Sadece Benim Ol

6.Bölüm

Eve gelmiştim sonunda. Rüzgarı sadece teneffüste görmüştüm ve ondan sonra hiç görmemiştim. Çok yakışıklı ve korkunç biri Rüzgar. Gözlerinin siyahı o kadar derin ki bir yandan bakma isteği uyandırırken bir yandan da korkuyorsunuz ve şu yatma meselesi? Kafamı çok karuştırmıştı gerçekten . Neden derslere girmemişti? Nolmuştu? Off neden bu kadar takıyordum? Ne oldysa oldu beni ilgilendirmiyor. Gelmemesi de iyi olmuştu onunla uğraşmak zorunda kalmamıştım.Yine her zaman ki gibi odamdaydım, acıkmıştım.Yemeğe indiğimde hizmetlilerden birisi zehra hanım ve ziya beyin yurt dışına çıktığına söyledi..Koca evde bir ben birde birkaç hizmetçi.Neyse işime gelirdi onların evde olmaması.Her ne kadar bana evlerini açmış olsalar da sevmiyordum onları.Yemeğimi bitirdim ve tv'ye baktım biraz ama birley bulamayınca bahçeye çıkmaya karar verdim.Bahçe büyüktü ortada kocaman havuz vardı.Özellikle bir villa vardı saraydı mübarek .Evle okul arasında gittiğimden komşularımızın kim olduğunu bilm, yordum zaten bilmeye de gerek yoktu.Hepsi kıçı havada zengin insanlardı.Tipim değillerdi.Bahçedeki koltukların birine oturdum ve derin bir nefes aldım .Akşam olmak üzereydi hava kararmıştı hafiften.Okula başladığımdan bu yana neler yaşadığımı düşünmeye başlamıştım ki dışarıdan bağırma sesleri geldi.İçeri girecektim ama son anda vazgeçtim ve bahçenin çıkış kapısından gizli gizli dışsrıya baktım.İki genç birbirlerine hayatımda duymadığım küfürleri ederek vuruyorlardı.Aslında sadece biri vuruyordu.Resmen parçalıyordu diğerini .İkisininde suratını göremiyordum hava karanlıktı ve hiç kimse çıkıp da karışmıyordu.Eğer müdahele etmezsem gerçekten ölebilirdi biri .Koşup aralarına girdim ve "Duruun!" diye bağırdım .İlk sol tarafımdaki kişeye baktım benim yaşlarımdaydı. ve her tarafı kan içindeydi., sağımdaki çocuğa baktığımda.. Yuh oha çüşşşşş RÜZGAR!!!! hadi ama bu kadar da tesadüf olabilir mi evimin hemen önünde kavga ediyor! Sadece dudağı patlamıştı diğer çocuğun aksine .Gözlerimi büyüttüm ve ;

-R..Rüzgar??

-Çekil su!

kolumdan tutup beni itti ve tanımadığım o çocuğa vurmaya başladı tekrardan .Dudağı kanıyordu dağ ayısının ama takmıyordu.Üstelik dovdüğü çocuk gerçekten perişan olmuştu .Tekrar ayırmaya çalıştım.

-Rüzgar bırak ne hale getirdin çocuğu dudağın kanıyor üstelik !!!!

Resmen cırlamıştım.

-Sanane bu piçten ne olduysa oldu ona !!!! Eve git sen burada ne işin var???

Resmen kükremişti ohaa!!

Rüzgar benle konuşurken dövdüğü çocuk fırsattan istifade kaçtı.Nasıl korkutmuştu çocuğu.Rüzgar yakalamak istemedi ve arkasından alay eder gibi

-Biraz yavaş kaç ufaklık ayakların götüne değiyor resmen

dedi .Heyy o kadar döversen tabi öyle kaçar .Ahh bu çocuk resmen psikopatın tekiydi.

-Ne diye geliyorsun bak kaçtı.

dedi bana dönerek.Sinirli değildi yani kızmamıştı yani suratında her zamanki çarpık gülüşü vardı.

-İstesen yakalardın.

-Sokakta ne diye böyle geziniyorsun?

Dedi eliyle üstümü göstererek ve kahkaha atarak. Ahh doğru ya üstümde pembe kareli pijamam vardı. Ne kadar aptalım böyle çıkmışım karşısına. Nerden bilebilirsiniz ki kavga edenin Rüzgar olduğunu.Gözlerimi bir kaç kez kırpıştırdım ve

-Asıl sen ne diye kavga ediyorsun?

-Seni ilgilendirmiyor.

Dedi kaşlarını çatarak.

-O zaman benim neden bu halde sokakta olduğum seni ilgilendirmiyor.

-Off Su.

Dur dur duur bi sn bu adımı nerden biliyor? Ben adımı söylemiş miydim daha önce ?Hayır.

-Den benim adımı nerden biliyorsun söylemiş miydim ben sana??

-Ee ben Rüzgar Ulusay'um her şeyi bilirim sarı.

-Ah doğru ya kutsal Rüzgarımız.

Gülümsemişti bu söylediğime ama sonra ağzından küçük bir inilti kaçtı sanırım dudağı patlak olduğu için acımıştı.

-Çok mu acıdı ?Dedim endişeli bir ses tonuyla.Hey neden endişeleniyordum??

-Hayır.

Dedi basitçe .Birbirimize bakıyorduk öylece. Ahh tanrım çok yakışıklıydı gerçekten... Sessizliği ben böldüm.

-Burada ne işin vardı?Her seferinde neden karşıma çıkıyorsun ?

-Hey benim evim burada asıl sen benim karşıma çıktın sarı.

-Ha ?Ne ? Seni okulda çekemiyorum bir de burda mı uğraşıcam seninle ???

-Sana uğraş diyen olmadı sarı. Kurallarıma uyarsan benimle uğraşmak zorunda kalmazsın .

Dedi. Aramızda bir aydınlık mesafe vardı. Onu kapatıp yanıma yaklaştı. Şu an dibimdeydi. Gözlerine bakıyordum. Heyy gerçekten çok etkişeyiciydi bir o kadar da ürkütücüydü. Bir elini belimde diğer elini de saçlarımın arasında gezdiriyordu.

-Bana dolaylı yolsan kölem ol diyorsun.

Dedim ve kendimi kollarından sıyırdım. Ama kendimi ondan çekince bir boşluk oluştu. Ne ? Bana dokunması hoşuma mı gitmişti yani?Kafamı iki yana salladım.

-O zaman benimle çok uğraşman gerekecek sarı.

Dedi çarpık gülüşüyle ve yürümeye başladı. Siyah tşhirt giyiyordu ve kasları tşhirtün üstünden bile belli oluyordu. Saçları hafif dağılmıştı ve o çarpık gülüşünü de suratına yerleştirdiğinde gerçekten inanılmaz yakışıklı oluyordu. Tabiki de böyle bir tip okulun yarısıyla yatardı. Ve eveet Rüzgar yine tüm ihtişamıyla son sözünü söyleyip gitmişti.Bende eve girip odama çıktım ve kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım...