>> 17 <<

208 18 3
                                    

Point of view Manon

De tv springt aan. De man verschijnt weer in het beeld.

'We hadden wat technische problemen. Vandaar dat we dat later zijn. Maar dat weerhoud ons niet van spel twee! Ik zit hier met mijn vriend Charlie. Zeg eens gedag Charlie.' De man kijkt Charlie lachend aan. Charlie kan niets zeggen, het tape houd al zijn woorden tegen. 'Jullie kennen de spelregels nog? Voor de dove mensen onder ons komen ze nog een keer. Drie foute antwoorden en Charlie is van mij.'

Daisy begint onverstaanbare woorden naar de tv te schreeuwen. Er is niets van te verstaan, maar toch kan ik eruit halen dat het niet echt positief bedoeld is.

'Oh hey Daisy. Ik heb het net nog even met je vriendje over je gehad. Maar met zo'n grote mond weet ik niet of hij je nog wel wilt hoor.' De man kijkt Charlie lachend aan.

'Oh ja. We hebben samen nog een leuke nieuwe regel erbij bedacht. Toch?' Charlie begint hevig te schudden met zijn hoofd. Tranen stromen als rivieren over zijn wangen. Hij is het er dus niet mee eens.

'Meer dan drie foute antwoorden, en Charlie schiet Marije neer.'

De man lacht, Charlie huilt en wij vieren kijken elkaar bezorgd aan. Het komt nu op ons aan. Ik weet niet hoeveel vragen er zijn. Maar we moeten er minder dan drie fout hebben! Want iemand vermoorden? Charlie zelf zou dat niet kunnen, zijn vader daarentegen...

'Ga er lekker voor zitten want we gaan beginnen hoor. Oké, als eerste vroeg ik aan Charlie wie hij het liefst in de kelder had willen achterlaten. Jullie krijgen vijftien seconden om antwoord te geven.'

Mij. Ik weet het zeker. Hij zou mij daar achter laten! Rik zou hij nooit achter laten want dat zou hij met alleen meiden over blijven. Daisy wint hij te fantastisch. July heb je nodig en Marije is knap  dat ziet iedereen.

'Mij!' Schreeuw ik zonder het te overleggen. Daisy kijkt boos mijn kant op. En Rik en July stoppen met overleggen.

'Overleg Manon! Je bent niet de enige hier!' Schreeuwt July naar mij.

'Ik weet het zeker, ik ben het.'

'Is dit jullie definitieve antwoord?' Komt er vanuit de tv.

'Ja!' Schreeuw ik zodat het antwoord van July onverstaanbaar wordt. Sorry July, maar we moeten de vragen gewoon goed hebben.

'Correct.'

Yes! Ik wist het! Die eikel zou mij dood willen! Ik wist het, yes yes yes!

'Volgende keer wel overleggen Manon. Please.' Ik knik naar July. Die zich heel veel zorgen maakt dat is overduidelijk te zien.

'Oké vraag twee: met wie zou meneertje Charlie hier graag op date willen?'

Ik sta op en loop richting de bank waar Rik en July zitten. 'Vast met Ariana Grande of zoiets. Hij vindt haar vast wel lekker.' Ik moet lachen om Rik zijn woord keuze. Het woord lekker klopt gewoon niet helemaal als het uit zijn mond komt.

'Ik zeg dat hij mij heeft gezegd.' Ja hoor, egoïstische Daisy is ook weer van de partij. 

'Lieve schat, als hij uit miljoenen meisjes mag kiezen. Kiest hij dan jou? Nee. Dus beter help je echt even mee.'

'Hij kiest mij.' Daisy staat op en zegt het tegen de spelleider. 'Je antwoord word doorgegeven.' 

'Nee nee! Stop! Het is Ariana Grande!' Schreeuwt Rik. Ik weet niet wat het is, maar iets van Rik doet me lachen. Hij is zo nuchter, heerlijk nuchter.

'Wie is het nou?' De man lijkt geïrriteerd. Ik kijk naar Charlie. Hij probeert ons iets duidelijk te maken. Hij beweegt zijn hoofd naar voor en naar achter. Ben ik de enige die dit teken niet snapt of?

Point of view Charlie

Ik probeer duidelijk te maken dat ze Daisy moeten kiezen. Waarom zou ik Ariana kiezen? Ze is lekker dat weet iedereen. Maar niemand die haar kan krijgen kom op zeg!

Rik is heel aardig. Maar op dit moment kan ik hem wel voor de trein kwakken met zijn stomme Ariana Grande.

'Daisy.' Ik stop meteen met bewegen. Daar staat ze. Vol zelfvertrouwen te kijken naar het beeldscherm. Ze heeft een klein onschuldig lachje op haar gezicht zoals altijd.

'Correct.' Zegt de man en zet alweer een krulletje achter de vraag. Ze zijn lekker bezig! Nog maar eentje goed en die klootzak laat me gaan.

'Vraag drie: Met wie had Charlie zijn eerste relatie?'

Ik zie ze nadenken. Ik zie ze stressen. Dit gaan ze niet weten. Honderd procent. Ik had iemand anders moeten zeggen. Julia is twee jaar terug al van school gegaan. Iedereen is haar al lang vergeten.

De tijd is voorbij. Ik zie hoe ze alle vier bijna tot huilen uitbarsten. Ze balen, ik ook btw. Maar het is pas één fout. Er komen nog twee vragen. Dus ze mogen er nog één fout hebben.

De laatste vraag gaan ze sowieso fout hebben. Ze weten überhaupt niet hoe Laila is overleden. Ja, ze is dood geschoten. Maar hoe? En door wie? Niemand die het precies weet, behalve ik. Want dat heeft hij me met elk detail verteld.

'Helaas. Één stapje dichter bij de dood van Marije. Vraag vier: Waar kan Charlie echt niet tegen?'

Ik zie ze nadenken. Er worden dingen geschreeuwd die waar hadden kunnen zijn. Maar dat zijn ze niet. Kom op jongens! Ik kijk vooral Daisy vol hoop aan. Dit moet ze weten. Sterker nog dit weet ze!

Ik heb het woord meiden al wel vijf keer gehoord tussen al het geschreeuw. Maar het woord drank ontbreekt, keer op keer. Zeg nou verdomme drank!

'Tijd!' Schreeuwt de man en begint gelijk te lachen.

Hij weet dat het nu over is. Hij weet dat ze de laatste vraag nooit zullen weten. Hij wist van tevoren al dat het mijn taak zou worden om Marije te vermoorden. Deze vuile smeerlap had alles al gepland.

'Jammer jammer jammer jongens. Als jullie de laatste vraag fout hebben. Krijgen jullie te zien hoe Charlie Marije door haar kop schiet. Ik zou het niet willen missen hoor, jullie wel? Jullie krijgen één minuut voor de laatste vraag, puur omdat ik jullie wil zien stressen.'

De man lacht terwijl vier gestreste kopjes hem aan kijken. Hij weet dat ze alles voor hem zouden doen om mij te redden. Heel lief en zo hoor, maar ik hoor de held te zijn. Of ze het nou willen of niet. Mijn helden moment kunnen ze niet van me afpakken.

'De laatste, maar zeker niet de minste vraag is: waarom heeft Charlie Laila vermoord?'

Ik zie July slikken. Daisy kijkt me onbegrijpelijk aan. En Rik begint te blozen.

Alles komt door hem.

Als hij niet dat pistool had afgepakt was dit nooit gebeurd. Dan zou Laila nog gewoon leven. En had de spelleider dit niet hoeven doen.

Rik is de moordenaar hier, niet ik!

©valorse

MoordspelWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu