Sallanan perdelerin ardından koyu bir dumana karışmış izin.
Rüzgar da sallanan kapıların eşiğinde sen, dişlerinin arasında belki de son nefesin.
Yerin yedi kat dibi ve gök. Sanki saklanabilmemiz için birer sığınak.
Ama ey kurtuluş! Sen çölde bir serap. Sen bazen de kelebeğin kanadında bir damla su gibisin.
Stefan bir adımla kapının ardında ki hole çıktı. Ardından Seres. Sesin gittiği yere doğru gitmişlerdi. Ura ise direk merdivenlerden aşağı inmeyi tercih etmişti. Harika! Bende burada sanırım birilerinin beni kaçırmasını bekliyordum. Ayağa kalkmaya çalıştıkça başaramıyordum. Belden aşağımı kontrol edemiyordum. Büyük bir gürültü daha geldi yakından. Bu sefer biri yere düşmüş gibiydi. Stefan'a seslenecekken odamın kapısı kapandı. Ah neler oluyordu? Beni nasıl tek bırakabilirlerdi?
Kapıya şiddetle çarpıldı. Ah pardon resmen bir şey atıldı demeliydim. Bir kaç saniye sonra kapının ardındaki eşiğe bir şey yığıldı. Ahşaba yansıdığı kadarıyla bunları görebilmiş/ düşüne bilmiştim. Ellerimle ayaklarımı kaldırırken kapı açıldı. Ve kafamı kapıya doğru yavaşça kaldırdım. Karşımda Bayan Light arkasında Ace ve yerde baygın bir şekilde yatan Seres vardı.
Bayan Light: Ne oldu küçük hanım. Kaçamıyor musunuz yoksa?
Şaşkınlıktan küçük dilimi yutmuşçasına içimden konuşuyor, dışarı sesimi çıkaramıyordum adeta.
Yutkundum.
-A-Ace.
Dedim. Derin bir nefes aldım. Bana o kadar yoğun gözlerle bakıyordu ki. Eğer normal biri olsaydım kesinlikle bayılabilirdim.
Ace: Kısmi felç. Birazdan geçecek korkma.
Ne olursa olsun Ace 'da beni ona çeken bir şeyler vardı. Bir enerji. Ne kadar sevmesem de ona üzülebilecek kadar değer oluşturabilecek bir enerji. Belki de karşılıklıdır...
Ace: Anne kes şunu.
Bayan Light: Bir şey yapmıyorum şuan. Kendini kasıyor rahat bıraksa düzelecek.
Sanırım haklıydı. Kendimi serbest bıraktığımda kan dolaşımımı hissetmeye başlamıştım. Gözüm yerde yatan Seres'e takılmıştı. Ace 'e döndüm ve :
-Duvardaki yazıyla bir bağlantın var mı?
Dedim.
Bayan Light: Tam olarak onun için geldik.
Dedi. Arkalarından yavaş ve karizmatik yürüyüşüyle Stefan manzarama girdi.
Stefan: Ama yine de, bu tür bir giriş hiç kibar sayılmaz.
Stefan içeri doğru adım atacakken Ace'ın annesi kolundan tuttu ve Stefan'la Ace'ın arasına girdi.
Bayan Light: Bu ne demek STEFAN!
Ace'da ki çatlakları gösteriyordu. Sağ gözünün altından başlayıp boynuna kadar uzanan bir çatlak vardı. İkinci çatlak sol tarafındaki boyun kısmından aşağıya iniyordu. Stefan oldukça rahat gözüküyordu. Kolunu bir hışımla çekti ve Ace'ın gözlerinin içine baktı.
Stefan: Ölüm döşeğindesin. Belki de bir lafıma bakıyor can vermen. Ama yinede buradasın.
Dedi.
Ace: Çünkü son kez yanında olmak istedim.
Stefan: İhanetinin bedeli canın oldu.
Ace: Ben ihanet etmedim Stefan... Etmedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOĞUK NEFES
Fantasi"Kalabalıklar içerisinde geçen yalnızlıkla, aslında hiç alışılmamış bir dünyada bulacaksınız kendinizi. Asıl savaşın sizin içinizde mi? Yoksa dışarıda mı olduğuna karar verme vakti. Şimdi her şeye karşı güçlü olmak için, her türlü duyguyu hissetmek...
