Chapter 9: Goodbye✅

3.9K 91 1
                                    

𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫 9: 𝐆𝗼𝗼𝐝𝐛𝐲𝐞

[𝐀𝐱𝐢𝐞𝐬𝐞 𝐏𝐎𝐕]

Maaga akong gumising para hindi ko sila makasabay sa school pero parang may mali ay iwan hindi ko alam.. Ginawa ko na ang morning routine ko at deritsong pumunta ng dinning area at na shock ako kasi nakaupo na silang lahat hindi lang sila kahit sina mom and dad, kailan sila umuwi?.

"Oh! nandiyan kana pala anak."My Mom said

"Wala po Mom multo po ang nakikita niyo." pilosopo kong sagot

"Anak naman." My Dad

"Kailan pa po kayo dumating?" Balik kong tanong sa kanila

"Kagabi lang anak hindi ka na namin ginising kasi sabi nila pagod ka raw kaya hinayaan ka na namin." Sagot naman ni Dad

"Ah okay" tipid kong sabi

"Axx upo kana, Para makakain na tayo." Wika naman ni Xylia

"Okay" sagot ko sa kaniya in a cold voice

Nang kumakain na kami biglang nagsalita si Kuya Zae..

"Ahm, excuse lang po tita tito."

"Oh! Zae bakit?" Tanong naman ni Dad

"Kasi po ngayon na po kami aalis uuwi na po kami sa states kasi nakita na po namin ang hinahanap namin." Wika ni Zae parang bigla akong nalungkot

"Ah ganun ba? Osige salamat sa pagbantay sa anak ko huh!" Sagot naman ni Dad sa kaniya

"Walang anuman po tito, tita." Sagot nito

"Anong oras kayo aalis." Tanong naman ni mom

"Pagkatapos po naming kumain." Sagot naman nito

"Ah ganon ba?" Mom said

"Opo tita."

"Ahm anak hindi ka ba magpapaalam sa kanila?" tanong sakin ni Mommy

"Hindi na po kailangan aalis naman sila, kaya bakit ko pa kailangan magpaalam??"Mataray kong sagot

"Axiese anak ano ka ba!Anong nangyari sayo bakit ka ganiyan?" Pasigaw na tanong sa akin ni Mommy

"Tita,tito okay lang po sabagay tama naman po si Axiese." Pagsangayon naman ni Jhyice sa sagot ko

"Oh nakita niyo na po Mom, alis na po ako." Pa-alam ko sa kanila

"Pagpasensyahan niyo na si Axiese ahh." Paghingi na paumanhin ni  Mom sa kanila

"Okay lang po naiintindihan po namin." Sagot naman ni Marx

"Sige po aalis na din po kami baka malate pa po kami sa flight" Wika naman ni Ellixandra,

Parang ayoko silang umalis, naririnig ko parin sila kahit nasa malayo ako. Pero kailangan kong sundin si Mommy Selena.

"Ah okay." Sagot naman ni Mom and Dad sa kanila

Bigla akong nalungkot at biglang tumulo ang aking mga luha na hindi ko alam kung bakit... Umalis na ako at pumunta na sa school hindi ko na inisip ang mga yun makakalimutan ko din sila.

Naglalakad ako sa hallway ng biglang  tumawag si mommy yung biological mom ko sabi niya kukunin na nila ako kaya umuwi ako ng maaga para sunduin sila ngunit sa kakatakbo ko na out balance ako at.. Bigla kong nabitawan ang pinakamamahal kong cellphone. Ahh!! Nakakainis, mahal pa naman nito. Ito kasing bato sa, bakit kasi mau bato dito sa daanan? Hindi ba dapat nasa tamang lugar ito. Dahil diyan nagkaroon ng basag ang cellphone ko.

Mabuti pa umuwi na ako, dahil nandoon sila mommy sa bahay, yung biological mother ko. Gusto na raw kasi nila akong iuwi kaya excited na ako.

Sumakay na ako ng aking sasakyan at sabay pinaharurut ito ng mabilis. Hindi naman malayo ang bahay namin sa school kaya nakarating ako ng maaga.

"I'm home!" Sigaw kong sabi ng nakapsok na ako sa loob ng bahay

"A-axiese! N-nandiyan ka na pala anak." Wika ni mommy sakin ang poster mom ko

"Hi, mom!" Bati ko sa kaniya

"Ahm, anak may ipapakilala sana kami sayo ng dad mo." Wika nito kaya napalingon ako sa kanila

"Huh? Sino naman po?" Maangmaangan kong tanong

"Ah, sila anak." Turo nito sa dalawang visitor na nakaupo

Yes, nandito nga sila akala ko nagbibiro lang sila

"Mom, sino po sila?" Taka kong tanong

"Ahm, sila yung tunay mong magulang." Sagot nito kaya napatingin ako sa kanila

"S-sila? T-talaga po?" Masaya kong sabi

"Oo anak, balak nga nilang kunin ka na nila samin." Dad said

Bigla akong nalungkot sa sinabi ni dad. Hindi ko alam kung bakit, pero para bang sinasabi ng isipan ko na wag akong sumama, pero sabi ng puso ko sumama ako.

"Talaga po? Gusto nila akong kunin?" Sabi ko

"Oo anak, sasama ka ba sa kanila?" Mom asked

"Oo naman po, lalo na sila ang tunay kong magulang." I said, i look mom eye full of sadness. Kaya lumapit ako sa kaniya and hug her.

"Don't worry mommy hindi ko po kayo makakalimutan, sasama po ako sa kanila upang makasama ko naman sila." Sabi ko sa kaniya

"Kung ganon, ayusin mo na ang iyong mga gamit para maaga kayong makaalis." Mom said

"Sige po."

Napalingon ako sa gawi nila mommy, and i saw her smile at me kaya ngumiti din ako sa kaniya.

"Pasensya na Mr and Mrs Standford kung napaaga ang pagkuha namin kay Axiese. Alam niyo naman po kung bakit hindi ba?. My family miss her so much." My real mom said to my poster mom

"I know, kaya wala naman kaming magagawa ng asawa ko, kundi pumayag na lang. Para naman ito sa kasiyahan niya lalo na't nakita namin kung gaano siya kasaya ng malaman niya na kayo ang tunay niyang ina." My poster mom said

"Thank you Mrs Standford, don't worry papayagan namin siyang pumunta rito para naman makita niyo siya. Wala naman karapatan para pigilan siya upang makita niyo." Mommy Selena said

"Thank you."

"Mom, sige po akyat muna ako sa kwarto. Aayusin ko na po yung gamit ko." Sabi ko

"Sige anak, bilisan mo lang huh! Wag kang magtatagal baka mainip ang mommy Selena mo."

"Opo."

Tumakbo na ako ng aking kwarto sabay talon sa aking kama. Yes, makakasama ko na sila, magkakaroon na rin ako ng kapatid.

Ang saya ko ngayon, kahit nalungkot ako sa pagalis nila, napalitan naman ng saya. Sana magtuloy tuloy na ang kasayahan na ito. Ayoko ng masaktan pa.

Mabuti pa ayusin ko na ang dadalhin kong mga gamit. Kinuha ko ang aking mga bagong damit sa cabinet. Habang nagaayos ako ng biglang sumakit ang aking balat sa aking braso.

"Ahhh! Bakit ba! Bakit ngayon pa! Please not now."

Ahhh! Mas lalong sumasakit. Ano bang nangyayari sakin. Bakit nanghihina ako.

"Mommy, d-dad.." Tawag ko sa kanila but everything went block.

💕💕END OF CHAPTER 9💕💕
Sorry for typographical and grammatical errors.

Royal Academy Book 1: The Long Lost Legendary Royal Princess (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon