Sadece Benim Ol

20.Bölüm

Gözlerimi açtığımda nerede olduğum hakkında hiçbir fikrim yoktu. Ne olmuştu? Neden burdaydım? Neden bu kadar yorgun hissediyordum? Ahh hiçbir şey hatırlamıyorum.

-Sonunda uyanabildin.

Sesin geldiği yöne doğru baktığımda  Rüzgar'ı gördüm .Koltuğa yayılmış bir şekilde oturuyordu . Kendimi zorladım ve sonunda konuşmayı becererek " burası neresi " dedim . Cidden neredeydik? Ve neden buradaydık? Koltukta hafifçe doğruldu ve " hastanedeyiz" dedi.  Hastanedeydik . Neden ? Off neden hiçbir şey hatırlamıyordum.Ben neden burada yatıyordum? "Neden" dedim doğrulmaya çalışarak ve omzumdaki acıyla inledim. Hemen ayağa kalkıp yanıma geldi ve "iyimisin " dedi.Omzuma ne olmuştu? "Ah değilim çok acıyor . Ne oldu bana ?" Dedim . Zorda olsa yatakta doğruldum Rüzgar'ın yardımları sayesinde " Vuruldun ya hatırlamıyor musun? " dedi hayretle. Ne? Vuruldum mu? Neden? Bir saniye . Ben  Rüzgarı takip etmiştim. Fırat...Fıart denen o çocuk Rüzgara ateş edecekti. Sonra ben atlamıştım önüne. Rüzgar'ı korumuştum.Nasıl olmuştu bilmiyordum ama bu kadar kısa sürede onlara bağlanmıştım."B...ben şimdi hatırladım ." Dedim  . Yanaklarım kızarmıştı. Neden kızarıyordum? Ya neden önüme atladın derse ? Ne diyecektim?

-Şimdi dökül bakalım neden peşimden geldin?

-Ahh omzum çok acıyor Rüzgar.

Dedim konuyu hemen kapatarak. Ve yüzümü buruşturdum.

-Tamam şimdilik konuşmuyorum ama evde bunu ayrıntılı konuşacağız ve elimden çok çekeceğin var.

-Evde? Bize gelmeyi düşünmüyorsun herhalde hizmetlilere ne diyeceğim saçmalama.

-Asıl sen saçmalıyorsun tabikide sizde olmayacağız. Bizde olacağız.

-Evdekilere ne diyeceğim ha  söylesene ? Gelmeyeceğim.

-Sana gelip gelmeyefeğini sormadım geleceksin dedim.

-Gelmeyeceğim!

-Su sana fikrini sormadım diyorum!

-Gel me ye ce ğim dedim her hecenin üstüne basa basa.

-Su sinirlerimle oynuyorsun. Zaten sinirliyim sana beni takip ettiğin için ! Çeneni kapat ve dediklerimi yap!

Dedi . Resmen kükremişti . Yan odadaki hastaların bizi duyduğuna eminim. Bana bağırması beni üzmüştü  . Ne diye üzülüyordum . Ben onun için merminin önüne atlayayım kutsal rüzgarımız bana bağırsın!! Gözlerim dolmuştu hiçbir şey demeden yatağa iyice sindim ve başka tarafa bakmaya başladım . Gelip bağırdığı için özür bile dilememişti.Tekrar koltuğa geçip oturmuştu. Tutamıyordum kendimi ağlıyordum. Ama ona belli etmemeye çalışıyordum. Umarım fark etmezdi ağladığımı .

Bir süre sonra doktor geldi ve beni ağlarken gördü."kendinizi üzmemelisiniz " dedi. İlk önce doktora baktım ve dsha sonra Rüzgara baktım doktorun yanındaydı. Siniri geçmişe benziyordu. Birdd bana bağırdığı için pişmanlık duyuyordu sanırım. Yani galiba. Ben öyle sandım sanırım. Doktora yapmacık bir gülümseme yolladım."Durumu ne ? Ne zaman çıkacak? " dedi doktora . Doktor da serumu bittiğinde çıkabilir, yarasını her dün temizleyeceksiniz, bunun için gerekli ilaçlar yazacağım size .Kendinizi üzmemelisiniz. Birkaç gün dinlenecek rapor yazacağım size. Yara temizlemeyi bilmeyen varsa çevrenizden her gün hastaneye gelsin biz temizleriz. Ciddi bir durumu yok. Dediğim gibi serumu bittiğinde çıkabilirsiniz , geçmiş olsun." Dedi ve odadan çıltı .Rüzgar eski yerine koltuğa geri döndü.Soğuk davranması beni üzüyordu .Neden böyle yapıyor ahh.

Hasteneden çıkmadan önce Rüzgar doktora uğramıştı. Raporumu ve ilaçların yazılı olduğu kağıdı alıp arabaya döndü.Serum bitene kadar ikimizde tek kelime etmemiştik. Arabada da aynı şekilde ilerliyorduk.Bir eczanenin önünde durduk ve ilaçlarımı alıp tekrardan geri geldi. Artık sessizliği birimizin bozması gerekiyordu. Böyle olmazdı.