UNKNOWN CREATOR [On Going ]

● CHAPTER 1 ●

~CHAPTER 1~

A/N:oy oy luxurys!! aym backkk!! haha sorry natagalan ako ah..^_^

SASSY POV

Naglalakad lakad kami ngayon ni irene sa kagubatan at nagmamasid masid lamang..hindi ko naman maiwasang tingnan ang kagandahang ginawa ' niya ' sa buong legendia..naging mas matiwasay ngayon ang aming pamumuhay sa bawat kaharian..ang mga datong damon na takot na takot kumabas sakanilang bahay kapag dark moon ay maginhawa nang nakakalabas nang walang pag aalala sakanilang mukha..

hindi ko mapigilang mapangite sa sarili..'she' brought peace not just in legendi..but to our hearts and mind also.. napakaswerte namin dahil pinanganak ang isang Xyra Lockheart sa mundong ito.. nagpapasalamat ako..kami..

pero sa kabila non ay..may isang tao talaga ang labis na nangungulila sakanya hanggang ngayon..it's been what? ten years from now on..simula nung nangyari ang trahedyang iyon..maraming nangyari..maraming nagbago..oo.. pati siya nagbago nang tuluyan..ilang taon naba siyang ganon? oo sampong taon siyang ganon..

kaagad akong napa buntong hininga habang inaalala ang bawat salitang binitawan nang isang zero alexandrix knight montevirgo..oo halos hindi na siya namin makausap nang maayos..hindi nga siya kumakain..sa buong isang taon ganon siya..ikinulong niya uli ang sarili niya..hindi siya lumabas nang kwarto niya kahit minsan..

hinding hindi...

*Flashback*

huminga ako nang malalim habang kinakatok ang pintuan ni zero..it's been months nung hindi parin siya kumakain..gusto niya bng mamatay nang tuluyan? walang may sumagot sa aking pagkatok..kaya bubuksan kona sana iyon nung bugla akong napalayo dahil napaso ang aking kamay..

agad na lumitaw ang isang barrier saknyang kwarto..kahit si irene ay nanggaling nadin dito.. pero nakuryente daw siya nung tinangka niyang buksan ang pinto nang kwarto ni zero..

"z-zero? please b-buksan mon ang pintuan..ayaw mobang k-kumain? it's been months since you've eaten.."sabi ko umaasang bubuksan niya ang pinto..

pero wala manlang akong may natanggap na sagot at hindi niya din binuksan ang pinto..kahit sina sirene..verjil at ang iba pa ay bumaba nang bigo mula sa hagdan..at oo mabibilang ata ako duon..

"zero-"

"leave"malamig na sambit nito..

halos manginig na ako sa paraan nang janyang pagkakasabi pero hindi ako nagpatinag at hindi umalis..

"zero..you're starving yourself-"

"what.did.i.said?"every word it felt like venom being strike through my body..

nakayuko ako sa harap nang pinto niya at di padin umaalis duon dala ang tray nang pagkain..damn zero.. pano ba kita mapapakain huh? wala na dito si xyra-

"please zero..think about xyra..her soul is still roaming right? pano nalang kapag nakabalik siya? hindi kana niya madadatnan nang buhay zero..akala koba-"naputol ang sasabihin ko nung buglang nawala na parang bula ang tray sa kamay ko..

i smiled unknowingly..si xyra padin talaga ang kahinaan niya..umalis na ako duon nang walang pasabi atsaka bumaba sa hagdan nang nakangite..nakalimutan kona ang paso sa aking kamay at ngumite pa..nakita kona sina verjil at ang iba pa na tensyonadong nakaupo sa sofa..

pati si irene ay parang ilang santo na ang natawag dahil sa itsura niya..si lightning naman at sirene ay ganon din parang hindi mo ma explain ang mga hitsura at kanina pa nagdadasal..wow..hindi ko alam na ganito pala sila kataimtim magdasal lahat..

napatingin silang lahat sakin atsaka kinunutan ako nang noo..

"napakain ko ang prinsipe.."ngiteng ngite kong sambit saakanila habang umupo sa sofa katabi ni sirene..