SIX

45 4 0
                                    

SATPRISE

NAAALALA ko pa ang nangyari kahapon sa'min ni Parker.

Parang may tinik na tumutusok sa lalamunan ko tuwing naaalala ko ang mga pangyayari kahapon.
Masakit tuwing naiisip ko si Parker.

Pauwi na 'nang matapos kaming kausapin ng school principal tungkol sa'min ni Parker.
At kailan 'man hindi ako kinausap ni Parker kahit isang beses.

Palabas na siya ng school ng makita ko siya't sinubukang kausapin,
"P-Parker.  Please let's talk."
Aking sabi habang sinusubukan na habulin ang hakbang niya.
Wala siyang imik at patuloy lang sapag-lalakad.
"Parker Please–"
"What do you want?!"    Inis niyang tanong saka ako hinarap.
"Parker please,  let's talk–"
"Talk about what?   Hindi pa ba malinaw sayo na iniiwasan ko na ang mga katulad mo na mapag-samantala?"    And with that.   Bigla ko siyang nasampal.
Hindi ko na napigilan ang pride ko.
That was too much.

Huli na ng aking ma-realize ang aking ginawa.    I just slapped the Billionaire's son!   Hindi ko sinasadya ang lahat ng pangyayari.
Ilang segundo kaming nagka-titigan bago siya tuluyang umalis at iniwan ako.      "P-Parker,  I'm sorry.."
aking sabi kahit na wala na siya roon and with that,  i just made things worst.   

Hindi ko sinasadya ang lahat.  
Napatingin ako sa direksyon ng aking side table at nakita ang puting papel na naka-ipit sa ilalim ng aking libro.

Kinuha ko iyon at tinitigan.   
And with that,   There's idea popped in my head.    Should i do this?
Hindi kaya maging worst lang kung gagawin ko ito?   
But hindi.   Maging worst 'man o' hindi,
What i did is right.   I have to apologize.

Agad akong nag-bihis at nag-ayos ng sarili saka nag-abang ng taxi papunta sa White's Mansion.

Mga kalahating oras ang buong byahe dahil sa sobrang lawak ng lupa ng Hillwoods Subdivision.
Bago pa ako bumaba ay sinilip ko ng ilang segundo ang magandang tanawin ng aking pwesto, Mataas kasi ang Hillwoods kung kaya't parang bundok ito't maganda ang tanawin. Lalo na siguro kung gabi.

Ilang hakbang ang aking nilakad bago ako kumatok. Pero bago pa 'man ako makakatok ay bumukas na ang pintuan na ikinagulat ko.
"Yes. Ma'am? Sino po ang hanap nila?"
Hindi pa ako nakakaaagot ay bigla nalang nakuha ng mga mata ko ang dumaan na lalaking naka-uniporme at tinitigan ako.
Umaliwalas anh kanyang muka ng makilala niya ako, "Ma'am! Kayo po pala, pasok po kayo–" Ngumiti naman ako saka niya kinausap ang lalaking nag-bukas ng pinto kanina.
"Upo muna po kayo't ipapagawa ko po kayo ng fresh juice sa mga maids." Tatangi nasana ako kaso,
"Ano 'pong flavor ma'am? Apple? Strawberry? Grapes? Orange—"
"Strawberry nalang po kuya."
Tumango naman si manong driver saka nag-lakad paalis.
Napansin ko naman namay matang nakamasid saakin at tama nga ang hinala ko, Nakatingin sa'kin ang lalaking nag-bukas ng pintuan kanina.
Medyo may edad na ang itsura niya.

Yumuko nalang ako at bumalik muli ang tingin ko sakanya ng mag-salita siya. "Kaano ano mo si Parker?"
Seryoso niyang tanong. napalunok nalang ako saka sumagot, "C-Classmate."
"Anong sadya mo? Nakita na kita dito last time. Don't tell me.."
napakunot naman ang noo ko.
Ano 'bang iniisip nitong matanda na ito?
"No, sir–we're not in relationship." Sabay yuko ko.
"Good to hear. Dahil ilalagay mo lang sa piligro ang buhay mo kapag nakipag-relasyon ka kay Park—"
Hindi na niya natapos pa ang sasabihin 'nang biglang bumukas ang dalawang main door ng bahay at pumasok 'doon ang isang shoulder length hair na payat at mukang mayaman na babae.

Admiring Him Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon