From sweet to bitter

26// je bent achterbaks

Pov Fay Caldwell

Ik word langzaam wakker. Ik kijk opzij en zie Calvin vredig slapen. Ik wil uit bed stappen maar wordt tegen gehouden door Calvin die zich omdraait. 'Goedemorgen prinses.' zegt hij. Het tovert een glimlach op mijn gezicht. 'Ik wil zo graag die gezichten van Aubrey, Harlow en Riley zien.' lach ik. 'Ik wil iedereens gezicht wel zien.'

Ik glimlach even en druk een kusje op Calvin's lippen. 'Nooit gedacht dat dit ooit zou gebeuren.' mompel ik. 'Anders ik wel. Jij was altijd het meisje dat zo goed haar best deed op school. Ik heb je altijd al wel zien staan. Maar ja je was een van de nerds, ik kon mijn reputatie niet naar beneden halen.' Hij geeft me een knipoog waardoor ik even lach. 'We moeten naar school.' 'Zie daar is ze weer.'

'Nee hoor, wil alleen hun hoofden zien.' lach ik. Ik trek gauw mijn kleren aan aangezien ik in een shirt van Calvin sliep. Ik loop naar de badkamer toe en fatsoeneer mijn gezicht en haar een beetje. 'Klaar?' vraagt hij en ik knik. We lopen naar buiten en stappen in zijn auto.

***

Ik druk de grote deur open. Calvin pakt mijn hand vast en blikken schieten onze kanten op. Het wordt helemaal stil tot dat het geluid van de hakken van Aubrey de fijne stilte verstoren. 'Hoe kun je jezelf zo erg verlagen door met deze nerd om te gaan?' gilt ze door de aula. Harlow en Riley zijn er bij komen staan. 'Ze is een hoer.' roept Harlow.

Ik laat Calvins hand los en loop naar haar toe. 'Zegt de gene die Carson een blowjob heeft gegeven in het schoonmaak hok.' roep ik door de aula. Calvin heeft me gister allerlei dingen over haar verteld en dat kan ik dan maar beter goed gebruiken. Ze loopt rood aan. Ze grijpt me bij mijn haren en trekt er hard aan. 'Auw.' roep ik. Ik haal uit en raak haar in haar gezicht. Vervolgens begint ze me met haar vieze lange nep nagels te krabben.

Rode striemen ontstaan op mijn huid. Ik pak haar paardenstaart vast en geef er een harde ruk aan. 'Genoeg.' roept Calvin en trekt me weg van Harlow. Haar nagels hebben een brandend gevoel op mijn wang achter gelaten. 'Je bent achterbaks Harlow. En ik zorg ervoor dat de hele school daar achter komt.' sis ik en loop daarna weg.

Met Calvin achter me aan, loop ik de les in en ga achterin aan een tafel zitten. Luna komt naast me zitten. 'Wat dacht je wel niet.' moppert ze. 'Zij begon.' zeg ik luchtig. 'Het maakt niet uit wie er begint of niet. Je moet hier boven staan Fay en momenteel doe je dat niet?' 'Wow je klinkt net als mijn moeder.' Ik lach even waardoor Luna een boze blik op haar gezicht krijgt.

De leraar wil net met de les beginnen maar wordt onderbroken door twee agenten die het lokaal binnen komen lopen. 'Fay Caldwell?' Ik steek voorzichtig mijn hand op. 'Loop alsjeblieft even met ons mee.' zegt de agent. Ik knik en sta op. Alle blikken zijn op mij gericht. Ik negeer het en loop achter de agenten aan. Ze sluiten de deur. 'Heb ik iets gedaan agent?' vraag ik. Hij schudt zijn hoofd. 'Je broer, Carter Caldwell heeft een auto-ongeluk gehad. Op het moment ligt hij in het Sint Joseph ziekenhuis met verschillende verwondingen. De dokters weten niet of hij het gaat overleven.'

Mijn ogen worden waterig. Calvin komt het lokaal uitlopen. Alles wordt zwart voor mijn ogen en mijn benen beginnen te knikken. 'Rustig.' zegt Calvin en vangt me op als ik naar de grond dreig te zakken. 'Carter.' mompel ik. 'We brengen je nu naar het ziekenhuis. Je ouders zijn ondertussen ook ingelicht.' Ik knik. 'Ik kom na school zo snel mogelijk naar je toe, oké?' zegt Calvin. Ik knik en hij geeft me een kus waarna ik word mee genomen door de agenten. We lopen naar de politiewagen en ik ga rustig zitten.

De rit was stil. Een traan glijdt via mijn wang naar beneden. Gister was ik nog zo vervelend tegen hem. Ik kan het mezelf nooit vergeven als hij nu komt te overlijden.