg op.' 'Wat krijg ik ervoor terug?' grijnst hij. 'Juist, je moet er altijd iets voor in de plaats.' Ik zucht. 'Ze wil je onder gooien met de smoothies uit de kantine.' zegt hij. 'Heel grappig.' zeg ik. 'Ik hoorde ze praten. Je kan het maar op een manier stoppen.'

'En dat is als ik haar voor ben.'