From sweet to bitter

28// ik haat hem

Pov Fay Caldwell

Ik loop de aula in en doe alsof alles normaal is, natuurlijk is het dat niet. Gister na de operatie ben ik gebeld door een van de artsen. Door een shock had mijn broer een hartstilstand gehad. Ze hebben hem daarna gereanimeerd en hem in een kunstmatige coma gebracht om zijn overlevingskans te vergroten. Ik ben nog niet thuis geweest en wil mijn ouders dan zo veel mogelijk uit de weg gaan.

'Fay?' Luna knipt met haar vingers. 'Sorry.' mompel ik. 'Hoe gaat het met Carter?' vraagt Harper. 'Hij heeft gister tijdens de operatie een hartstilstand gehad. De dokters hebben hem nog kunnen reanimeren en hebben hem in een kunstmatige coma gebracht om zijn overlevingskans te vergroten.' leg ik uit en probeer niet te huilen. 'Lieverd waarom ben je op school?' vraagt Jordynn. 'Omdat ik mijn ouders ontloop en ik nergens anders naar toe kan.' zeg ik zacht. 'Je kan altijd bij mij terecht.' zegt Jordynn. 'Dank je dat vind ik lief maar ik slaap bij Calvin. 'Calvin?' Harper en Luna kijken me aan.

'Ja we zijn een stelletje nu.' zeg ik. 'Maar ik dacht..' 'Nou dat dacht je dan verkeerd.' mompel ik. Luna gooit haar handen in de lucht. 'Sorry, ik ben ontzettend gestresst en ik weet gewoon niet wat ik moet doen.' 'Het geeft niks maar probeer het niet op ons af te reageren. We zijn er voor je.' zegt Luna. Ik knik. 'Slet.' schreeuwt iemand naar ons groepje. Ik snuif even en loop daarna op hem af.

'Jayden, mag ik je eraan herinneren dat jij en Ruby betrapt zijn door een leraar terwijl jullie leuk bezig waren in het scheikunde lokaal?' Hij loopt rood aan. 'Dat dacht ik al, dus pas voortaan op met wie je een slet noemt.' snauw ik in zijn gezicht. Ik draai me daarna om en loop terug naar de meiden. 'Wow.' mompelt Luna. 'Wat is er?' 'Je bent zo veranderd Fay en het is niet op een goede manier.' zegt ze waarna ze wegloopt. 'Trek het je niet aan. Haar vader is opgepakt voor rijden onder invloed.' zegt Harper. 'Maar waarom verteld ze me dat niet dan?' Ik kijk weg.

'Laat ook maar.' zeg ik en loop de school weer uit. Ik heb toch geen concentratie dus wat heeft het voor een zin. Ik loop naar het rokershok. Ik pak een sigaret en steek hem op. Ik heb ze van Calvin gekregen. Iets om even tot rust te komen. Ik heb natuurlijk op een feestje het wel een keer geprobeerd maar ben er nooit mee door gegaan.

Ik neem een trekje en blaas de rook uit. 'Zo sinds wanneer doe jij dat dan?' vraagt een jongen. Hij komt naast me staan en dan herken ik hem. 'Connor.' mompel ik. 'Ik hoorde ook dat je een relatie hebt met Calvin.' 'Ja heb je er wat op tegen?' kaats ik terug. 'Nee maar zorg goed voor mijn kleine broertje.' lacht hij. 'Wat?' Ik stik half in de rook en begin hard te hoesten. 'Ik heb gezoend met jou.' roep ik. 'Ja dat was je eigen schuld.' zegt hij. 'Maar waarom praat Calvin nooit over jou?' 'Omdat Calvin en ik nou niet de beste broers zijn.'

'Ja maar gatver.' roep ik hard. Connor lacht. 'Je bent precies zoals hem.' 'Waarom denk je dat ik niet thuis woon?' zegt hij. 'Omdat je een slechte invloed had op Calvin en daarom weg moest.' zeg ik. 'Hoe raad je het toch?' zegt hij sarcastisch. 'Hoe is het met Carter?' 'Hoe ken je Carter?' kaats ik terug. 'Carter is niet altijd geweest zoals je hem kent.' 'Hoe bedoel je?' Ik trek een wenkbrauw omhoog en gooi mijn peuk op de grond waarna ik hem plat stamp.

'Dat moet je Carter zelf maar vragen.' zegt Connor. 'Shit.' mompel ik. Ik zie dat er een bekende auto voor de school parkeert. 'Ik dacht dat hij van school was afgetrapt?' 'Ja ik dacht precies het zelfde.' Ik draai me om. 'Ik haat hem.' zeg ik dan. 'Dat doet iedereen mop.' zegt Connor en nu steekt hij een sigaret op. 'Je moet hem alleen gewoon een keer goed te pakken nemen en dan heb je nooit geen last meer van hem.'

'Ik heb wel iets wat we kunnen doen.' grijns ik.