Wrong NO REAL ENDING ► 5 Seconds Of Summer

HS 19

"Love that once hung on the wall

Used to mean something, but now it means nothing

The echoes are gone in the hall

But I still remember, the pain of December

Oh, there isn't one thing left you could say

I'm sorry it's too late

I'm breaking free from these memories

Gotta let it go, just let it go

I've said goodbye

Set it all on fire

Gotta let it go, just let it go"

Ik wordt wakker van een ijzige kou.

Het is nog pik donker.

Ik grijp naar mijn tas, die er gelukkig nog ligt.

[03:44 AM] staat er.

Lekker dan.

Er staat ook dat het 5 graden is.

Heerlijk die kou hoor!

Hoor je mijn sarcasme?

Mijn trui is nu niet meer zo veel waard.

Ik zoek een vest uit tas en leg hem over mijn benen heen.

Wat ga ik nu doen? Ik kan niet iedere avond hier slapen. Ik kan ook niet in het gebouw slapen omdat het daarbinnen een wrak is.

Ik kan niet naar huis, en ik kan moeilijk naar Emma of Mike en dan hun ouders dwingen niks te zeggen.

Er stroomt weer een traan over mijn wang.

Ik ga rechtop zitten.

De lucht is gevuld met felle sterren. 

De halve maan schijnt er mooi bij.

Ik ga naar het richeltje en ga met mijn benen er overheen zitten.

Als ik naar beneden kijk voel ik mijn maag omkeren.

Het is zo hoog.

En, ookal is het zo laat, rijden er zoveel auto's.

Ik kan naar beneden springen, en alles eindigen.

Is dat niet iets overdreven? Is dat niet iets voor mensen met echt geen uitweg? Ik heb toch wel nog een uitweg? Of is dit mijn enige?

 Vragen blijven door mijn hoofd stromen.

STOP, STOP EN NOG EENS STOP! IK WIL NIET DOOD!

Stemmen in mijn hoofd blijven zeggen dat ik dat wel wil.

Ik probeer het te negeren en probeer te bedenken wat ik moet gaan doen met school.

Ik denk eerlijk gezegd niet dat mijn moeder al die moeite voor mij zou doen om school te bellen. Of om naar de politie te gaan of zoiets.

En anders zeg ik wel dat ze mij heeft mishandeld. Dan hoef ik niet meer terug.

Het klinkt lullig. Maar no way dat ik nog terug ga naar hun.

Ze hebben mij zoveel aangedaan in het verleden.

Ze braken mijn hart, en net als het bijna geheeld was vertrapte ze het weer.

Ik gaf altijd alles voor ze op maar ze keken nooit naar mij achter om.

Ik hoor mijn mobiel weer trillen.